Ντους∙ ρεσιτάλ μουσικής και ξεσπασμάτων

Ο πιο συνήθης τρόπος να αρχίσει μια φορτική μέρα ή να τελειώσει μια έντονη καθημερινότητα είναι ένα χαλαρωτικό μπάνιο, η επιτομή της εκτόνωσης της κούρασης και το συνώνυμο της ηρεμίας. Γιατί, άραγε, το τρεχούμενο νερό έχει τέτοια επίδραση επάνω μας;

Φαίνεται πως δεν είναι απλά ακόμα μία τυπική καθημερινή διαδικασία, κι ας έχει ένα συγκεκριμένο μοτίβο που έχουμε επαναλάβει άπειρες φορές και μας έχει κουράσει, ανοίγοντας τον θερμοσίφωνα και σηκώνοντας το σφουγγάρι αργά μέχρι να τρίψουμε όλο το σώμα μας. Ένα χαλαρωτικό ντους είναι κάτι παραπάνω από μία ρουτίνα, αφού αποτελεί πηγή ευχάριστων μυρωδιών, ατμών και καθαριότητας, που ικανοποιούν την όσφρησή μας, το δέρμα μας και φυσικά την ανάγκη μας για ευεξία και χαλάρωση.

Όμως, εκτός από τα παραπάνω, το βασικό είναι ότι το ντους είναι πηγή έκφρασης συναισθημάτων. Άλλωστε, μέσα σε μία μπανιέρα ακούστηκε το γνωστό «Εύρηκα!» από τον Αρχιμήδη, το οποίο πυροδότησε την ιδέα για την ανακάλυψη της άνωσης αργότερα. Έτσι κι εμείς μέσα στην μπανιέρα ή την ντουζιέρα μας έχουμε βρει λύσεις σε θέματα που ζάλιζαν το μυαλό μας μανιωδώς. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που βρέχουν τα μάτια μας τα πιο λυτρωτικά δάκρυα, που καμουφλάρονται τέλεια μες στο τρεχούμενο νερό, ενώ οι σαπουνάδες τρίβουν το σώμα μας και καθαρίζουν το μυαλό μας.

Ίσως ο λόγος που κλαίμε σχετικά συχνά στο μπάνιο κι αφήνουμε δάκρυα να ανακατεύονται με τις σταγόνες του νερού στο πρόσωπό μας να ‘χει να κάνει με τη χαζή ντροπή που αισθανόμαστε γι’ αυτή την τόσο φυσική διαδικασία. Έξω συνήθως επιμένουμε να δείχνουμε άτρωτοι, στο μπάνιο μας όμως είμαστε μόνοι μας, εμείς και τα πλακάκια, δε μας βλέπει κανείς, δε μας κρίνει κανείς, ίσως ούτε καν ο εαυτός μας, κι αυτή είναι η απόλυτη απελευθέρωση. Το νερό μας δίνει τη δύναμη να τσαλακωθούμε, να παραδοθούμε στις αδύναμες στιγμές μας.

Δεν είναι, όμως, μόνο για δράμα το μπάνιο. Ένα απ’ τα μεγάλα πλεονεκτήματα αυτού του μικρού χώρου είναι ότι έχει απίστευτη ακουστική. Καλύτερη κι από αυτή που προσφέρει ένα στούντιο ηχογράφησης. Οπότε γιατί να μην εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή για να γίνουμε για λίγο όχι απλοί τραγουδιστές αλλά σταρ του πενταγράμμου; Μέχρι και δικό μας δίσκο βγάζουμε χωρίς καν τη βοήθεια δεύτερων φωνών, αφού με τέτοια ακουστική ακόμη κι οι πιο μικροί και λεπτεπίλεπτοι ήχοι γίνονται αισθητοί.

Κι αρχίζουμε κι ερμηνεύουμε ό,τι λογής τραγούδια θυμόμαστε, είτε αυτά λέγονται λαϊκά είτε αυτά είναι ραπ –των οποίων ούτε τα μισά λόγια δεν ξέρουμε–, αρχίζοντας να μιλάμε μία δική μας ξένη γλώσσα για να καλύψουμε τα κενά. Στήνουμε το δικό μας πρόγραμμα με σουξέ παλιά και διαχρονικά αλλά και κομμάτια που μόλις κυκλοφόρησαν.

Δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που μας οδηγεί να δίνουμε ρεσιτάλ μουσικής και συναισθηματικών ξεσπασμάτων κατά τη διάρκεια του ντους. Μπορεί να νιώθουμε ότι ήρθε αυτή η συγκεκριμένη στιγμή της ημέρας ή της νύχτας για να εξωτερικεύσουμε οτιδήποτε μας απασχολεί, είτε αυτό είναι κάτι το οποίο μας βασανίζει είτε αυτό είναι κάτι ξένοιαστο και χαρούμενο κι ο πιο άμεσος τρόπος να εκφράσουμε τη χαρά μας να ‘ναι το τραγούδι. Τελικά, όντως το νερό λειτουργεί σαν απελευθερωτής.