Προβλήματα μπορεί να συναντήσουμε καθημερινά σε κάθε περίσταση της ζωής μας. Πολλά από αυτά χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης και ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε λύσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που μιλάμε σε φίλους, συνεργάτες ή στην οικογένειά μας για ό,τι μας απασχολεί. Μόλις, όμως, ακούσουμε όλες τις απόψεις και τις λύσεις που μας προσφέρουν, αρχίζουμε ν’ αναμασάμε το πρόβλημα, αρνούμενοι να κάνουμε πράξη την όποια άμεση λύση μας πρότειναν, με αποτέλεσμα να παραμένουμε στάσιμοι στο ίδιο θέμα.   

Μπορεί να το κάνουμε ηθελημένα και συνειδητά, επιλέγοντας να βάλουμε μπροστά μας έναν τοίχο, αρνούμενοι να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Δεν υπάρχουν, βέβαια, λύσεις για όλα τα προβλήματα, αλλά μπορούμε να βρούμε κάποιον εναλλακτικό τρόπο να τα διαχειριστούμε. Ας παραδεχτούμε, ωστόσο, πως ακόμη και χίλιες λύσεις να μας δώσουν, υπάρχει η πιθανότητα να μην κάνουμε απολύτως τίποτα. Μα αν θέλουμε ν’ απαλλαγούμε από την κατάσταση που μας φθείρει, πρέπει να κουνήσουμε και λίγο το δαχτυλάκι μας, να σκεφτούμε αρκετά και να πεισμώσουμε λίγο παραπάνω, προκειμένου να διελευκάνουμε και να ξεπεράσουμε όσα μας απασχολούν.

Λατρεύουμε το μπλα-μπλα, τις ατελείωτες ώρες συζητήσεων πάνω σε ό,τι μας δυσκολεύει και παράλληλα εκτιμάμε τις συμβουλές που θα μας δώσουν στο χέρι. Ίσως, κάποιες στιγμές να πελαγώνουμε από την πολυπλοκότητα των γεγονότων που συμβαίνουν, ενώ άλλες φορές δεχόμαστε τα περιστατικά και βουλιάζουμε στην υπερανάλυση. Θα μπορούσαμε να είχαμε βρει μια λύση αλλά την αποφεύγουμε. Μήπως, λοιπόν, απλώς δε μας αρέσει η λύση γιατί μας βγάζει απ΄το συνηθισμένο με το οποίο έχουμε μια οικειότητα παραπάνω μαζί του;

Αυτό που πραγματικά δεν αντέχουμε είναι το ξεβόλεμά μας. Για να αλλάξει μια κατάσταση πρέπει να αλλάξει κάπως η ρουτίνα μας και να μπουν άλλα πράγματα σε προτεραιότητα. Το πρόγραμμά μας αλλάζει, προστίθενται υποχρεώσεις που δεν είχαμε υπολογίσει και κάπου εκεί μπερδευόμαστε περισσότερο. Φοβόμαστε την άμεση και γρήγορη λύση και καταλήγουμε να συνηθίζουμε το πρόβλημα, με αποτέλεσμα απλώς να το ανακυκλώνουμε χωρίς να το σταματάμε μία κι έξω. Τα προβλήματά μας, όμως, έτσι όπως συμπεριφερόμαστε, μόνο για τον κάδο ανακύκλωσης δεν είναι. Καθετί που στέκει εμπόδιο, πρέπει και να λύνεται. Ειδάλλως θα κάνει πού και πού τις εμφανίσεις του και δε θα μας αφήνει ποτέ σε ησυχία.

Αν σκεφτούμε λίγο καλύτερα τα προβλήματα κι αρχίσουμε να ψάχνουμε σιγά-σιγά μια λύση ξεχωριστά για το καθένα, καταλαβαίνουμε πως δεν είναι και ο κύβος του ρούμπικ. Λίγο η αρνητικότητα και λίγο η άρνησή μας να μην καταβάλουμε καμία προσπάθεια, δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι όντως τα πράγματα είναι δύσκολα. Γιατί είναι πολύ εύκολο να τα αφήσουμε να υπάρχουν ως έχουν χωρίς να τα ξεμπερδεύουμε. Μπορούμε, ωστόσο, να τα πιάσουμε και να τα λύσουμε κρατώντας μόνο τα όμορφα και επιμένοντας στην καλή μας πρόθεση και στην υπέρμετρη προσπάθειά μας να τα ξεπεράσουμε. Έτσι, τα σύννεφα που κουβαλούν τόνους απ΄τις σκέψεις μας θα καθαρίσουν μία και καλή, κι εμείς θα ηρεμήσουμε.

Για ό,τι μας ταλαιπωρεί υπάρχει τουλάχιστον και μια απάντηση. Άλλοτε είναι εύκολη, άλλοτε δύσκολη και χρονοβόρα. Ωστόσο, το να μιλάμε συνεχώς για τις δυσκολίες των προβλημάτων μας αλλά να βρισκόμαστε παράλληλα σε αδράνεια, ενδέχεται να δείχνει και την ανασφάλειά μας στο να βρούμε τη λύση που θέλουμε. Φαινόμαστε αδύναμοι κι είναι λες και δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας.

Το θέμα είναι να αντιμετωπίσουμε ευθέως τις σκέψεις και τις ανησυχίες μας. Πώς αλλιώς θα προχωρήσουμε αν αφήνουμε στον χώρο μας όλα τα συσσωρευμένα προβλήματα χωρίς να τα απελευθερώνουμε από πάνω μας; Πολλές φορές βρισκόμαστε σε άρνηση και δε δεχόμαστε καμία σωτηρία. Πρέπει να χειριζόμαστε τα προβλήματα με μιας και να πηγαίνουμε γρήγορα παρακάτω χωρίς να χάνουμε χρόνο. Το μόνο που χρειάζεται είναι καλή διάθεση και περισσότερη υπομονή και να μην περιμένουμε πολύ νομίζοντας πως θα λυθούν όλα από μόνα τους.

Στην τελική, η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Το αποτέλεσμα της λύσης του προβλήματός μας είναι μπροστά μας κι απλώς το αγνοούμε όσο πολυλογούμε. Το ζήτημα είναι να βρούμε τη θέληση και την καλή πρόθεση για να πάρουμε τις απαντήσεις και να τις κάνουμε πράξη.

 

Συντάκτης: Μαρία Παράσχου
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα