Σκέψου έναν κόσμο χωρίς ιερόδουλες...

Παρασκευή βράδυ και περνάς με την παρέα σου απ’ τον παράδρομο της Λεωφόρου Συγγρού. Παρεξηγημένος δρόμος, ε; Πόσες ιστορίες έχεις ακούσει από παρέες που πήγαν να κάνουν τον χαβαλέ τους πειράζοντας τα κορίτσια και τα τραβεστί της πιάτσας; Σίγουρα γέλασες με μία απ’ αυτές. Όπως σίγουρα θα είχες κάποια στιγμή την περιέργεια να περάσεις να τις χαζέψεις κι εσύ -χωρίς απαραίτητα να τις συνοδεύσεις σε κάποιο δωμάτιο.

Αναρωτιέσαι, όμως, τι είναι αυτό, που οδηγεί τόσο κόσμο σ’ αυτήν την περιέργεια; Τι το διαφορετικό έχει μια γυναίκα που εργάζεται νόμιμα ως ιερόδουλη και φαντάζει τόσο ξένο, που φτάνει κανείς να περνάει από εκείνα τα σημεία απλά χαζεύοντάς τη σαν αξιοθέατο; Αν ρωτάς εμένα, σίγουρα έχει περισσότερο θάρρος και δύναμη απ’ όλους μας μαζί! Κι αυτό από μόνο του είναι ελκυστικό, σωστά; Έχεις απέναντί σου μια γυναίκα που πάει κόντρα σε όλα τα ταμπού της κοινωνίας μας, κλείνει τα αφτιά της στις κριτικές του κόσμου και πληρώνεται για κάτι τόσο ευχάριστο, όπως το σεξ! Όλες το κάνουν, απλά αυτή έχει τη μαγκιά να βγάλει κι εισόδημα μέσα απ’ αυτό, μειώνοντας τους βιασμούς και δίνοντας ευχαρίστηση σ΄αυτούς που ίσως δεν τη βρουν αλλού.

Προφανώς δε μιλάμε για όλες εκείνες που αναγκάστηκαν, για τις εξαρτημένες από ουσίες που κάνουν τα πάντα για μια δόση ή τα θύματα trafficking, αλλά για ‘κείνες (τις ίσως αριθμητικά λιγότερες) που γνωρίζουν καλά το δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους και το επέλεξαν συνειδητά, που ίσως (γιατί όχι;) να το γουστάρουν κιόλας. Γιατί κάτι τέτοιο πρέπει να ‘ναι παρεξηγήσιμο; Σίγουρα, η δουλειά της ιερόδουλης φέρνει πολύ πιο εύκολα χρήμα, απ’ το να στάζεις σε ένα γραφείο για ολόκληρο 8ωρο ή να υπομένεις την ορθοστασία του σέρβις.

Φέρει, όμως, παράλληλα και μεγάλα ρίσκα, δυσκολίες και κινδύνους. Δε γίνεται όλοι οι πελάτες να αντιστοιχούν στα γούστα της, κι ίσως και σε καμίας άλλης, γι’ αυτό είναι τόσο απαραίτητη εκείνη, για να μην μπουν στον κίνδυνο του βιασμού άλλες. Και θα υπάρξουν κι οι άσχημες στιγμές, οι δύστροποι πελάτες, οι βίαιοι, εκείνοι που θα ξεσπάσουν τα ψυχολογικά που τους άφησαν προηγούμενες ιστορίες τους πάνω της, εκείνοι που μαζί της θα βγάλουν τα πιο περίεργα γούστα, τα βίτσια και τις ανείπωτες φαντασιώσεις τους. Αλλά ακόμα κι εκεί, θα σφίξει τα δόντια, θα σιωπήσει, θα υπομείνει και θα κάνει τη δουλειά της. Γιατί αυτό είναι για ‘κείνη, το επάγγελμά της.

Δε θα σου κλαφτούν ποτέ για αυτό που κάνουν, ακόμα κι αν τις κουράζει ώρες-ώρες, ακόμα κι αν ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή κάποτε. Μια ιερόδουλη έχει δει τα πάντα, έχει συναναστραφεί τόσους διαφορετικούς ανθρώπους, της έχουν τύχει τόσες διαφορετικές περιπτώσεις, που μπορεί να αντιμετωπίσει πλέον τα πάντα. Καταστάσεις που κάποιος μπορεί να ακούσει και να φρικάρει. Τα πιο αστεία, τα πιο ακραία, και τα πιο άκυρα, και θα φερθεί με σεβασμό σε όλα. Τι λέγαμε για δύναμη; Εδώ φαίνονται τα κότσια αυτών των γυναικών.

Στο κάτω-κάτω, το επάγγελμά τους αποτελεί και κοινωνικό έργο. Άνθρωποι με αναπηρίες, σωματικές ή νοητικές ή απλά με δυσλειτουργίες που τους κομπλάρουν, άνθρωποι που ίσως δεν έχουν άλλη επιλογή για σεξ, θα καταφύγουν σε μια επαγγελματία του κλάδου, κι εκείνη θα τους ικανοποιήσει, χωρίς να τους κρίνει, χωρίς να γελάσει μαζί τους ή αλαζονικά να τους απορρίψει. Σκέψου να μην υπήρχαν, λοιπόν, κι αυτές οι γυναίκες.

Άλλοι θα θέλουν να ξεχαστούν από κάποια πρώην, άλλοι θα ψάξουν απλά μια συντροφιά για να εκτονωθούν και να μιλήσουν (ναι, υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις, όπου η πόρνη γίνεται αυτόματα και ψυχολόγος, ίσως απλά γιατί θα ακούσει χωρίς να κρίνει), κάπου θα υπάρχει κι ένας άντρας καταπιεσμένος που θα ζητήσει από ‘κείνη όσα δεν τολμά να ζητήσει απ’ τη γυναίκα του, που θα βγάλει σ’ αυτήν το πιο βίαιο πρόσωπό του, ή που θα επιλέξει εκείνη για ανανέωση, προκειμένου να μη διαλύσει τη σχέση ή τον γάμο του. Η δουλειά της είναι περισσότερο λειτούργημα, τελικά.

Την επόμενη φορά, που θα περάσεις, λοιπόν, απ’ τη Συγγρού, απ’ την πλατεία Βάθης, γενικά απ’ όπου συνηθίζουν να βρίσκονται τα κορίτσια, παρατήρησέ τις λίγο καλύτερα και κατάπιε τη μαλακία που ήσουν έτοιμος να πεις στον κολλητό σου για να τις πειράξεις ή όλα εκείνους τους μελιστάλαχτους (#νοτ) χαρακτηρισμούς που θα τους κολλούσες με την κολλητή σου. Θα σε κοιτάξουν πιθανόν αδιάφορα -άλλος ένας πελάτης, που θέλει να ξεσπάσει τις καύλες του, ακόμα μία που τις κράζει–, δεν τις ξέρεις όμως και δε θα τις μάθεις. Δεν ξέρεις ποιες είναι τη μέρα και πόσο μπορεί να μοιάζετε.

Εκείνες, όμως, ξέρουν ήδη πώς σου αρέσει να κάνεις σεξ, σε πόση ώρα θα τελειώσεις κι αν θα φύγεις λέγοντας «ευχαριστώ» ή τραβώντας άγαρμπα προς τα πάνω το φερμουάρ του παντελονιού σου, αν θα σκέφτεσαι κάποια άλλη όταν ξαπλώνεις πάνω της κι αν έχεις εγκλωβιστεί σ’ έναν δυστυχισμένο γάμο. Μια πόρνη μπορεί να μη δίνεται, αλλά μια πόρνη σε πουλάει και σ’ αγοράζει. Και το καλύτερο; Δε θα σ’ αφήσει ποτέ να το καταλάβεις.