Απόψε είναι κι εκείνοι που ο έρωτάς τους δεν είναι πια εδώ

Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι πάντα μία μέρα χαράς κι αγάπης. Τούρτες σε σχήμα καρδιάς, μπαλόνια, αρκουδάκια, λουλούδια κι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστεί κανείς, δίνουν και παίρνουν. Μια φρενίτιδα αγάπης κι εντυπωσιασμού, σε μια εμπορική απεικόνιση της αγάπης, που όμως μας επιτρέπει να τα δώσουμε όλα και να θυμηθούμε γιατί μας αρέσει να προσφέρουμε σε όσους αγαπάμε. Μια ημέρα γιορτής του έρωτα, εορτασμός που θα έπρεπε να γίνεται κάθε μέρα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα αγάπης και συντροφικότητας, υπάρχουν κι οι όχι τόσο τυχεροί. Όχι εκείνοι που ερωτεύτηκαν χωρίς ανταπόκριση, γιατί ακόμη κι αυτοί γιορτάζουν σήμερα κι ας μην το ξέρουν. Ακόμη κι αυτοί έχουν δικαίωμα σε αυτή την εκδήλωση, ένα δικαίωμα που κέρδισαν ως ερωτευμένοι. Παρ’ όλο που ο έρωτάς τους έμεινε στα μισά της διαδρομής, μπορούν με την ιδέα του και μόνο να λυτρωθούν και να χαρούν με το γεγονός πως κάτι έζησαν. Να στείλουν ένα μεθυσμένο μήνυμα, να αφιερώσουν ένα τραγούδι, να απολαύσουν το δικό τους συναίσθημα, να εκτονωθούν στην τελική.

Οι όχι και τόσο τυχεροί, λοιπόν, είναι αυτοί που ο έρωτάς τους δεν είναι πια εδώ. Αυτοί που η ζωή αποφάσισε να τους φερθεί σκληρά και να τους στερήσει τον άνθρωπο που τόσο πολύ αγαπούσαν. Να τους απαγορέψει με κάποιο τρόπο να γιορτάσουν. Να τους διχάσει, δίνοντάς τους από τη μία το δικαίωμα σε αυτή τη γιορτή ως ερωτευμένοι κι από την άλλη να τους προκαλέσει τόση θλίψη, που το άλλο τους μισό δεν είναι πια κοντά τους. Αυτοί οι άνθρωποι σήμερα χαμογελάνε βλέποντας φωτογραφίες, βίντεο, ακούγοντας ξανά και ξανά ηχογραφημένα μηνύματα. Ζουν στη μνήμη τους τις πιο ωραίες στιγμές που έζησαν με τον άνθρωπό τους κι ίσως πάρουν και μια τούρτα έτσι για το καλό. Έτσι, για να θυμηθούν εκείνες τις παλιές μέρες που ήταν δύο κι όχι ένας. Χαμογελάνε βλέποντας παλιά στιγμιότυπα, δώρα κρατημένα. Ίσως περνάνε και από το μέρος του πρώτου τους ραντεβού και πίνουν ένα ποτό ή καπνίζουν κανένα τσιγάρο.

Κι αν είσαι από αυτούς τους ανθρώπους, μη μείνεις μέσα σήμερα. Πήγαινε στο μέρος που ανταλλάξατε το πρώτο σας φιλί, την πρώτη σας αγκαλιά, το πρώτο σας «σ’ αγαπώ». Πάρε μαζί σου ένα μπουκάλι κρασί, ένα μπουκέτο λουλούδια, την καλύτερή σου διάθεση και μια φωτογραφία σας. Πήγαινε να ζήσεις την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που σου αρμόζει. Κι αν όλο αυτό σου κάνει πολύ μελό, κλείσε ένα τραπέζι σε ένα εστιατόριο, σε ένα καφέ, σε ένα μπαρ και πήγαινε να περάσεις το ραντεβού που θα ήθελες να ζήσετε μαζί.

Κι αν, πάλι, όλα αυτά σου φαίνονται πολύ χαζά και ανούσια, άνοιξε την τηλεόραση, βάλε μια ταινία και τα αγαπημένο σου σνακ, πάρε και την αγαπημένη σου φωτογραφία για παρέα κι άραξε, μαζί με τη γλυκιά και καλοδεχούμενη μελαγχολία σου. Ή ίσως και όχι. Ίσως και να μην μπορείς να το κάνεις αυτό. Ίσως και να μη θέλεις. Πιάσε λοιπόν, το τηλέφωνο και πάρε τους φίλους σου, τους κολλητούς σου, εκείνους που είναι μπακούρια, και κάντε κάτι όλοι μαζί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και μεγαλύτερη αγάπη από αυτή των φίλων. Φέτος, λοιπόν, μπορείς να γιορτάσεις αυτή.

Κι αν παρ’ όλα αυτά θέλεις να κάνεις κάτι, έστω για να νιώσεις ότι δεν πέρασε αυτή η ημέρα τζάμπα και πως τίμησες τον έρωτά σου και το άτομο που δεν είναι πια κοντά μας, κάνε το παρακάτω. Πάρε ένα μπαλόνι και έναν μαρκαδόρο. Γράψε πάνω το καλύτερό σου μήνυμα ή μη γράψεις και τίποτα. Βγες στον δρόμο ή στο μπαλκόνι σου ή οπουδήποτε εσύ θέλεις, κι άφησέ το να φύγει στον ουρανό. Να πάει στον άνθρωπό σου. Φέτος, του Αγίου Βαλεντίνου, άφησε ένα μπαλόνι για τον δικό σου έρωτα που βρίσκεται εκεί ψηλά.