Εσύ τι γνώμη έχεις για την αποποινικοποίηση του χόρτου; Δεν τολμάς να πεις ελεύθερα την άποψή σου, έτσι δεν είναι; Θα στιγματιστείς αν φέρεις αντίθετη άποψη απ’ την πλειοψηφία, τους ηθικούς, τους νομοταγείς, πόσο μάλλον αν δηλώσεις ότι έχεις δοκιμάσει και σου άρεσε ή αν είσαι ένας λεγόμενος καταναλωτής για τους όποιους δικούς σου λόγους.
Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση του θέματος ας εξετάσουμε την έννοια χόρτο, χασίς, μαριχουάνα, κάνναβη. Πέρα απ’ το ότι είναι πολύ λεπτό το ζήτημα, οι χρηστικές ιδιότητες διαφέρουν από χρήστη σε χρήστη. Δεν είμαι υπέρ της λέξης «χρήστης» γιατί στα αυτιά ορισμένων ηχεί ενοχλητικά και συνάμα προσβλητικά οπότε την προσπερνώ.
Η κατανάλωση λοιπόν των συγκεκριμένων φυτών λόγω των παραισθησιογόνων ουσιών που περιέχουν χρησιμοποιείται και για ιατρικούς σκοπούς, για θεραπείες χρόνιων παθήσεων και φαρμακευτική αγωγή ορισμένων ανθρώπων.
Υποστηρίζεται πως η επίδραση της μαριχουάνας όταν καπνίζεται ή τρώγεται η χημική ουσία THC (τετραϋδροκανναβινόλη) απορροφάται απ’ το αίμα και στη συνέχεια ενεργοποιούνται πρωτεΐνες στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό του χρήστη. Αυτό προκαλεί βραχυπρόθεσμες ψυχοδραστικές συνέπειες όπως η ευφορία, η ενίσχυση της συνείδησης κι η απότομη αύξηση της όρεξης. Δηλαδή νιώθεις γαμάτα για λίγες ώρες και μετά την επήρεια έρχεσαι στα φυσιολογικά επίπεδα που ήσουν πριν.
Όσοι κάνουν χόρτο δεν είναι μόνο οι τζιβάτοι με τα ράστα που ακούνε ρέγκε αραχτοί σε κοινόβια. Αλλά θα μου πεις εδώ είναι Ελλάδα, την τιμητική τους έχουν οι ρεμπέτες με τα «απαγορευμένα» κομμάτια που κάπου ανάμεσα στο μπουζούκι και τον μπαγλαμά «γυρίζουν τα τσιγάρα». Δεν πάει έτσι. Δεν μπορείς να ξέρεις ποιος, πώς και γιατί το καπνίζει, ούτε και σε αφορά δηλαδή, δικός του λογαριασμός.
Κυκλοφορούν άρθρα σε έντυπες εφημερίδες και σε sites του διαδικτύου με τίτλους όπως «Η κάνναβη σώζει ζωές», «Η βασική ουσία της κάνναβης έχει αντικαρκινικές ιδιότητες», «Η μαριχουάνα βλάπτει – ή το αντίθετο;» αλλά ό,τι και αν διαβάσεις δε σου είναι αρκετό γιατί γνωρίζεις πολύ καλά πώς το αντιμετωπίζει ο υπόλοιπος κόσμος.
Το να βγεις και να δηλώσεις υπέρ θέλει κότσια γιατί οι περισσότεροι σε συζητήσεις καφενείου το έχουν στο μυαλό τους σαν το μέγιστο κακό. Λένε: «Μακριά απ’ τα παιδιά μας και το σπίτι μας. Όσοι κάνουν χρήση είναι χασικλήδες κι αποβράσματα» ενώ παραγγέλνουν το δεύτερο και τρίτο ουίσκι πριν πάνε ψιλοζαλισμένοι σπίτι τους. Φοβούνται μην μπλέξουν τα παιδιά τους, μην εθιστούν αλλά για την κατανάλωση και κυρίως την υπερκατανάλωση αλκοόλ ούτε λόγος, αφού αυτό είναι νόμιμο.
Βέβαια, το αλκοόλ το απολαμβάνεις στο σπίτι σου, σε χώρους εστίασης, σε πάρκα, πλατείες, παντού. Μπορείς να το φτιάξεις και μόνος σου (καλλιέργεια αμπελώνων, οινοποιία) κι έπειτα να το πουλήσεις νόμιμα. Ωστόσο η υπερκατανάλωσή του πάντα βλάπτει. Είναι στην κρίση του καθενός το αν και πόσο θα πιει, γνωρίζοντας τις επιπτώσεις και τα οφέλη του.
Φυσικά κι απαγορεύεται η κατανάλωση κι η αγορά από ανηλίκους. Ξέρεις όμως πόσοι ανήλικοι πίνουν κρυφά; Αν σε μπαράκια σερβίρουν μπίρες και ποτά σε δεκαπεντάχρονα; Τα παιδιά θεωρώντας ως πρότυπα τους «μεγάλους», πίνουν και προσπαθούν να τους αντιγράψουν παραβαίνοντας τους νόμους. Κι αν το πρόβλημά μας είναι η παρανομία και το απαγορευμένο, θα έπρεπε να μας ανησυχεί το ίδιο κάθε περίπτωση.
Μήπως κι η αποποινικοποίηση της κάνναβης είναι μια φούσκα και γίνεται όλος αυτός ο ντόρος για το τίποτα; Αν υπήρχαν τα γνωστά coffee shop της Ολλανδίας και στην Ελλάδα, πώς θα ήταν τα πράγματα; Με βάση τη λογική αυτός που καταναλώνει κάνναβη θα συνεχίσει νόμιμα ενώ οι υπόλοιποι θα εξακολουθούν να ζουν όπως τώρα.
Αν πάλι σκεφτείς ότι η νομιμοποίηση και φορολόγηση ισούται με έσοδα του κράτους και θα επωφεληθεί χρηματοοικονομικά η χώρα, γιατί να συνεχίζεται η διακίνηση μες στην παρανομία; Ας μην κρυβόμαστε, όλοι ξέρουμε πως υπάρχει συνεχής αγοραπωλησία.
Τι φοβάται η κυβέρνηση; Ότι δεν είμαστε ικανοί να υποστηρίξουμε όλο αυτό νόμιμα ή ότι θα είμαστε συνεχώς μέσα στην «ντάγκλα», μαστουρωμένοι και θα σέρνουμε ανέμελοι τα κορμιά μας στους δρόμους δίχως λόγο και αιτία; Ας σοβαρευτούμε, δεν είναι αυτός ο λόγος.
Πριν λίγο καιρό ακούστηκε σε μια συζήτηση: «Εδώ δεν μπορούμε να τηρήσουμε τα μέτρα του καπνίσματος, τα απαγορευμένα μας μάραναν». Όντως με την παραπληροφόρηση και την άγνοια που συναντάμε, μπορεί και να ‘χαν δίκιο.
Ωστόσο δε γνωρίζω αν η χώρα μας είναι έτοιμη για την αποποινικοποίηση της κάνναβης, τι ακριβώς ορίζει το νομοσχέδιο της Βουλής –δεν υπάρχει δημοσιευμένο το επίσημο έγγραφο μέχρι στιγμής– κι αν θα υπάρξουν αλλαγές και τροποποιήσεις. Μα είναι περίεργο να μαθαίνω πως ο Καναδάς, οι 23+4 Πολιτείες των Η.Π.Α, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Τσεχία, η Ολλανδία, η Ουρουγουάη κι άλλες τόσες χώρες έχουν δραστηριοποιηθεί με αποτέλεσμα να επιτρέπουν και να νομιμοποιούν τη χρήση της.
Παρ’ όλα αυτά, όσα τεκμηριωμένα κείμενα κι όσες έρευνες κι αν διαβάσουμε, δεν αλλάζει τίποτα. Εγώ, εσύ, αυτός τασσόμαστε υπέρ, αλλά δε θα βγούμε να διαδηλώσουμε με πλακάτ. Καλή αρχή θα ήταν να μιλάμε ανοιχτά και χωρίς ταμπού ξεκινώντας απ’ το δικό μας περιβάλλον γιατί αυτή η μυστικότητα έχει δαιμονοποιήσει το όλο θέμα.
Δε θα θελες η κοινωνία να μεριμνήσει; Να γίνει επιτέλους μια αναλυτική ενημέρωση από σοβαρούς ανθρώπους, επιστήμονες ώστε να πάψει η άγνοια και να σταματήσει η κατακραυγή. Μόνο έτσι θα είμαστε σε θέση να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε με την αποποινικοποίηση και νομοθέτηση της χρήσης κάνναβης.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κατσουλίδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
