Στο I <3 Polls της προηγούμενης βδομάδας και το ερώτημα «Μιλάτε ανοιχτά για τις ανάγκες σας στον σύντροφό σας;», το 60% των αναγνωστών μας απάντησε θετικά και το υπόλοιπο 40% αρνητικά.
Από τα ποσοστά των αποτελεσμάτων, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ο διάλογος θεωρείται αποδεκτός τρόπος έκφρασης των αναγκών μέσα σε μια σχέση.
Ή ακόμα κι αν θεωρείται, πως μπορούν όλοι να συζητήσουν για αυτές με χαρακτηριστική ευκολία, μιλώντας για κάθε μια τους ξεχωριστά.
Δυσλειτουργίες μέσα στη σχέση, κακή επικοινωνία, έλλειψη συγχρονισμού, ο ξεχωριστός χαρακτήρας του καθενός μας, είναι παράγοντες που διαμορφώνουν το πώς τοποθετούμε τον εαυτό μας στην ίδια μας τη σχέση, σχετικά με τις ανάγκες μας.
Το αν θα τις εκφράσουμε όλες, αν και όποτε αποφασίσουμε να το κάνουμε αυτό, από την άλλη, έχει να κάνει με τα στερεότυπά μας ως μονάδες, αλλά και με το πώς βλέπουμε τον ίδιο τον σύντροφό μας, αν και κατά πόσο μπορεί να δει και να αγγίξει, τα θέλω μας, αν μας προκαλεί το αίσθημα της ντροπής, αν θεωρούμε πως θα μας κριτικάρει.
Όπως απόλυτος δεν είναι ο τρόπος που μιλάμε για όσα επιθυμούμε, έτσι απόλυτο δεν είναι και το ότι και οι δύο σε μια σχέση και θα μιλούν και θα το κάνουν ανοιχτά για τις επιθυμίες τους.
Μπορεί το ένα μέρος να είναι πιο συνηθισμένο σε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας, και το άλλο όχι.
Το σίγουρο είναι πως δε μπορούμε να απαιτούμε αυτό που κάνουμε εμείς από τον άλλον.
Η μοναδικότητα στην έκφραση, στην ομιλία, στην εσωστρέφεια ή μη του καθενός μας, είναι ο τρόπος εκείνος με τον οποίο τοποθετείται τόσο απέναντι σtους άλλους και τον εαυτό του, αλλά και απέναντι στη σχέση.
Με καταπιεστικές λογικές του τύπου «Θα μου μιλήσεις, γιατί σου μιλάω κι εγώ» μόνο να εγκλωβίσουμε και να αγχώσουμε, θα καταφέρουμε.
Το ζήτημα είναι να βρεθεί ένας πραγματικά αποτελεσματικός τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας, ακόμη κι αν αυτός είναι με ταχυδρομικά περιστέρια!
Όταν λοιπόν, βρεθεί αυτή η χρυσή τομή, τότε ενδέχεται και οι δύο να μιλούν για όλα όσα χρειάζονται, ακόμα και χωρίς να αρθρώνουν ούτε μια κουβέντα.
Το πρώτο βήμα ώστε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να προσεγγίσουμε το ζενίθ της επικοινωνίας , είναι να νιώσουμε οικειότητα, έχοντας ειλικρινείς προσδοκίες και σκοπούς.