Χριστούγεννα. Πάντα ξύπναγαν την παιδικότητά μας.
Τα μάτια μας λαμπερά, κάθε φορά που καμαρώναμε την όμορφη χριστουγεννιάτικη μπάλα, που καταφέρναμε να στερεώσουμε με τα ίδια μας τα χέρια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Άχνη από τους κουραμπιέδες της μαμάς που πασάλειβε το πρόσωπό μας. Τα μελομακάρονα, που έκαναν τα χέρια μας να κολλάνε και ήταν σκέτη απόλαυση. Το πλούσιο στρωμένο γιορτινό τραπέζι. Τη γλυκιά ζέστη που μας αγκάλιαζε. Χαρά και διάθεση, μας πέταγε στα ουράνια.
Χρόνο με τον χρόνο εξελίσσονται από Χριστούγεννα σε Χριστού πάθη.
Και όσο κάποια μερίδα ανθρώπων αντέχει να σηκώσει το βάρος της κρίσης, μια άλλη μερίδα ανάμεσά μας κοντανασαίνει βαριά, στην ατμόσφαιρα της κρίσης.
Στολίζουμε το φετινό μας δέντρο με απολύσεις, φόρους, μειώσεις μισθών, πείνα, στεναχώρια, δυσαρέσκεια.
Φουσκωμένοι λογαριασμοί, που μας χτυπάνε την πόρτα.
Ακόμη κι αν επί αρκετό καιρό εμείς ή οι γονείς μας στερηθήκαμε να αποκτήσουμε ένα σπίτι ή άλλα αγαθά μας. Στα προϊόντα και υπηρεσίες οι τιμές αυξάνονται και ο μισθός μας μειώνεται αντιστρόφως ανάλογα. Καλούμαστε να πληρώσουμε αυξημένα έξοδα με έσοδα ελάχιστα.
Είναι σαν να έχει μπει βαρύς χειμώνας κυριολεκτικά στην Ελλάδα, που μέχρι τώρα ήταν ντυμένη στην άνοιξη και την ανεμελιά. Όλο και λιγότερες πόρτες θ’ ανοίγονται δυσκολότερα, για τα κάλαντα. Πιο απρόθυμα.
Τα παιδικά πρόσωπα, θα λάμψουν έστω και με την απόκτηση λίγων λεπτών, μ΄ ένα μανταρίνι ή γλυκό της νοικοκυράς.
Άνθρωποι πεινούν, ζητιανεύουν. Τα εστιατόρια, γίνονται πια στέκια των πλουσίων και εχόντων.
Σκέφτεσαι με τόσες περικοπές και ανεργία, μήπως είσαι ο επόμενος στη λίστα των απολύσεων. Προσπαθείς να εξοικονομήσεις, έστω ένα χαμόγελο, λίγο κουράγιο, υπομονή, γι’ αυτό το καλύτερο, αν είναι να ‘ρθει στη ζωή σου.
Δοκιμάζεις και δοκιμάζεσαι.
Πίσω από την στολισμένη ατμόσφαιρα, υποβόσκει μια μελαγχολική πραγματικότητα.
Η δική μου, η δική σου, του διπλανού.
Αντί για χριστουγεννιάτικο χιόνι θα παρακαλάμε να δούμε άσπρη μέρα. Πότε;
Mακάρι τα κάλαντα που θα τραγουδηθούν του χρόνου να είναι πιο φωτεινά και λαμπερά από τα φετινά, πιο τυχερά.
Το μόνο που θέλεις πραγματικά για φέτος, είναι υγεία. Στο γιορτινό τραπέζι σε περιμένει γεμισμένη κότα, αντί για γαλοπούλα.
Και του χρόνου.
Συντάκτης: Νίκη Ατζέμογλου
