Δύναμη ο έρωτας. Εκείνος ο κλασικός, που μας δίδαξαν κάτι παλιά βιβλία κι οι ασπρόμαυρες ρομαντικές κομεντί. Που αναγνωρίζεις κάποτε σε έναν τετράποδο φίλο, σε ένα ζευγάρι παπούτσια, αλλά κυρίως σε ένα ζευγάρι μάτια. Εκείνον τον έρωτα που αισθάνθηκες όταν διασταυρώθηκαν δύο βλέμματα. Εκείνον που παίρνει τη μορφή που του δίνεις εσύ.

Κανένας έρωτας δεν είναι αιώνιος. Πάντα έρχεται με το ενδεχόμενο ενός τέλους. Γι’ αυτό οφείλεις να τον διεκδικείς καθημερινά. Ωστόσο, ό,τι κι αν κάνεις εσύ, η ευθύνη είναι μοιρασμένη, μισή στο δικό σου τσεπάκι κι άλλη μισή στο πανωφόρι του άλλου. Κάποτε, λοιπόν, ρίχνετε τίτλους τέλους, είτε γιατί το αποφάσισες εσύ, είτε γιατί το διάλεξε ο άλλος, είτε γιατί απλά δε σας έμεινε άλλη επιλογή. Κι ύστερα, καλείσαι να τον ξεπεράσεις αυτόν τον άνθρωπο αλλά περισσότερο αυτόν τον έρωτα.

Πόσα και πόσα τραγούδια γράφτηκαν κατά καιρούς για το πώς ξεθωριάζει ένας έρωτας και πώς εμπεδώνεται ένας χωρισμός. Κάθε εποχή και κάθε άνθρωπος έχει και το δικό του αγαπημένο κομμάτι, ένα όμως είναι αξία διαχρονική. Ο στίχος «ο έρωτας με έρωτα περνάει» ακούστηκε σ’ όλα τα σπίτια και δόθηκε σαν παρότρυνση, παρηγοριά και συμβουλή σε κάθε τέλος.

Κάτι θα ξέρουν στιχουργός, αοιδός κι όλο το τσούρμο των κατά καιρούς υποστηρικτών. Στα συναισθήματα, όμως, οι απολυτότητες περισσεύουν, εξάλλου πόσο σίγουρα μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο; Ένας νέος στη ζωή σου άνθρωπος είναι τελικά η καλύτερη δυνατή λύση για να μπορέσεις να ξεπεράσεις εκείνον που μέχρι χθες μοιραζόσουν καθημερινότητα κι όνειρα; Κι αν όντως έχεις επενδύσει σε αυτή τη σχέση, πόσο εύκολα μπορείς να πας παρακάτω; Ποιος είναι εκείνος που θα σου πάρει τελείως τα μυαλά και θα σε κάνει να διαγράψεις με μιας το παρελθόν; Και πώς θα καταφέρει αυτό να συμβεί αν πριν εσύ δεν έχεις ξεχάσει και δεν έχεις αφήσει περιθώρια για κάτι τέτοιο;

Αν κάτι είναι κανόνας για να ξεπεράσεις έναν παλιό έρωτα αυτός είναι η απομυθοποίηση του πρώην συντρόφου. Όχι τόσο στα μάτια σου αλλά στο μυαλό σου. Να βγάλεις απ’ το γυάλινο κουτί μιας άδειας αίθουσας το ολόγραμμά του και να σκεφτείς πως δεν είναι ο μόνος που θα μπορούσε να σου προσφέρει εκείνα που ζητάς. Ναι, πέρασες δίπλα του πολύ καλά κι αντάλλαξες εμπειρίες. Μην ακυρώνεις όμως την ελπίδα που φέρνουν μαζί τους τα επόμενα και μην αποκλείεις τον εαυτό σου απ’ το ενδεχόμενο να ζήσει κάτι το ίδιο ή και πιο δυνατό.

Τρομάζει κυρίως εσένα το να παραδεχτείς στον εαυτό σου πως ξενέρωσες με το πρώην ταίρι σου. Ίσως το βλέπεις ενοχικά κι αισθάνεσαι κάποια ντροπή ή αναξιοπιστία αλλάζοντας άποψη για έναν άνθρωπο που μέχρι πρόσφατα ονόμαζες έρωτά σου. Θες όμως να κάνεις βήματα μπροστά, αφού το παρελθόν δεν περπατάει πια κι έτσι παίρνεις, λοιπόν, την απόφαση να προχωρήσεις σε μια επόμενη σχέση, κυρίως για να δοκιμάσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Να του πας κόντρα και να του αποδείξεις πως μια νέα σχέση, ακόμα και πρόσκαιρη να είναι, θα επιβεβαιώσει πως ξεπέρασες τα παλιά, χωρίς να μπλέξεις με απομυθοποιήσεις και ξενερώματα.

Πολλές οι πιθανότητες η νέα σχέση να μην αντέξει στο χρόνο, να μοιάζει περισσότερο με ένα μεταβατικό στάδιο επιστροφής σου στην παλιά καθημερινότητα, μια σχέση τσιρότο για να κλείσουν οι παλιές πληγές. Αρχικά γιατί ενδέχεται να πας με μη ρεαλιστικές προσδοκίες ή οι απαιτήσεις σου να είναι υπερβολικά υψηλές. Κι αν δε συμβεί αυτό, σίγουρα ισχύει σε ένα βαθμό και το πικάρισμα που θέλεις να προκαλέσεις στον πρώην. Εγωιστικά και μόνο να το δεις, θέλεις να αποδείξεις πως έχασε τα καλύτερα, που κάποιος άλλος τώρα τα χαίρεται. Είναι κι η τόνωση της αυτοπεποίθησης, η αναπτέρωση της ψυχολογίας που έχει πέσει μετά το χωρισμό κι η επιβεβαίωση που ένιωθες πως είχες ανάγκη.

Η αλήθεια είναι πως κάθε χωρισμός χρειάζεται χρόνο για σκέψη και ξέσπασμα. Βγες με φίλους, εκτονώσου με γυμναστική, ρίξ’ το στο φαγητό, κάνε πολύ σεξ. Μείνε σπίτι και δες ταινίες ή διάβασε μερικά καλά βιβλία. Κάνε ό,τι σε κάνει να περνάς καλά. Πάρε την απόστασή σου κι όταν αισθανθείς και πάλι έτοιμος και χαλαρός, ο επόμενος έρωτας θα είναι εκεί να σε υποδεχτεί.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι αναντικατάστατος και ταυτόχρονα κανένας δεν είναι αντικαταστάσιμος -κι αυτό είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον.

 

Συντάκτης: Αθηνά Συντυχάκη - Θάνου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη