«Μα καλά, όλοι την ίδια μάνα έχουμε;» είναι η ερώτηση που σκάει κάθε που μιλάμε για τις πιο κοινές συζητήσεις που κάνουμε με τις μανάδες μας, που πιθανότατα θα καταλήξουν σε καβγά. Γιατί δεν πήραμε ζακέτα, δε φάγαμε 3 πιάτα φακές, γυρίσαμε 12 κι ένα και δεν πήραμε σαράντα τηλέφωνα, παρακάτω ακολουθούν 25 αιτίες που μάλλον είναι αφορμές για καβγά με την αθάνατη Ελληνίδα μάνα.
1. Για το πού ξοδεύω τα χρήματά μου και τέλος πάντων πόσα παντελόνια θα πάρω ακόμα.
2. Αν δε φάω το φαΐ που ‘χει μαγειρέψει μια συγκεκριμένη μέρα κι ας περιέχει π.χ. υδατάνθρακες ενώ της έχω εξηγήσει ότι προσπαθώ να τους κόψω, το παίρνει βαρέως σαν να την απορρίπτω γενικώς σαν μαγείρισσα (ειδικά γι’ αυτό μπορεί να κρατήσει μούτρα και δυο μέρες).
3. Αν δεν απαντήσω το τηλέφωνο εντός 15 λεπτών απ’ την πρώτη κλήση.
4. Αν πάω στο πατρικό και κάτσω λιγότερο από 10 μέρες “καλύτερα να μην έρθεις καθόλου” λέει.
5. Αν δεν είναι καλοφτιαγμένη η βαλίτσα μου όταν πάω να τους δω (τόσα χρόνια, ακόμα δεν έμαθες να φτιάχνεις μια βαλίτσα).
6. Εάν δεν τακτοποιώ κατευθείαν τα πράγματα αφού τα έχω χρησιμοποιήσει.
7. Όταν τελειώνω από το μπάνιο και δεν κάθομαι πενήντα χρόνια να στεγνώσω μέσα στο ντους αλλά πατάω στο χαλάκι κατευθείαν. Καταστροφή!
8. Αν περπατάω χωρίς κάλτσες στο σπίτι κι ας είναι τίγκα στα χαλιά και τις μοκέτες.
9. (Ενώ είμαι για καιρό στο εξωτερικό) όταν αρρωσταίνω συγχύζεται γιατί δεν προσέχω (λες και με παρακολουθεί) και μετά πρέπει κάθε μία ώρα να δίνω ραπόρτο για το πώς είμαι. Εάν το ξεχάσω αρχίζουν τα μηνύματα από εκείνη από τον αδερφό μου, τηλεφωνήματα από την γιαγιά, θείες και κ.λπ.
10. Αν δεν περιγράψω με λεπτομέρειες κάτι που συνέβη, με το πρόσχημα «εγώ να μην ξέρω;».
11. Γιατί δε σταματάω να βάφω τα μαλλιά μου, αφού το φυσικό πάντα είναι το καλύτερο! ( να σημειωθεί τα βάφει 25 χρόνια).
12. Αν υπερασπιστώ τον μπαμπά σε καβγά, μάλλον τη μισώ.
13. Για να μην τρώω αηδίες και παίρνω κιλά.
14. Αν φέρεις σκύλο η γάτα μέσα στο σπίτι θα φύγω εγώ (και τώρα τα έχει αγκαλιά της πάντα).
15. Το “μάλλον εγώ δεν κατάλαβα καλά/είμαι ηλίθια/δεν μπορώ να συνεννοηθώ” όταν όντως δεν άκουγε, έβγαλε μόνη της κάποιο συμπέρασμα και θέλει να αποποιηθεί ευθύνη.
16. Όταν δε λέει να πάρει χαμπάρι ότι όντως είμαστε όλοι ενήλικοι πια κι ότι δεν την απορρίπτουμε την ίδια όταν απορρίπτουμε ή δε συμφωνούμε με κάποια ιδέα της (ότι απλά ο καθένας έχει δική του προσωπικότητα, εμπειρίες, άποψη και δεν έχει να κάνει με αυτήν).
17. Όταν κανονίζουμε να κάνουμε κάτι που μου ζήτησε σαν χάρη και δε γίνεται στον δικό της χρόνο με το δικό της ωράριο. Αν π.χ. τρώει στις δύο μεσημεριανό μέχρι τη μία και μισή πρέπει να έχουμε τελειώσει κι ας έχω εγώ του κόσμου τη δουλειά.
18. Όταν έχω ξεκινήσει να κάνω κάτι και μου λέει να το κάνω (π.χ. έχω σηκωθεί και κατευθύνομαι προς το πλυντήριο να βγάλω πλυμένα ρούχα και βαράει υπενθύμιση σε φάση “Δεν πας να βγάλεις τα ρούχα σου από το πλυντήριο;”.
19. Να με ρωτάει κάτι, να προσπαθώ να της το εξηγήσω πόση ώρα και στο τέλος να μου λέει “τι θες να μαγειρέψω αύριο;”, σαν να μη ρώτησε ποτέ.
20. Να επεμβαίνει στον τρόπο με τον οποίο έχω διακοσμήσει το σπίτι μου παίρνοντάς μου πράγματα που ξέρει ότι δε θα χρησιμοποιήσω και σε περίπτωση που δεν το κάνω μου κρατάει και μούτρα.
21. Αν δεν την πάρω τηλέφωνο στα γενέθλιά της εφτά το πρωί.
22. Αν κόψω συζήτηση για τα προσωπικά μου όταν αισθάνομαι ότι χώνεται αρκετά και με ψυχαναλύει -ενώ κανείς δεν της το ζήτησε.
23. Όταν δεν είναι ενημερωμένη για κάποιο σχέδιο οικογενειακό (μεταξύ αδελφών ή με τον πάτερα μας) και ξεκινάει το “ε, αφού μπορείτε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας, καλώς”.
24. Βασικά γενικά όταν δεν είναι ενημερωμένη για κάτι πρώτη.
25. Όταν προσπαθώ να της εξηγήσω ότι δε δουλεύουμε όλοι στο δημόσιο να έχουμε ωράριο 9-5 και ρεπό κάθε Σουκού γιατί “δουλεύω πολύ και με εκμεταλλεύονται”.
