Στο θυμό φαίνεται ο άλλος

Μεγάλη υπόθεση οι σχέσεις. Δεν είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα μας. Έχουν εντάσεις, αγάπες και πάρε-δώσε. Δεν είναι μόνο αυτές οι σχέσεις που είναι φιλικές, επαγγελματικές αλλά και αυτές που έχουν μέσα τους το ερωτικό στοιχείο. Παράξενο πράγμα αυτή η ανθρώπινη συναλλαγή. Σκοτίζεσαι με πολλά αναπάντητα ερωτήματα, πρέπει, θέλω και χάνεσαι σε συναισθήματα, που στη τελική ανάλυση αφήνουν σημάδια στην ψυχή και άλλοτε σε ωριμάζουν για να αποδεχτείς την εξέλιξή της.

Πρέπει να είσαι ορθός σε αυτή τη δούναι και λαβείν κατάσταση. Ποιος υποκλίνεται σε αυτό κλισέ, όταν εσύ ο ίδιος ορίζεις τις πράξεις σου με βάση αυτά που νιώθεις; Σίγουρα, είναι ένα κεκτημένο που ταιριάζει για τους συντηρητικούς, γι’ αυτούς που δεν έχουν ζήσει να κυλάει στο αίμα τους η αδρεναλίνη, να τολμούν για το αντίθετο και να πηγαίνουν κόντρα στο κατεστημένο. Απευθύνεται σε αυτούς, που θέλουν να ζουν ταπεινά, γιατί δε θέλουν με τίποτα να επαγρυπνήσουν την κοινή λογική. Μη διασύρουν την εικόνα τους και το οικογενειακό πρότυπο που έχουν μεγαλώσει ή ήδη δημιουργούν οι ίδιοι. Αξιολύπητο, συμβαίνει και ζουν ανάμεσα μας. Είναι το σαράκι της κοινωνίας, πλάσματα που κατακρίνουν χωρίς σταματημό τη ζωή των άλλων. Μόνο κακό προσφέρουν και τίποτα ουσιώδες.

Πράγματι με αυτά τα όντα συναναστρέφεσαι, μιλάς, συνεργάζεσαι και δημιουργείς φιλίες και σχέσεις. Δεν είναι ευδιάκριτο να αντιληφθείς τις προθέσεις τους, όλα συνήθως ξεκινάνε με όμορφες προθέσεις. Υπάρχουν και τα αναπτυγμένα, εξελιγμένα του είδους τους «όντα»  που ξέρουν να διαχειρίζονται τα μειονεκτήματα του χαρακτήρα τους. Δεν μπορείς να τα καταλάβεις, είναι τόσο ιδανικά που σου φαίνεται ανεξήγητο να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που αντιμετωπίζεις καθημερινά.

Σε μια ανύποπτη στιγμή, σε μια έντονη διαφωνία εκπλήσσεσαι με την αντίδραση και τη συμπεριφορά που αντικρίζεις. Μένεις κοινώς «παγωτό» και δεν έχεις σκέψεις, δεν έχεις αντιδράσεις, δε νιώθεις, απλά έχεις μουδιάσει. Αδιανόητο να καταλάβεις τι ακριβώς έχει συμβεί γιατί αυτός ο άνθρωπος απέναντι σου έχει ενοχληθεί σε τέτοιο βαθμό που δε χωράει επεξεργασία. Θέλεις χρόνο να λειτουργήσεις, να αναπνεύσεις να κάνεις το δικό σου λογισμικό και να επανέλθεις.

Ο χρόνος δεν είναι υπέρ σου, όσο εσύ αναλύεις, σκέφτεσαι και διαχειρίζεσαι αυτή την έκρηξη θυμού. Είναι μια κίνηση που προσθέτει δύναμη στον άλλον και θεωρεί ότι είσαι παθητικός. Τουναντίον, μόνο παθητικός δεν είσαι αλλά πιο ώριμος να διαχειριστείς με σύνεση μια τέτοια κατάσταση. Σου προσθέτει πολλά στο δικό σου χαρακτήρα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο απέναντι είναι καθρέφτης της δικής σου προσωπικότητας.

Είναι η πραγματική εικόνα, στο θυμό του άλλου βλέπεις τον αληθινό του χαρακτήρα. Είναι εκείνη η στιγμή που δεν υπάρχει η συγκρότηση του εαυτού του. Βλέπεις πλέον ξεκάθαρα την ποιότητα της ψυχής του. Τι θα γίνει όταν ο άλλος στο θυμό του, σου καταστρέψει τη ζωή; Αλλά και αν ακόμα είναι ακραίο, είναι επιθετικός σε σημείο που χειροδικήσει και τότε συνειδητοποιείς ότι κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα; Ποιο είναι το αποτέλεσμα, όταν καταλαγιάσει η ένταση που έχει ο άλλος; Θα επιστρέψει στον άνθρωπο που ήταν πριν την έκρηξη και με χίλια παρακάλια θα ζητάει μετάνοια για να επανορθώσει;

Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτός ο άνθρωπος υστερεί από τα πρότυπα του φυσιολογικού. Αναγκάζεσαι να κάνεις την αναδρομή σε όλη αυτή τη σχέση. Θυμάσαι όλα αυτά που έχεις βιώσει μαζί του και νιώθεις ανασφάλεια. Μετανιώνεις που εμπιστεύτηκες, διέθεσες χρόνο και αφέθηκες να απολαύσεις την εικονική του συντροφιά. Πανικός! Αυτό είναι το κύριο συναίσθημα που σε κατακλύζει. Νιώθεις απειλή και τότε όλο αυτό λειτουργεί αντίστροφα. Σκέφτεσαι όλα αυτά που έχεις μοιραστεί μαζί του και προσπαθείς να βρεις λύσεις να ελιχθείς και να ξεφύγεις από αυτή τη σχέση. Δε θέλεις να επενδύσεις ούτε δευτερόλεπτο πλέον και σε διακατέχουν τάσεις φυγής.

Δύσκολο να φύγεις, να μετατοπίσεις τον εαυτό σου σε μια πιο ασφαλή κατεύθυνση. Δεν υπάρχει ασφαλής διαφυγή γιατί ο φόβος είναι αυτός που σε κάνει να θες να εξαφανιστείς. Λειτουργείς παρορμητικά και άλλοτε σπασμωδικά. Ο απέναντί σου εκλαμβάνεται την αδυναμία σου και νιώθει πως ηγείται στη συγκεκριμένη κατάσταση.

Η έξοδος προς την ελευθερία είναι πλέον μονόδρομος, μια αναγκαστική οδός για να φύγεις από κοντά του. Δε σε αφήνει να φύγεις, σε αφοπλίζει και είσαι δέσμιός του. Δεσμά που έχεις δώσει εσύ το δικαίωμα και αναπόφευκτο να το αντιστρέψεις. Ό,τι δε λύνεται, κόβεται όμως και ο τερματισμός είναι συνήθως «αιματηρός».  Το τολμάς, ζεις τις συνέπειες ή αλλιώς συμβιβάζεσαι με το κυρίαρχο καθεστώς. Προσαρμόζεσαι και προσπαθείς να μην εξωθήσεις τον άλλον στα άκρα μέχρι να αγγίξεις τα όρια σου.

Η γνώση είναι σοφία και η εμπειρία δε μεταβιβάζεται. Γνωρίζεις και ξέρεις πως ο νεοφερμένος άνθρωπος που θα βρει χώρο στη ζωή σου, θα τον προκαλέσεις να δεις τα όρια του. Να δεις το γυμνό του χαρακτήρα σε μια δυσάρεστη στιγμή για να κρίνεις. Να βγάλεις τα συμπεράσματά σου και να μάθεις αν πρέπει να δώσεις σε αυτή τη σχέση ή απλά να απομακρυνθείς από τον ενδεχόμενο κίνδυνο. Αξίζει κάποιες φορές να δημιουργούνται εντάσεις για να καταλάβεις τη συνέχεια.  Να κατανοήσεις ποιος είναι ο απέναντι σου και να χτίσεις μια νέα σχέση με υγιείς βάσεις.