Εμείς θα βρισκόμαστε όσο μακριά κι αν σπουδάζουμε

Τις Κυριακές μας πιάνουν οι μελαγχολίες μας. Ξεκουραζόμαστε από το Σαββατοκύριακο και την εβδομάδα, κι εκεί κάπου την ώρα που ξαπλώνουμε στον καναπέ μας με έναν καφέ ή στη βεράντα μας, –τώρα που ανοίγει ο καιρός– αναπολούμε στιγμές.

Στιγμές όχι μόνο πρόσφατες αλλά και παλαιότερες. Του μήνα, του χρόνου ή των χρόνων που έφυγαν. Μας αρέσει φαίνεται να σκεφτόμαστε αυτά που περάσαμε. Μας αρέσει να εξερευνούμε το παρελθόν μας κι ίσως είναι κάτι που θα θέλαμε να το κάνουν κι οι άλλοι, ώστε να μας γνωρίσουν καλύτερα.

Στον νου μας φέρνουμε χιλιάδες στιγμές. Ώσπου ξαφνικά φτάνουμε σε μια αρκετά σημαντική στιγμή μας, που δύσκολα θα καταφέρναμε να ξεχάσουμε. Θυμόμαστε το καλοκαίρι εκείνο μετά τις πανελλήνιες. Κάπου εκεί κοντά στα 18. Τότε που κάναμε όνειρα κι ανυπομονούσαμε να φύγουμε από το πατρικό μας με αφορμή τις σπουδές.

Να πάμε σε ένα άλλο μέρος, να γνωρίσουμε ανθρώπους, να εξερευνήσουμε νέα μέρη και να κάνουμε τα δικά μας καινούργια στέκια. Να δημιουργήσουμε αναμνήσεις ζωής. Τέσσερα –το λιγότερο– γεμάτα χρόνια αναμνήσεων. Και τη στιγμή αυτή που αφήνεις πίσω σου γονείς, αδέρφια, φίλους, παρέες, μπορεί να σου μοιάζουν όλα τόσο μεγάλα και δύσκολα. Στην πορεία, όμως, τα βλέπεις όλα ρόδινα. Είναι οι πρώτες εβδομάδες της φοιτητικής ζωής.

Για να μπούμε όμως στο θέμα μας, όταν προετοιμάζεσαι για την καινούργια σου αρχή ως φοιτητής, ξέρεις πως κάποιοι άνθρωποι –όπως η οικογένεια και οι φίλοι σου– θα πάψουν να είναι η καθημερινότητά σου. Κι ειδικά οι φίλοι που θα σπουδάζετε σε διαφορετικές πόλεις. Γιατί με την οικογένεια ίσως να ‘ναι και πιο εύκολο να βρεθείς. Με τους φίλους, όμως, όταν ο καθένας έχει τη ρουτίνα του, τις υποχρεώσεις του, το πρόγραμμά του, σε διαφορετικές πόλεις, ξέρεις πως οι συναντήσεις σας από καθημερινές μπορεί να γίνουν μηνιαίες και παραπάνω.

Εάν είσαι από τους τυχερούς που δε βλέπεις τους φίλους σου μόνο Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι, αλλά μπορείτε ενδιάμεσα να βολέψετε Σαββατοκύριακα, τριήμερα, αργίες –ή απλά εβδομάδες χωρίς υποχρεώσεις, σχολές και δουλειές–, τότε να πρέπει να είσαι ικανοποιημένος που τους έχεις έστω και με αυτόν τον τρόπο κοντά σου. Μπορεί να μη χάσεις την επαφή μαζί τους και να έχετε επικοινωνία ακόμα και αν είστε μακριά. Μπορεί όντως επειδή τους ξέρεις χρόνια να μη βουλιάξει η αληθινή σας σχέση ακόμα κι αν δεν τους δεις για μήνες, όμως, σαν την επικοινωνία και τις στιγμές που έχετε όταν βρίσκεστε μαζί, δεν υπάρχει τίποτα να τα αναπληρώσει.

Εάν, λοιπόν, βολεύει και βρίσκεστε στις πόλεις που σπουδάζετε τριήμερα, αργίες, Σαββατοκύριακα η οποτεδήποτε –εκτός Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι που θα βρίσκεστε λογικά στα μέρη σας–, τότε η περιπέτεια κι η διασκέδαση είναι με το μέρος σας.

Ένα Σαββατοκύριακο είναι αρκετό για να πείτε τα νέα σας, να γελάσετε, να βγείτε έξω, να θυμηθείτε τις παλιές κοινές εξόδους σας, τότε που γινόσασταν ρεζίλι, να γίνετε πάλι ρεζίλι, να καθίσετε να μουχλιάσετε σπίτι με ταινίες, μπίρες και πιτόγυρα. Να διηγείται ο καθένας ιστορίες από τη φοιτητική του πόλη, να μοιράζεστε τα γκομενικά σας βάσανα, αλλά και τις μικρές αταξίες που κάνετε πάνω στα ερωτικά, γιατί ως γνωστόν, φοιτητής και «ηθικός» σύντροφος, μπορεί να αποκλίνουν λιγάκι, αν όχι πάντα, ίσως κάποιες στιγμές.

Σε αυτές τις συναντήσεις των λίγων ημερών οι φίλοι σου μπορεί να σε βρίζουν για τις επιλογές σου, για τις βλακείες που κανείς εκεί που σπουδάζεις, αλλά δεν μπορείς να τους κρατήσεις καμία κακία. Πρώτον, γιατί είναι φίλοι σου, τους ξέρεις και σε ξέρουν και παρεξηγήσεις ανάμεσα σε αληθινούς και ειλικρινείς φίλους δε χωράνε και δεύτερον γιατί λίγες μέρες έχεις να τους χαρείς, μην τους κρατήσεις και μούτρα.

Σε αυτές τις λίγες μέρες επίσης, θυμάστε τα παλιά, κοροϊδεύετε ο ένας τον άλλον, πετάτε τα γνωστά σας υπονοούμενα και φυσικά τα μοναδικά δικά σας inside jokes, που όσοι μήνες και αν έχουν περάσει από την τελευταία σας συνάντηση, αυτά μένουν εκεί ανεξίτηλα και έχουν πάντα τη τιμητική τους.

Κι έτσι δημιουργείς αναμνήσεις. Αναμνήσεις λίγων ημερών, αλλά υψηλών αξιών. Αναμνήσεις που θα έχεις να θυμάσαι ως φοιτητής, όχι μόνο από τη φοιτητική σου πόλη και φοιτητική σου παρέα, αλλά και από το Σαββατοκύριακο εκείνο που βρέθηκες με τα φιλαράκια σου από το μέρος σου.

Μπορεί οι μέρες να ήταν λίγες, αλλά κάθε φορά που θα τις θυμάσαι θα σου αφήνουν μια γλυκιά ανάμνηση, ένα γλυκό χαμόγελο και κάθε φορά που θα αποχαιρετάς τους φίλους για να γυρίσετε ο καθένας στη βάση του, θα ανυπομονείτε όλοι τόσο για την επόμενη συνάντηση, είτε αυτή είναι σύντομα, είτε αργότερα. Είτε αυτή είναι στο μέρος σας, είτε σε άλλη πόλη που σπουδάζει κάποιος από τη παρέα.