Η λέξη art προέρχεται από το Λατινικό ars, που σημαίνει διευθετώ. Όποια μορφή τέχνης και να συναντήσεις είναι έκφραση, χαρά για δημιουργικότητα, είναι ψυχή. Bασίζεται στην εμπειρία και στο ταλέντο. Kινείται πάντα εκτός ορίων. Μπορείς να βάλεις περισπωμένη εκεί που θέλει οξεία. Μπορείς να βάλεις ένα κύμα, πάνω στο κύμα κατά Εμπειρίκο.
Οι καλλιτέχνες εκφράζουν τις εσωτερικές τους ανησυχίες στον κόσμο. Εκφράζονται είτε λεκτικά, είτε αποτυπώνουν ενέργεια στον καμβά, στον πηλό και σε κάθε άλλο υλικό, που ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να φανταστεί. Ο φακός καίγεται, για να φωτογραφίσει. Το πινέλο βυθίζεται, για να δημιουργήσει. Ο πηλός πλάθεται, για να σμιλέψει. Η μουσική γράφεται για να ηχήσει.
Με όχημα την πλούσια φαντασία τους δημιουργούν, εκφράζονται, υπερβάλλουν, μεγαλουργούν. Χρησιμοποιούν χέρι, μάτι, μυαλό τα συντονίζουν σε πλήρη αρμονία. Ξεθάβουν το υποσυνείδητό τους και το κάνουν συνειδητό. Σκάβουν βαθιά μέσα τους τις μνήμες. Από εδώ πηγάζουν φόβοι και ο μυστικισμός κατά Γιούνγκ. Στη λειτουργία του νου, τα ασυνείδητα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Οδηγούνται σταδιακά στην ανάπλαση, μεταμόρφωση και αυτογνωσία.
Κάθε έργο τέχνης αποτελεί μια συνεχή μάχη ανάμεσα στην μορφή και το περιεχόμενο. Μέσα από τους σκοτεινούς θαλάμους του μυαλού εκτοξεύονται οι λέξεις, τα χρώματα, το μελάνι, το φως. Το πραγματικό έχει την ίδια ισχύ με το μη πραγματικό. Στη σφαίρα της τέχνης όλα επιτρέπονται. Οι καλλιτέχνες καίνε τις άμυνες, σμιλεύονται με το αιώνιο.
Για την υλοποίηση των έργων τέχνης ο κάθε καλλιτέχνης πρέπει να εμπνέεται από την μούσα του, είτε έμψυχη, είτε άψυχη. Έργα που στόχο έχουν την επιδειξιομανία, είτε την αντιγραφή και μίμηση για δημιουργία εντυπώσεων και το κέρδος είναι σκοπός τους, δεν βρίσκουν ανταπόκριση, γιατί πολύ απλά η ψυχή δεν έχει ξεγυμνωθεί.
Η τέχνη εξυμνεί τον άνθρωπο και τη φύση. Κάθε κόκκος άμμου, άνεμος, θάλασσα κυλάει στις φλέβες της. Η εικόνα γίνεται λέξη και η λέξη γίνεται εικόνα. Αυτή αξίζει χίλιες λέξεις και οι χίλιες λέξεις μια εικόνα. Η ψυχή αντανακλάται και ζωντανεύει στις φλεβικές ίνες του χαρτιού, τοίχου, καμβά.
Το κοινό κάθε έργου τέχνης, το μεταφράζει με το δικό του μοναδικό τρόπο. Μπορεί να το απορρίψει, να το εκθεάσει -ανάλογα με τα αισθητήρια της αισθητικής του. Το κρίνει, το επιβραβεύει, ή το καταδικάζει. Η αντίληψη της τέχνης είναι καθαρά υποκειμενική, το πώς δηλαδή καθετί αντικατοπτρίζεται στα μάτια του καθενός. Από την στιγμή που αρχίζουμε να κρίνουμε, έχουμε αποτύχει και ξεφεύγουμε από την πραγματική ομορφιά της τέχνης.
Αποτελεί μια μορφή αυτοθεραπείας και ίασης της ψυχής. Προφυλάσσει από τους φόβους, τα άγχη, τις δυσάρεστες καταστάσεις, ευχαριστεί και ευχαριστιέται. Θεραπευτικό εργαλείο, στα χέρια κάθε καλλιτέχνη.
Διέξοδος της ψυχής, τροφή γνώσης, εμπειριών, ικανοποίησης. Ο καλλιτέχνης αιωρείται στον γκρεμό των συναισθημάτων του, ισορροπεί και περνάει στη σφαίρα των εμπειριών.
Η τέχνη φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με την πηγή των συναισθημάτων του. Δημιουργείται η αίσθηση ελέγχου και καθοδήγησης του εαυτού του. Βάλσαμο για την ψυχή, τόσο του καλλιτέχνη, όσο και του θεατή.
Η μουσική, θα σε συνεπάρει, θα σε συγκινήσει, θα σε εθίσει την ώρα που θέλεις ν΄ ακούσεις το αγαπημένο σου κομμάτι, ξανά και ξανά. Το ίδιο και η ποίηση, όπως και η μουσική, σε γοητεύει, σε ταξιδεύει, ξανά και ξανά. Θα σε δέσει ψυχικά με προσωπικές σου στιγμές. Ένας πίνακας ζωγραφικής θα θαμπώσει πρόσκαιρα τα μάτια σου. Ένα άγαλμα θα παγώσει το βλέμμα σου.
«Ο σκοπός της τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα.»
Γουίλιαμ Σαίξπηρ
«Η αλήθεια είναι άσχημη. Και έχουμε την τέχνη για να μη μας σκοτώσει η αλήθεια.»
Friedrich Nietsche
Επιμέλεια Κειμένου Νίκης Ατζέμογλου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Νίκη Ατζέμογλου
