«Όσο ζω, Μαζώ», μια φράση τόσο επιβλητική όσο και το πρόσωπο για το οποίο προορίζεται. Ο Γιώργος Μαζωνάκης αδιαμφισβήτητα έχει αφήσει το στίγμα του στην ελληνική μουσική σκηνή, τόσο με τα τραγούδια του όσο και με την εικόνα του, αφού πάντα καταφέρνει να εντυπωσιάσει και να τραβήξει τα βλέμματα με τις ξεχωριστές και εκκεντρικές εμφανίσεις του. Ο Γιώργος Μαζωνάκης, το λαϊκό παιδί από τη Νίκαια είχε όνειρο να γίνει τραγουδιστής και μια που το είπε, μια που το έκανε.
Έτσι 30 χρόνια μετά το πρώτο του ξεκίνημα, είτε είναι του στιλ σου είτε όχι, σίγουρα κάποια στιγμή έχεις ακούσει κάποιο από τα τραγούδια του, αφού μετράει πάνω από 30 επιτυχίες και 14 διαφορετικά βραβεία.
Πολλά από τραγούδια του μας συνόδευσαν και μας συνοδεύουν ακόμα, σε διάφορες στιγμές μας, ταυτίστηκαν με καταστάσεις, συναισθήματα και έγιναν ορόσημο της διασκέδασης. Σίγουρα από τη λίστα αυτή δε θα μπορούσε να λείπει το “Gucci φόρεμα”, η τεράστια επιτυχία που κυκλοφόρησε το 2003 και δε λέει να παλιώσει αφού μέχρι και σήμερα είναι στα top hits στις λίστες των DJ. Σε στίχους Φοίβου και ερμηνεία Γιώργου Μαζωνάκη το “Gucci φόρεμα” που μετράει πάνω από 16 εκατομμύρια προβολές στο YouTube μέχρι σήμερα, ήρθε και τάραξε για τα καλά τα νερά της εποχής του.
Ξεχώρισε για τον πιασάρικο ρυθμό του, σε συνδυασμό με το πιο iconic βίντεο κλιπ της εποχής -για τα ελληνικά δεδομένα-, αφού ο Γιώργος Μαζωνάκης πρωτοτύπησε για ακόμα μια φορά και εμφανίστηκε να τραγουδά με γούνα, που μέχρι σήμερα είναι το σημείο κατατεθέν του τραγουδιού. Αυτό όμως που δημιούργησε το μεγαλύτερο σάλο γύρω από την κυκλοφορία του τραγουδιού ήταν πως κατά κάποιο τρόπο έγινε ο «ύμνος» που αποτύπωσε μια κόντρα που χαρακτηρίζει χρόνια την Αθήνα. Η κόντρα αυτή δεν είναι άλλη από εκείνη των Βόρειων Προαστίων «εναντίων» των Δυτικών Προαστίων.
«Γέννημα θρέμμα δυτικής Αττικής
Έχουμε περηφάνεια εδώ εμείς και λόγο τιμής
Μπουρνάζι, Αιγάλεω, Περιστέρι, ξέρω ζόρι τραβάς
μέρη που εσύ και οι φίλες οι φίλες σου τα θεωρείτε bus class.
Από την άλλη Εκάλη εγώ δεν πατάω ποτέ, γιατί είναι μέρος με γυναίκες
που έχουν ύφος μπλαζέ.
Με ξιπασμένα κοριτσάκια ενός πλούσιου μπαμπά,
που ξέρουν μόνο χίλιους τρόπους να του παίρνουν λεφτά.»
Ο Μαζωνάκης με περίσσια τόλμη έθιξε ευθέως, τις διάφορες μεταξύ ευκατάστατων και λαϊκών στρωμάτων τραγουδώντας τους παραπάνω στίχους στο τραγούδι και δημιουργώντας έναν τεράστιο σάλο, συζητήσεις και σχόλια, αψηφώντας παράλληλα πως μεγάλο μέρος του κοινού του προερχόταν από αυτά τα ευκατάστατα κοινωνικά στρώματα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το “Gucci” ίσως είναι και μια κριτική στη νοοτροπία του νεοπλουτισμού, ο οποίος κατά την περίοδο του 2000 βρισκόταν στην ακμή του, ιδιαίτερα στα βόρεια προάστια της Αθήνας. Ενώ παράλληλα ο ίδιος ο Μαζωνάκης παρουσιάστηκε σαν παιδί του λαού, τονίζοντας την καταγωγή του, χωρίς τη δηθενιά που συνήθως συνοδεύει την αναγνώριση, επισημαίνοντας πως δεν ξεχνά από πού ξεκίνησε.
Εκ των υστέρων λοιπόν μπορούμε να πούμε πως το “Gucci” σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά, από πολλές απόψεις παρά το ντόρο που δημιουργήθηκε γύρω του, κάνοντάς μας να χορεύουμε στους ρυθμούς του ως σήμερα. Γιατί δεν είναι μόνο η γενιά των 00′ s που θεώρησε αυτό το τραγούδι ύμνο, είναι κι όλες οι μετέπειτα. Αλλά τίποτα λιγότερο δε θα περίμενε κανείς από τον, έναν και μοναδικό Γιώργο Μαζωνάκη που του αρέσει να έρχεται και να ταράζει τα νερά, να δημιουργεί, να φτάνει ψηλά.
Γιώργο γράφουμε είσαι έτοιμος;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου