Η ζωή μας καθώς κι ο κύκλος μας είναι πάντα οι επιλογές μας.Όταν νιώθεις πως η ζωή σου περιβάλλεται από αρνητική ατμόσφαιρα, ο μοναδικός υπεύθυνος είσαι εσύ που ‘δωσες τα κλειδιά του οικοδομήματος της καρδιάς σου, για να εισβάλλουν οι «κλέφτες», που σου περιορίζουν τη ζωτική ενέργειά σου. Έτσι πρέπει ν΄ αναθεωρήσεις τις πρώτες εντυπώσεις που ‘χες σχηματίσει γι’ αυτούς, να μην ξανοίγεσαι στο πέλαγος χωρίς σωσίβιο, στη χειρότερη να το πετάξεις για τη σωτηρία της δικής τους ψυχής.
Είναι, μήπως, ο συνάδελφος στο γραφείο, που κάθε μέρα γι’ αυτόν η ζωή είναι το ίδιο μουντή κι άχρωμη; Είναι η γειτόνισσα που σκέφτεται όλο καταστροφολογίες; O φίλος που συνεχώς γκρινιάζει πως δεν του αφιερώνεις πιο πολύ χρόνο, κάθε φορά που θέλεις ν’ ασχοληθείς και με κάτι δικό σου; Δεν είναι δυνατόν ούτε να τους περιορίσουμε, ούτε ν’ απαγορεύσουμε να κινούνται ανάμεσά μας. Είναι όμως δυνατό να μην επιτρέψουμε να έλκουν τη δική μας θετική ενέργεια, ποτίζοντάς τη με αρνητική.
Σε περιόδους της ζωής σου όπου χρειάζεσαι είτε συμπαράσταση, είτε προτροπή, τότε είναι που σου πατάνε το φρένο να μην ξεφύγεις σ’ ιδέες ή στόχους που θέλεις κάθε φορά να υλοποιήσεις. Σε τρέφουν μ’ αρνητικά σχόλια, ειρωνεία, δυσπιστία. Δε σου αφήνουν περιθώριο για επιλογές και προοπτικές. Θέλουν να σε ωθήσουν σε μονόδρομο, χωρίς να υπάρχει κάπου ένας αίσιος στόχος. Θέλεις ν’ αλλάξεις αντικείμενο σπουδών, θέλεις να ξεφύγεις από μια γραφειοκρατική δουλειά σε κάτι πιο ελεύθερο. Πάντα θ’ αναμειγνύονται αρνητικά, για ν’ αποτρέψουν την πιθανότητα αλλαγής πλεύσης σου. Αν μπορούν και τους ενθαρρύνεις, θα φρενάρουν καθετί που κάνει τη ζωή σου πιο χαρούμενη, ευτυχισμένη και δημιουργική. Μεγαλώνουν πάντα τις αμφιβολίες μας. Αποσπούν την προσοχή μας απ’ τους στόχους μας κι αυξάνουν κάθε φορά τους φόβους μας.
Με το ν’ απορροφάς αρνητική ενέργεια κολλάς στη στασιμότητα και την κακή διάθεσή τους, που απορρέει απ’ τους δικούς μας φόβους που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Μην παίρνεις τα πάντα προσωπικά. Φίλτραρε τα καλά σημεία της κριτικής τους κι άφησε πίσω τα αρνητικά. Χάραξε με διαχωριστική γραμμή τα όριά τους, ιδιαίτερα αν ανήκουν στ’ άτομα που περνάνε μαζί σου τον περισσότερο χρόνο σου. Αν δε νιώθεις ωραία την ατμόσφαιρα ανάμεσά τους, περιφρούρησε τα όρια της ανεκτικότητάς σου. Οριοθέτησε τα όριά σου και περιόρισε καλοθελητές και δήθεν φίλους. Να φύγεις ή να μείνεις; Μα φυσικά να μείνεις, περιφρουρώντας τα ψυχικά σου αποθέματα και μετατρέποντας την αρνητική σε θετική ενέργεια, δημιουργώντας.
Σκέψου τελικά, κάθε φορά, ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι. Ποιοι σε πονάνε πραγματικά. Να συμπαραστέκεσαι σ’ αυτούς που αποπνέουν την αλήθεια της ψυχής. Σ’ αυτούς που τα λόγια δεν είναι πάντα απαραίτητα κι επικοινωνείς με τα μάτια τα ψυχής. Αν κι αυτό σου είναι δύσκολο, δίνε κάθε φορά τις πληροφορίες που μπορεί να ‘ναι χρήσιμες για κάποιον συνάνθρωπό σου, αλλά ποτέ μη δίνεις πληροφορίες για τον εαυτό σου, μέχρι πραγματικά να σιγουρευτείς για τις αγνές τους προθέσεις και διαθέσεις. Σε ποιους μπορείς κάθε φορά να εμπιστευτείς κομμάτια του εαυτού σου; Στο κάστρο σου εσύ είσαι ο μαχητής κι ο φύλακάς του. Στη στενή πολιορκία του αρνητισμού θωρακίσου μ’ αγάπη και καλοσύνη. Φυλάκισε τον αρνητισμό κι ελευθέρωσε τη δύναμη της ψυχής σου μ’ εποικοδομητικά έργα και προσωπικές εμπειρίες ατομικής εξέλιξης.
Η θετική όψη της ζωής μας περιβάλλει, όταν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για τα λάθη μας και τ’ αναγνωρίζουμε ως ανθρώπινα. Προσανατολίζουμε τους άλλους και στα δικά τους, χωρίς να μας αποπροσανατολίζουν και να μας φορτώνουν πάντα τα δικά μας. Έτσι η σχέση μαζί τους γίνεται ισότιμη.
Η ζωή είναι, κάθε φορά, οι οπτικές γωνίες που την κοιτάζουμε κατάματα εμείς οι ίδιοι. Ο καθένας από μας είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση της δικής του προσωπικής ευτυχίας κι είναι τυχερός αν μπορεί να κάνει και για κάποιο άλλο άτομο ή και για περισσότερα κάτι ωφέλιμο.
Αγνόησε κακόβουλα βλέμματα καρφωμένα πίσω απ’ την πλάτη σου. Αν οι ίδιοι δεν απεγκλωβιστούμε απ’ τον αρνητισμό τους, δε θα καταφέρουμε ποτέ να γελάμε με την ψυχή μας για τις μικροχαρές της ζωής. Θα εξαρτόμαστε πάντα από μερικούς λίγους που θέλουν κάθε φορά να μας γκριζάρουν τη ζωή και να μας τη γερνάνε. Διεκδίκησε μ’ αυτοπεποίθηση. Να κυνηγάς την ευτυχία σου και την αποδέσμευσή σου. Για τοξικούς ανθρώπους τ’ αντίδοτο είναι η χαρά κι η αισιοδοξία.
Εσύ πότε θα τραβήξεις το μπηγμένο στην πλάτη σου μαχαίρι τους; Nα τους ευχαριστείς. Μέσα απ’ αυτούς μαθαίνεις καθημερινά τις δυνατότητές σου. Όταν προσπαθείς να ευχαριστήσεις τους πάντες, δεν πρόκειται να ευχαριστήσεις κανέναν.
Επιμέλεια Κειμένου Νίκης Ατζέμογλου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Νίκη Ατζέμογλου
