Στο παρελθόν του συντρόφου σου δεν ήσουν εκεί

Όλοι μας, λίγο-πολύ, θέλουμε μάθουμε σχετικά με το παρελθόν του συντρόφου μας, κυρίως το ερωτικό. Αισθανόμαστε την ανάγκη να να ξέρουμε πώς συμπεριφέρθηκε το ταίρι μας σε προηγούμενές του σχέσεις και πώς αυτές κατέληξαν. Παλιά ξεκινούσαμε πλάγιες ερωτήσεις κι ανακρίναμε κοινούς φίλους, τώρα με τα social media είναι πολύ εύκολο να βρούμε πληροφορίες για το παρελθόν κάποιου. Κι αν αυτές δεν αρκούν, θα ρωτήσουμε για να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Γιατί, όμως, διψάμε να ανακαλύψουμε πώς συμπεριφερόταν ο σύντροφός μας στην προηγούμενή του σχέση; Ίσως στο πίσω του μυαλού μας να θεωρούμε πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, πως οι συμπεριφορές επαναλαμβάνονται κι έτσι θέλουμε να ξέρουμε τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν τον άνθρωπο.

Αρχικά, κάθε σχέση μας είναι διαφορετική, κι εμείς οι ίδιοι είμαστε διαφορετικοί κάθε φορά που ερωτευόμαστε. Είναι αναμενόμενο πως μετά από κάθε «μαζί» κάτι μάθαμε για τον εαυτό μας αλλά και για τον μελλοντικό μας σύντροφο. Κανείς δε θέλει να κάνει τα ίδια λάθη και προσπαθεί να μάθει απ’ τα παθήματά του για να διορθωθεί αλλά και να αποφύγει πληγές.

Κάποιες φορές μπορεί να μετανιώνουμε για πράγματα που κάναμε σε προηγούμενές μας σχέσεις, είτε πλήγωσαν τον πρώην άνθρωπό μας είτε εμάς. Συνεπώς, το να σκαλίζουμε το παρελθόν της νέας μας σχέσης για να ανακαλύψουμε ψήγματα από συμπεριφορές που κάποτε κουβαλούσε και πιθανόν να μη μας αρέσουν, με την ιδέα ότι  ίσως εμφανιστούν αργότερα, δεν είναι η καταλληλότερη επιλογή. Το παρελθόν κάποιου δεν είναι ανάγκη να στιγματίζει το παρόν του και φυσικά όχι απαραίτητο να διαμορφώσει το μέλλον του.

Το να γνωρίζουμε πόσο καλά ή άσχημα φέρθηκε σε μια παλιά του αγάπη το νυν ταίρι μας δε θα μας καθησυχάσει, παρά μόνο θα μας αναστατώσει βάζοντάς μας σε ανούσιες διαδικασίες συγκρίσεων, ζήλιες, καχυποψίες κι υστερίες. Επειδή αν ανακαλύψουμε, για παράδειγμα, πως ο σύντροφός μας στην προηγούμενή του σχέση συμπεριφερόταν με κάποιον τρόπο που ούτε σε εμάς θα άρεσε, αλλά προς στιγμή δε μας έχει φανερώσει κάτι τέτοιο, είναι αναμενόμενο να δηλητηριάσουμε τη σχέση μας, στηριγμένοι σε έναν καπνό μιας φωτιάς που ποτέ δεν άναψε στη δική μας σχέση. Θα αναμένουμε να εντοπίσουμε αυτή τη συμπεριφορά, ξεχνώντας πως οι άνθρωποι ωριμάζουμε και συχνά αφήσουμε πίσω τα σφάλματά μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσε να ‘ναι η υπερβολική ζήλια. Μαθαίνεις, ας πούμε, πως ένας απ’ τους λόγους που έληξε μια παλιά σχέση ήταν η έντονη ανασφάλεια και κτητικότητα απ’ τη μεριά του ανθρώπου σου. Στο δικό σας «μαζί», όμως, όλα κυλούν ομαλά, σε εμπιστεύεται κι αισθάνεται σιγουριά για ‘σένα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν ενδιαφέρεται ή δεν αισθάνεται το ίδιο έντονα, αλλά ότι εσύ εμπνέεις αυτήν την ασφάλεια, ότι ίσως το πρώην ταίρι να ‘ταν άπιστο ή έστω να ‘δειχνε κάτι τέτοιο ή απλά το αμόρε σου να δούλεψε πάνω στα λάθη του και να τα διόρθωσε. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι κι είναι άδικο να περιμένουμε σε όλες τις σχέσεις μας να αντιδρούμε το ίδιο.

Συνεπώς, το όλο ψαχούλεμα στο παρελθόν του συντρόφου μας μόνο καταστροφικό μπορεί να αποβεί. Σίγουρα μπορεί να μάθουμε πολλά πράγματα για τη ζωή του και τις καταστάσεις που χρειάστηκε κάποτε να αντιμετωπίσει, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο και σε εμάς.

Μια τέτοια τακτική μόνο ανασφάλειες και φοβίες θα μας προσφέρει κι αυτό είναι άδικο προς τον εαυτό μας, τον σύντροφό μας κι ό,τι πάμε μαζί να χτίσουμε. Όλοι στο παρελθόν μπορεί να κάναμε λάθη που μετανιώσαμε κι όλοι έχουμε δικαίωμα στην εξέλιξη. Σημασία έχει να ‘σαι καλά στο τώρα με τον άνθρωπο που επέλεξες.

Οι άνθρωποι αλλάζουν συνεχώς, και δεν πρέπει να κρίνονται για τις προηγούμενες συμπεριφορές κι επιλογές τους, καθώς όχι μόνο έτσι δε μας προστατεύουμε (όπως αφελώς νομίζουμε) αλλά μας ρίχνουμε μόνοι μας σε μια αχρείαστη παγίδα. Το παν σε μια σχέση είναι η εμπιστοσύνη, κι αν δεν έχεις αρκετή εμπιστοσύνη στον σύντροφό σου και ψαχουλεύεις το παρελθόν του για να τον μάθεις, σίγουρα θέλεις αυτό το «μαζί»;