Αλλάζεις θέση στα έπιπλα κι αλλάζεις αμέσως διάθεση!

Μήπως αλλάζεις θέση στα έπιπλα του σπιτιού σου πολύ συχνά; Φυσικά, δεν το κάνεις για λόγους αισθητικής ή επειδή έχεις ασπαστεί την ιδεολογία του φενγκ-σούι, αλλά γιατί αισθάνεσαι πως όλα γύρω σου μένουν στάσιμα και πως μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο ρουτίνας, οπότε μετακινώντας τα έπιπλα γύρω σου, η διάθεσή σου αλλάζει και εσύ ανανεώνεσαι. Η ρουτίνα εξάλλου είναι συνώνυμη της συνήθειας και της σταθερότητας, κι εσύ νιώθεις πως βαλτώνεις με το να μένεις κολλημένος στις ίδιες εικόνες που υπάρχουν διαρκώς στο σπίτι σου.

Προφανώς, είσαι από τους ανθρώπους που δε θέλουν να μένουν συνέχεια στα ίδια και στα ίδια, ενώ επιζητούν με κάθε τρόπο να εκδηλώσουν τη δημιουργική τους φαντασία και να εκφράσουν τη συναισθηματική τους κατάσταση, ειδικά μέσα απ’ το περιβάλλον που ζουν. Με το να μετακινείς τα έπιπλα στον χώρο σου, δραστηριοποιείσαι, και κατά μια έννοια προβάλλεις το παρορμητικό και περιπετειώδες στοιχείο που έχεις στον χαρακτήρα σου. Σ’ αυτή, λοιπόν, ακριβώς την αίσθηση ανανέωσης που έχεις έμφυτη, στηρίζεται και η θεωρία σου, η οποία πρεσβεύει πως η ανανέωση στον χώρο επιδρά θετικά και την ψυχολογία σου.

Μπορεί να μη συμβαίνει κάτι το ιδιαίτερο στην προσωπική σου ζωή, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε θα εκτιμούσες λίγη αλλαγή και μια ανανέωση σ’ αυτήν. Η πεσμένη ψυχολογική κατάσταση που τυχόν έχεις δε σημαίνει απαραίτητα «Είμαι στα πατώματα και κλαίω ολημερίς», γιατί τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να οφείλονται στο συναίσθημα της μοναξιάς, στην έλλειψη του αισθήματος πληρότητας ή γενικότερα στην απουσία του ενδιαφέροντος για τη ζωή. Οπότε, όταν σε πιάνει αυτή η αρνητικότητα, σηκώνεσαι και τη μετατρέπεις σε κάτι που σου προσφέρει πιο ανάλαφρα συναισθήματα. Κι αυτό το κάνεις με το να αλλάζεις θέση στα έπιπλα του προσωπικού σου χώρου.

Γιατί κάθε φορά που επιφέρεις την παραμικρή αλλαγή στη διάταξη των πραγμάτων γύρω σου, κάθε φορά που εισέρχεσαι ή εξέρχεσαι από το προσφάτως «ανακαινισμένο» σου δωμάτιο, παρατηρείς την κάθε αλλαγή που έχεις κάνει και φυσικά μέσα σου χαίρεσαι, γιατί δε βλέπεις κάτι τετριμμένο γύρω σου, αλλά κάτι διαφορετικό κι απρόβλεπτο το οποίο εμπνεύστηκες και προκάλεσες ο ίδιος. Το πόσο συχνά θα κάνεις αυτές τις αλλαγές, βέβαια, εξαρτάται από τη διάθεση κι από το πόσο εύκολα κάτι που υπάρχει στον χώρο σταματά να αξίζει της προσοχής σου. Τότε καταλαβαίνεις πως χρειάζεται να του αλλάξεις θέση για να πάρει τη σημασία που του αρμόζει.

Βέβαια, στην περίπτωση που υπάρχει κάτι πιο σοβαρό που ταλανίζει τη συναισθηματική σου ακεραιότητα, το να μπεις στη γνωστή πια για σένα διαδικασία «αλλάζω θέσεις σε έπιπλα, κάδρα, πίνακες ζωγραφικής, καθρέφτες, χαλιά κτλ» είναι η διαφυγή σου. Θέλεις κάπου να ξεσπάσεις, αλλά με έναν έντονο και δημιουργικό τρόπο. Οπότε, απ΄το να εκδηλώσεις τα νεύρα, την πίεση, τον θυμό ή τη στεναχώρια σου σε κάποιο κοντινό σου πρόσωπο –ή ακόμα και σε κάποιον άγνωστο που θα την πληρώσει–, εκτονώνεις όλα σου τα συναισθήματα, αλλάζοντας οπτικά την κατάσταση στον χώρο του σπιτιού σου, ώστε με αυτόν τον τρόπο να ηρεμήσει κι η έντονη συναισθηματική κατάσταση που επικρατεί μέσα σου.

Το αποτέλεσμα θα είναι μοναδικό, καθώς θα επωφεληθείς δίπλα. Από τη μία θα έχεις αποβάλει τις ακαταλόγυστες σκέψεις σου και παράλληλα θα έχεις ηρεμήσει, δημιουργώντας έναν καινούριο χώρο, ο οποίος θα σου φέρει νέες σκέψεις και μια φρεσκάδα αέρα, γεγονός που θα σε κάνει να ξεχαστείς από το πρόβλημα, γιατί το νέο περιβάλλον που δημιούργησες θα σου αποσπάσει εντελώς την προσοχή. Αν έμενες με την παλιά διάταξη επίπλων είναι πιθανόν καθώς τα έβλεπες ξανά και ξανά να ήταν το ερέθισμα που θα σου ξυπνούσε μνήμες και θα είχες ν’ αντιμετωπίσες τις ίδιες τετριμμένες σκέψεις και τα συνηθισμένα αποτελέσματα.

Βέβαια, ο συγκεκριμένος τρόπος αντίδρασης, μπορεί να προέρχεται απ΄όταν ήσουν μικρός και κάποιος οικείος σου συνήθιζε να σε αφήνει προ εκπλήξεως κάθε φορά που έμπαινες σπίτι κι έβλεπες όλο το σπίτι αλλαγμένο, οπότε μάλλον αποτυπώθηκε στο υποσυνείδητό σου αυτή η συμπεριφορά και θεωρείς πως η διάθεσή σου αλλάζει με το να φέρνεις τούμπα τα έπιπλα, αναδομώντας όλο το σπίτι.

Η ανθρώπινη διάθεση είναι σαν τρενάκι του λούνα παρκ. Έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Όσοι βαριούνται εύκολα το συντηρητισμό της σταθερότητας, η επαναλαμβανόμενη μετακίνηση των επίπλων είναι ένας ιδιαίτερα θαυμαστός τρόπος αποβολής της τετριμμένης καθημερινότητάς τους.

Καιρός για αλλαγές, λοιπόν. Ας αλλάξουμε θέση στα έπιπλά μας, μήπως αλλάξουμε παράλληλα τη διάθεσή μας και γεμίσουμε θετικότητα.