Είμαστε δέσμιοι του χρόνου;
Σύμφωνα με τους συμπαντικούς νόμους, ο χρόνος στο Σύμπαν είναι ένας άγνωστος.
Και όμως, η ζωή μας ανάλογα τις καταστάσεις που διαμορφώνεται, κρίνεται πολλές φορές και από το ένα δευτερόλεπτο που θα κόψει το νήμα και θα καθορίσει την εξέλιξη τους.
Αν δεν έχανες το μετρό λίγα δευτερόλεπτα πριν, θα προλάβαινες την εξέταση στο Πανεπιστήμιο.
Αν πέρναγες λίγα δευτερόλεπτα πριν από τον ίδιο δρόμο, δε θα είχες ατύχημα με το διερχόμενο όχημα που διασταύρωσε τον δρόμο σου.
Ψάχνεις για δουλειά και την ίδια στιγμή μπροστά από τα μάτια σου τρέχει μια ενδιαφέρουσα αγγελία. Στέλνεις το mail άμεσα και γίνεται η επικοινωνία. Τόσο απλά.
Αν είχες βρει τα κατάλληλα ποιητικά λόγια γρηγορότερα για να εντυπωσιάσεις, δε θα ήταν τώρα το κορίτσι των ονείρων σου στην αγκαλιά του καλύτερού σου φίλου.
Αν είχες ανοίξει το στόμα σου λίγα λεπτά πριν να πεις γρηγορότερα την απάντηση στον καθηγητή σου, δε θα μόστραρε στον έλεγχό σου ένα γρουσούζικο 13αρι στο μάθημα των Μαθηματικών.
Αν τον άνθρωπο που λίγες ώρες πριν γνώρισες στο λεωφορείο και σου έκανε χώρο στη θέση δίπλα και το χαμόγελό του ταίριαζε με το δικό σου, τον είχες γνωρίσει λίγους μήνες πριν, δε θα ήταν σε σχέση.
Αν το αγόρι, που πριν λίγα λεπτά γνώρισες στο πάρτι, δεν είχε τσακωθεί με την κοπέλα του, πάνω στα νεύρα του, δε θα σε καμάκωνε.
Αν ο προϊστάμενός σου δεν είχε τσακωθεί με άλλο υπάλληλό του, στη δουλειά, ίσως σου έδινε την πολυπόθητη αύξηση που τόσο καιρό περίμενες απεγνωσμένα, για να πληρώσεις τους φουσκωμένους σου λογαριασμούς.
Αν τα ίδια λόγια στην δουλειά σου ή στις σχέσεις σου τα πρόφερες άλλη στιγμή, ίσως αποκτούσαν άλλη χροιά ή διαφορετικό νόημα από αυτή την συγκεκριμένη.
Γλιστράς στο δρόμο και την ίδια χρονική στιγμή ο έρωτας της ζωής σου, σου απλώνει το χέρι να σε σηκώσει. Βingo. Σωστό timing.
Θα χτυπήσει άραγε και την δική μας πόρτα την κατάλληλη στιγμή ή θα μας προσπεράσει κoυρδίζοντας τους δείκτες του, ο κύριος ανατρεπτικός;
Αν, αν, τόσα αν…
Αν είναι να πραγματοποιηθεί στη ζωή μας, θα γίνει oύτως ή άλλως. Με ή χωρίς τους λεπτοδείκτες του που περιστρέφει στον άξονα της δικής μας υπομονής.
Ο σωστός άνθρωπος τη σωστή στιγμή, για βοήθεια, συντροφιά, συμβουλή, υποστήριξη.H κατάλληλη δουλειά, την κατάλληλη στιγμή;
Όπως και να έχει ο στόχος, από την στιγμή που ο σωστός χρόνος θα κουμπώσει θα έχει επιτευχθεί.
Κάθε άνθρωπος ταξιδεύει με τη μηχανή του χρόνου και στις αποσκευές του κουβαλάει τη δική του ηθική, βιώματα, φιλοδοξίες, πιστεύω, κάνοντας τις επιλογές του σύμφωνα με την δική του κρίση.
Οι ηθικοί φραγμοί για κάποιους ανθρώπους λειτουργούν ανασταλτικά και προσπαθούν να παγώσουν τον χρόνο, μέχρι οι καταστάσεις γίνουν ευνοϊκότερες ή επιτρεπτές.
Κάποιοι άλλοι, δράττονται της στιγμής που ίσως δε θα ξαναζήσουν και την κάνουν κτήμα τους. Δημιουργούν αυτοί τις στιγμές, έστω και κάτω από ακατάλληλες γι΄ αυτούς συνθήκες.
Σ΄ όλους μας σίγουρα τέθηκαν διλήμματα, αλλά και χρονικά πλαίσια, που έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στις πράξεις μας.
Το θέμα δεν είναι χρονικό πολλές φορές, αλλά το πόσο τολμάς να περάσεις στην απέναντι όχθη για κάτι που πιστεύεις πως δε θα βιώσεις άλλη φορά στην ζωή σου. Πόσο φοβάσαι να βραχείς;
Τα όρια του καθενός είναι προσωπικά. Ακόμη και οι λογικότεροι, υπήρξαν στιγμές που βρέθηκαν σε κάποιο σταυροδρόμι αποφάσεων και δέσμιοι του σωστού χρόνου. Ακόμη κι αν το αρνηθούν θα ήταν ψεύτες. Δέσμιοι λοιπόν, της στιγμής.
Πότε αλήθεια ο χρόνος ήταν καλός συμβουλάτορας; Μπορεί να εξασθενεί τη μνήμη. Να συμβιβάζει. Να επουλώνει. Ποτέ όμως, δε σε κάνει να ξεχνάς την μαγεία των στιγμών.
Μια στιγμή, ο κόσμος όλος. Μια τόσο δα στιγμή, διαμορφωτής της αλλαγής στη ζωή σου και το πρίσμα από το οποίο την παρατηρείς.
Ν΄αδράξουμε, λοιπόν τη στιγμή και να την κάνουμε δική μας, πριν ο χρόνος εκπνεύσει. Ή να ακολουθήσουμε το μότο, μην τρέχεις ποτέ πίσω από ένα χαμένο λεωφορείο. Έρχεται εκείνο το κόκκινο, το ταχύτερο, ανέβα σε αυτό.
Συντονιζόμαστε με το σωστό χρόνο κι επικοινωνούμε με τον άλλον. Εκεί βρίσκεται η ουσία στο να μην χάσουμε τι ς στιγμές.
Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς. Αριστοτέλης
Επιμέλεια Κειμένου: Σοφία Καλπαζίδου