Σχέση. Το ανώτατο δέσιμο δύο ανθρώπων όπου τα ίδια ή κι αρκετά διαφορετικά πολλές φορές ενδιαφέροντά τους ενώνονται μεταξύ τους και συνυπάρχουν δίπλα-δίπλα, δημιουργώντας κάτι πανίσχυρο.
Μια σωστή σχέση προϋποθέτει πως και τα δύο μέλη της, πέρα απ’ τη σύνδεση και την κοινή πορεία που οφείλουν να χαράζουν, δεν παύουν να τηρούν και το προσωπικό, ξεχωριστό, πρόγραμμά τους για να θεωρείται νορμάλ κι υγιής η συμπόρευσή τους, χωρίς να καταπίνει ο ένας τον άλλο.
Το να ‘χουν κι οι δύο κάποιες εξωτερικές προτεραιότητες και να κρατάνε χρόνο για τους ίδιους, εκτός της σχέσης τους, που σχετίζεται με την εργασία τους, με κάποιο προσωπικό χόμπι τους, ή απλά κενές ώρες για να τις αφιερώσουν (όσο πιο ποιοτικά μπορούν κι επιθυμούν) στον εαυτό τους, είναι κάτι που όχι απλώς δε χρειάζεται να αποφευχθεί, αλλά μάλλον επιβάλλεται να συμβεί, για να μη ρουτινιάσουν μες στη σχέση κι εν τέλει την διαλύσουν μες στην τόση τριβή.
Διατηρώντας παράλληλα, λοιπόν, κι οι δύο τα προσωπικά «θέλω» τους εκτός της σχέσης τους μπορούν μ’ αυτόν τον τρόπο να μάθουν να αναπνέουν για λίγο χώρια, πράγμα που θα τους κάνει μόνο καλό. Καμία εξάρτηση δε λειτούργησε ποτέ προς όφελος κανενός, παρά μόνο αποδείχθηκε ανακουφιστική για την ανασφάλειά μας τη δεδομένη στιγμή, κι αυτό γιατί δεν κατάφερε το μυαλό να την υπερνικήσει.
Δύο άνθρωποι που είναι μαζί και τα ωράρια εργασίας τους δε συμπίπτουν, μπορούν κάλλιστα να βρουν έναν κοινό κώδικα στη μεταξύ τους σχέση, αν πραγματικά θέλουν να κρατήσουν το «μαζί».
Αυτό είναι στις μέρες μας ένα πάρα πολύ σύνηθες φαινόμενο. Ο ένας να δουλεύει, δηλαδή, πρωί κι ο άλλος το βράδυ, πιέζοντας έτσι αρκετά τον ορισμό της σχέσης κι ισοπεδώνοντας πολλές φορές την ποιότητα της επικοινωνίας.
Εκεί, οι ανασφάλειες και διαφόρων ειδών περίεργες σκέψεις, ζήλιες και κτητικότητες, σου χτυπάνε την πόρτα και μόνο αν είσαι θαρραλέος και, φυσικά, αν τρέφεις αληθινά συναισθήματα, θα καταφέρεις να βγεις νικητής απ’ τον λαβύρινθο αυτό.
Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσά σας κι αμοιβαία κατανόηση, τίποτα δε θα λειτουργήσει υπέρ σας. Γι’ αυτό ακόμα κι αν έχετε διαφορετικά προγράμματα, αν υπάρχει στ’ αλήθεια αγάπη, ενσυναίσθηση και πρόθεση για υποχωρήσεις, ο χρόνος χώρια δε θα αποδειχθεί εχθρός αλλά μάλλον σύμμαχος, εντείνοντας τη λαχτάρα για την κάθε επόμενη συνάντηση. Ο έρωτας, εξάλλου, πάντα βρίσκει τρόπο, έστω ξεκλέβοντας πέντε λεπτά και μηδενίζοντας χιλιόμετρα για μια αγκαλιά κι ένα φιλί.
Μάθε να αρκείσαι όχι στα λίγα μα στα ουσιαστικά, εκτιμώντας την προσπάθεια και τις πράξεις. Κι όταν ο άλλος με το τέρμα αντίθετο πρόγραμμα απ’ το δικό σου μπορεί μέσα σε μια μέρα να σου χαρίσει μόλις λίγα λεπτά, να τα δέχεσαι αναγνωρίζοντας πως αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί και πως αν δεν ήθελε, δε θα πρόσφερε ούτε ‘κείνα.
Τα προγράμματά σας δε θα συμπίπτουν, θα περνάτε αρκετές στιγμές χωριστά κι ίσως κάποτε να μεσολαβούν εικοσιτετράωρα μέχρι να καταφέρετε να βρείτε χρόνο μόνο για σας, αλλά δεν πειράζει. Γιατί τίποτα δε χάνεται, όσο λείπετε ο ένας στον άλλον και κάθε κοινή στιγμή αρκεί για να συνειδητοποιείτε απ’ την αρχή τους λόγους για τους οποίους δημιουργήσατε αυτή τη σχέση.
Ο πολύς κοινός χρόνος δε δηλητηριάζει απαραίτητα το ζευγάρι, όταν δεν υπάρχει κακή τριβή κι όταν είναι αποτέλεσμα αμοιβαίας επιθυμίας, χτίζοντας πολλές μικρές κοινές ασχολίες και δοκιμάζοντας συνεχώς νέα πράγματα. Το πολύ «χώρια» όμως δεν είναι κάτι που αντέχουν πολλοί, κι αν αυτό φλερτάρει με το «σχεδόν καθόλου μαζί» τότε δεν είναι καν σχέση.
Κυνήγα την ισορροπία και κατάφερε να βρεις μικρούς τρόπους να ‘σαι εκεί για τον άνθρωπο που σ’ ενδιαφέρει, ακόμα κι αν οι ζωές σας είναι αντίθετες. Κι αν ο χρόνος που περνάς αναγκαστικά μακριά απ’ τον άλλον σε κάνει να τον επιθυμείς ολοένα και περισσότερο κι όχι να ξενερώνεις και να θέλεις να τον αντικαταστήσεις, ξέρεις πως έχεις συναισθήματα αληθινά κι αυτά αξίζουν κάθε ξεβόλεμα.
Πιάσε τώρα απ’ το χέρι τις στιγμές που περνάτε χώρια και δείξ’ τους πόσο θες αυτό το «μαζί».
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη