Πρώτα τα είπε η Κάρι με τα υπόλοιπα κορίτσια, μετά έγινε βιβλίο και λίγο αργότερα ταινία.

Γράφτηκαν άρθρα και άρθρα, χύθηκαν μελάνια, φορτώθηκαν servers, άδειασαν ποτήρια καφέ και γέμισαν βότκα.

Κάποιες όμως ακόμη δεν φαίνονται διατεθειμένες να το χωνέψουν.

Δεκάδες ώρες αναλύσεων επί αναλύσεων, βρεγμένα μαξιλάρια, σβησμένα αποτσίγαρα, μάσκαρες χυμένες στο μάγουλο, αϋπνίες, δίαιτες, καμένα από τις ντεκαπάζ μαλλιά.

Χαμένα χρήματα σε μάγισσες και χαρτορίχτες, λίγο πριν αρχίσεις να τ’ ακουμπας και σε ψυχαναλυτές, που θα σου πουν αυτό που θα ‘πρεπε να μπορείς να παραδεχτείς μόνη σου, από την πρώτη κιόλας μέρα: «Δεν σε γουστάρει!».

Το πρόβλημα στην ουσία ξεκινάει από εσένα την ίδια, που πιστεύεις πώς κάθε άντρας που βρέθηκε στο δρόμο σου πέτυχε τον πρώτο λαχνό του τζακ-ποτ!

Εμ, όχι. Ξέρεις πόσες άλλες το πιστεύουμε αυτό; 

Πρώτοι λαχνοί, λαχεία και υπερτυχεροί, δεν υπάρχουν.

Στον έρωτα οι λογικές και οι ζυγαριές του τύπου «όμορφη είμαι, έξυπνη είμαι, πετυχημένη είμαι, τίποτα δεν μου λείπει», δεν έχουν θέση.

Γιατί ο έρωτας είναι ένστικτο, είναι έμπνευση.

Μπορεί πράγματι να αποτελείς όλα τα παραπάνω.

Δεν σημαίνει όμως πως με αυτά μπαίνεις κατευθείαν στην καρδιά ή το μυαλό του απέναντι.

Αλλά και να μη μπεις, δεν έγινε και τίποτα. 

Το πρόβλημα ξεκινάει όταν δεν μπορείς να αποδεχτείς πως εκείνος δεν συμμερίζεται τα δικά σου συναισθήματα.

Και συνήθως σε εκείνο το σημείο ξεκινάς και τις παράνοιες.

Τα τηλέφωνα τη στιγμή που ο άλλος δεν σηκώνει το χέρι το να σε αναζητήσει, τις «τυχαίες» συναντήσεις στα μπαρ που εκείνος συχνάζει, τις γκρίνιες ή τα παρακάλια, αναλόγως του τι βολεύεται η καθεμία.

Μπαίνοντας σε αυτό το χορό της παραζάλης, συνήθως δεν μπορείς πια να διακρίνεις, ούτε τα απλούστερα.

Εθελοτυφλείς πεισματικά και εντελώς συνειδητά.

Δεν θες να πάψεις να το κάνεις, ακόμη και όταν όλα τα σήματα γύρω σου φωνάζουν πώς ήγγικεν η ώρα.

Οι έννοιες αυτοεκτίμηση, αξιοπρέπεια, περηφάνια, έχουν διαγραφεί από το λεξιλόγιο σου, όπου η μόνη φράση που έχει δύναμη και ουσία είναι η εξής μία: «Στον έρωτα δεν χωράνε εγωισμοί». 

Σωστά, δεν χωράνε. Στον έρωτα τον αμοιβαίο, όμως.

Όχι στο σενάριο που εσύ έχεις πλέξει στο μυαλό σου και θέλεις με το ζόρι να βάλεις και τον άλλον να πρωταγωνιστήσει.

Ένας άνθρωπος πραγματικά ερωτευμένος, είτε άντρας, είτε γυναίκα, δεν θα ρισκάρει να σε χάσει. 

Αυτό κράτα το. Θα μας χρειαστεί αργότερα.

Στην εποχή του «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε», όπως είχα γράψει και λίγο καιρό πριν, οι σχέσεις περιορισμένων χρόνου και δυνατοτήτων, για κάποιους είναι το πρωινό τσιγάρο τους και εξίσου φυσικό με το ότι ο ήλιος θα ανατείλει κάθε πρωί και η κυβέρνηση θα εξακολουθεί να μας φορτώνει με νέα μέτρα.

Για κάποιους άλλους όμως δεν είναι.

Το πρόβλημα αρχίζει όταν ο ένας το βλέπει ξεπέταγμα και ο άλλος (συνήθως η άλλη) έχει αρχίσει να ξημεροβραδιάζεται τσεκάροντας κινητά, facebook, email, twitter, για το πότε θα επικοινωνήσει το αντικείμενο του πόθου (παλιότερα ήταν μόνο το τηλέφωνο, τώρα υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να σε γράφει).

Θα ήταν πολύ βολικό να πούμε ότι φταίνε κυρίως οι άντρες που δεν ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους και αφήνουν να πλανάται ένα πέπλο μυστηρίου στην ατμόσφαιρα σχετικά με αυτές.

Και θα ήταν και αλήθεια.

Εμένα όμως σε αυτές τις ιστορίες με εκνεύριζαν πάντα περισσότερο οι γυναίκες.

Όπως συνηθίζει να λέει η φίλη μου η Λία, ένας άντρας που θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου, ακόμα και στην κορυφή του Έβερεστ να βρίσκεται, θα βρει τρόπο να το κάνει.

Η επιείκεια των γυναικών σε αυτές τις περιπτώσεις, τις περισσότερες φορές συνοδεύεται και από κινηματογραφική φαντασία. 

Εκείνος έχει να τηλεφωνήσει δύο μέρες.

Το κολλημένο γυναικείο μυαλό θα προσπεράσει εν τάχει το προφανές και θα καταλήξει στο ότι έπεσε το κινητό του στον υπόνομο ενώ έτρεχε βιαστικός να της αγοράσει λουλούδια και δεν πρόσεξε την τρύπα στο πεζοδρόμιο.

Όλες αυτές τις ώρες, προσπαθεί να θυμηθεί τον αριθμό της και δοκιμάζει δεκαψήφιους συνδυασμούς, μέχρι να πετύχει τον σωστό.

Τραβηγμένο; Πόσο; 

Εκείνος το πρώτο καλοκαίρι της «σχέσης» τους, επιλέγει να κάνει διακοπές με φίλους ή μόνος.

Της το πλασάρει σαν..παράδοση ετών ή σαν ανάγκη για απομόνωση.

Το κουτορνίθι το τρώει.

Κάθεται μάλιστα και στο σπίτι της, μην τυχόν και εκείνος αλλάξει γνώμη και την καλέσει στο νησί τελευταία στιγμή, για να πάει να τον βρει τρέχοντας.

Εκείνος αποφεύγει να κάνει οποιαδήποτε συζήτηση αφορά στο μέλλον.

Ακόμη και σε αυτό που αφορά στο «μια βδομάδα μετά».

Θα σκεφτεί χίλια δυο άλλοθι.

Μα η κρίση, μα τα μέτρα, μα το αυτοκίνητο που έχει χαλάσει και δεν πρόλαβε ακόμα να το πάει στο συνεργείο.

Εκείνη ντουβάρι, πέρα βρέχει. 

Όσο αυτή σχεδιάζει την κοινή τους πορεία, εκείνος ξεκλέβει μια μέρα τη βδομάδα για να ρίξει ένα γρήγορο και να γυρίσει να κοιμηθεί το βράδυ σπίτι του.

Μόνος του. 

Ένας άντρας ερωτευμένος σου γράφει τραγούδια, σου λέει ιστορίες πριν κοιμηθείς, σου μαγειρεύει, σε ταξιδεύει, σε γνωρίζει στους φίλους του, σε βάζει στο σπίτι του και τη ζωή του.

Σου ανοίγεται, δεν φοβάται να εκτεθεί, δεν εξαφανίζεται, δεν σου δημιουργεί ερωτηματικά παρά μόνο σταθερές.

Στέκεται μπροστά σου αμήχανος, πολλές φορές χάνει τα λόγια του, προσπαθεί να σε κάνει να γελάσεις και αν καμιά φορά δεν το πετύχει, κοκκινίζει από ντροπή.

Θέλει να σου δείξει όλο τον κόσμο, μιλάει ακατάπαυστα, σου μαθαίνει μουσικούς, ζωγράφους, συγγραφείς.

Σε αγκαλιάζει πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το σεξ.

Δεν σε αφήνει από τα χέρια του όλη νύχτα.

Σου δείχνει και σου λέει ότι είναι ερωτευμένος.

Δεν χλομιάζει στο άκουσμα της λέξης. Είναι περήφανος γι’ αυτό.

Δεν φοβάται το μέλλον. Ανυπομονεί να έρθει.

Ένας άντρας ερωτευμένος σε κάνει να αισθάνεσαι υπέροχα.

Χωρίς καν να προσπαθήσει.

Χωρίς καν να προσπαθήσεις.

Πρώτη δημοσίευση: eyedoll.gr
 

Συντάκτης: Κατερίνα Κεχαγιά