Από γονείς που μετανάστευσαν πριν χρόνια εξωτερικό, για μια καλύτερη τύχη και περισσότερες ευκαιρίες ζωής σε ξένο κράτος.
Στο χέρι μια βαλίτσα, μ΄ελάχιστα προσωπικά πράγματα. Λίγα ρούχα, μερικές φωτογραφίες αγαπημένων για ενθύμια, αλλά με πολλά όνειρα. Το ταξίδι στο άγνωστο ξεκίνησε. Μάζευαν κουράγιο για να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν στην αγαπημένη πατρίδα που αποχωρίστηκαν.
H oικονομική αστάθεια, καθώς και η αβεβαιότητα που κυριαρχεί και σήμερα με την επικείμενη κρίση, όπως τότε, αναγκάζει αρκετούς Έλληνες ν΄αναζητούν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό δια μέσω του υπολογιστή τους.
Παλιότερα την δεκαετία του 50′-60′ έφευγαν από την χώρα που μαστίζονταν από τους πολέμους, οι δουλειές τότε ελάχιστες. Μεγάλες βιομηχανίες ξένων χωρών αναζητούσαν εργατικά χέρια για να τις στηρίξουν. Η εκεί εικόνα τους φάνταζε ειδυλλιακή. Μια όαση, στην οποία έπρεπε να βουτήξουν.
«Η ζωή στο εξωτερικό», προφερόταν με άλλη χροιά. Ήταν ανειδίκευτοι εργάτες. Η ταινία του Βούλγαρη, «νύφες», μας δίνει μια γεύση τις μετανάστευσης σε χώρα του εξωτερικού 700 Ελληνίδων, αλλά και Ρωσίδων και Τουρκάλων από την Κωνπολη για να βρουν όχι μόνο καλύτερη τύχη στην Αμερική, αλλά και πλούσιο γαμπρό.
Αντιθέτως, σήμερα οι περισσότεροι είναι εξειδικευμένοι, εξαιτίας του ότι στην Ελλάδα το προσωπικό υψηλής ακαδημαϊκής εκπαίδευσης δεν έχει ζήτηση. Φεύγουν οι ικανότεροι και πίσω μένουν οι οικονομικά αδύνατοι ν΄ ακολουθήσουν. Έτσι η Ελλάδα, εκτός της υπογεννητικότητας, γερνά. Μια χώρα με περισσότερους υπερήλικες, γερνά και σε γνώσεις.
Μέση ηλικία μετανάστευσης, η ηλικία των τριάντα χρόνων. Τη δική μας εποχή παρατηρείται και το φαινόμενο να μεταναστεύουν και σε ηλικίες μεγαλύτερες των σαράντα χρόνων. Όλοι όμως έφυγαν ή φεύγουν για την εύρεση δουλειάς και οικονομικών πόρων.
Χώρες προτίμησης, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία η Αγγλία, Γερμανία, Καναδάς και Αυστραλία. Επαγγέλματα προτίμησης στις χώρες υποδοχής, ιατρικοί κλάδοι, νοσηλευτικοί, οι μηχανικοί και τομείς της πληροφορικής.
Επιχειρηματίες ψάχνουν καλύτερες ευκαιρίες σε χώρες του εξωτερικού, για να στήσουν τις επιχειρήσεις τους, να τις ενισχύσουν και να τις επεκτείνουν καθώς αδυνατούν να μη λυγίσουν, λόγω της υψηλής και σκληρής φορολογίας που δεν τους αφήνει περιθώρια ανάπτυξης. Τα ταμεία μέρα με τη μέρα στεγνώνουν.
Η μαζική μετανάστευση θα πλήξει ακόμη περισσότερο την ελληνική οικονομία που καταρρέει σαν ένα ντόμινο με τις ραγδαίες εξελίξεις.
Οι δυσκολίες πολλές και απρόβλεπτες. Δυσκολίες ενσωμάτωσης στο νέο περιβάλλον των χωρών υποδοχής. Πολλές φορές φυλετικές διακρίσεις, ρατσιστική συμπεριφορά. Και φυσικά, προβλήματα προσαρμογής, σύμφωνα με τη νοοτροπία και το πνεύμα των χωρών, όπου πραγματοποιήθηκε η μετανάστευση.
Έχουν πολλά προβλήματα επικοινωνίας, καθώς οι ανάγκες τους ωθούν εσπευσμένα να φύγουν χωρίς να μάθουν σωστά τη γλώσσα της χώρας που θα παραμείνουν. Μπροστά στην υψηλότερη αμοιβή, αποχωρίζονται τις οικογένειές τους και φίλους τους, ανέχονται ακόμη πολλές φορές και τις άθλιες συνθήκες ζωής τους εκεί, μέχρι να ορθοποδήσουν. Ένας ψυχικός βιασμός που καταρρακώνει πολλές φορές την αξιοπρέπειά τους.
Μην ξεχνάμε πως οι Έλληνες τις διασποράς, γράφτηκαν στην ιστορία ως στυλοβάτες τους πολιτισμού, ως οικονομικοί ενισχυτές και υποστηρικτές σε δύσκολες στιγμές της Ελλάδος.
Μην ξεχνάμε πως η ψυχή του Έλληνα είναι αθάνατη, όπως και του Αλέξη Ζορμπά, στην ομώνυμη ταινία και ήρωα του Ν. Καζαντζάκη.
H ομογένεια, λυχνάρι φωτός παντού.
Ήλιος, θάλασσα, κρασί. Ναι, αυτό θα πει Ελλάδα.
Ένας μεγάλος ήλιος που ποτέ δε σβήνει.
Επιμέλεια Κειμένου Νίκης Ατζέμογλου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Νίκη Ατζέμογλου
