Το υποσυνείδητο λειτουργεί όπως το εκπαιδεύσεις

Υποσυνείδητο: «Είναι το μέρος του συνειδητού το οποίο ενεργεί έξω από το πλαίσιο της άμεσης αντίληψης. Στην ψυχανάλυση, λειτουργεί ως μια αποθήκη πληροφοριών, αντιλήψεων, επιθυμιών και παρορμήσεων, τα οποία δύνανται να επανέλθουν στη συνείδηση και επηρεάζει τη συμπεριφορά του ατόμου».

Το υποσυνείδητο, λοιπόν, είναι η έδρα όσων δυνητικά θα μπορούσαμε να είμαστε αρκεί να το πείσουμε για αυτό. Δεν είμαστε όσα υπάρχουν αποθηκευμένα στον υποσυνείδητο νου μας, πολύ απλά γιατί αν τον προγραμματίσουμε να αντικαταστήσει την ιδέα του για εμάς σε κάποιον τομέα με την ακριβώς αντίθετή της, θα το κάνει. Απλούστερα, αν σκέφτεσαι αρνητικά για εσένα θα σου επιστραφεί σαν ιδέα από το υποσυνείδητό σου όποτε τον χρειαστείς και θα σε πείσει πως είσαι αυτό που σου λέει γιατί είναι μια πληροφορία που εσύ ο ίδιος φύτεψες εκεί μέσα. Αντίστοιχα, αν σκέφτεσαι θετικά θα εκπαιδεύσεις τον υποσυνείδητο νου σου να σου επιστρέφει μόνο αυτή την πληροφορία. Τόσο απλά όπως το copy-paste.

Το υποσυνείδητο είναι πάντοτε «ενεργό», ελέγχει όχι μόνο όλες τις διαδικασίες του σώματος, αλλά έχει και τις απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα. Είναι μια δυναμική του ανθρώπινου εγκεφάλου που δυσκολευόμαστε να ελέγξουμε και είναι η πηγή πολλών καθημερινών μας προβλημάτων καθώς δεν την εκμεταλλευόμαστε προς όφελός μας, αλλά την αφήνουμε να μας τσακίζει. Η βάση των ενστίκτων, της μνήμης, της φαντασίας, των συνηθειών βρίσκεται εκεί. Ενώ, οι απλές διεργασίες -οι μαθηματικές πράξεις κι ό,τι αφορά στην πρακτική των hard sciences- συμβαίνουν στο συνειδητό. Είναι έμφυτο και ευεπηρέαστο από το υποσυνείδητο, θα λέγαμε ακόμα και άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να μάθουμε να εκπαιδεύουμε το ένα μέρος της σκέψης να επηρεάζει το άλλο. Αφού ήδη οι πληροφορίες που λαμβάνουμε από τον υποσυνείδητο νου επηρεάζουν το συνειδητό, αλλά ταυτόχρονα ό,τι σκεφτόμαστε στο συνειδητό αποθηκεύεται στο υποσυνείδητο και γίνεται κτήμα του. Από μικροί, λοιπόν, μαθαίνουμε στον υποσυνείδητό νου να παίρνει τη μορφή όσων του λέμε. Όλοι οι συνειρμοί μας αποθηκεύονται εκεί. Αν αυτοί οι συνειρμοί είναι αρνητικοί, μόλις ξανασκεφτείς κάτι στο οποίο εφάπτονται έστω και λίγο, τους έχεις επαναφέρει στη σκέψη σου, πράγμα που συνεπάγεται αντίστοιχων αποτελεσμάτων.

Αν σκεφτείς πόσο κακός είσαι σε κάτι, την επόμενη φορά που θα το επιχειρήσεις να το κάνεις ο συνειρμός θα ανακληθεί και θα σε αποτρέψει απ’ το να το κάνεις, γιατί έμαθες στον εαυτό σου να σε θεωρεί κακό σε αυτό. Συνεπώς, προγραμματίζεις την αποτυχία σου αν προγραμματίζεις το υποσυνείδητό σου με τις λάθος λέξεις. Αυτό το κοινότυπο με τις «θετικές σκέψεις» έχει τις βάσεις του ακριβώς εκεί, απλώς επειδή έχει γίνει τόσο cliché το απαξιούμε.

Αποδέξου την ύπαρξη του υποσυνείδητου νου και συμφιλιώσου μαζί του, γιατί αποτελεί το 88% του εαυτού σου. Το συνειδητό είναι η κορυφή του παγόβουνου που αποκαλείται εαυτός κι αυτό του οποίου η ύπαρξη είναι άμεσα αισθητή, κάτω από την επιφάνεια του νερού όμως υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο κομμάτι -υποσυνείδητο- που δεν είναι άμεσα ορατό, αλλά υποστηρίζει και συγκρατεί την κορυφή στην επιφάνεια.

Ο υποσυνείδητος νους ακούει και μεταβάλλεται βάση των όσων του λέμε.

Πρόσεχε πώς μιλάς για τον εαυτό σου, στον εαυτό σου.