Αν δεν δανείσει ο κολλητός, τότε ποιος;

Στους δύσκολους οικονομικούς καιρούς που ζούμε μοιάζει ακατόρθωτο πολλές φορές να κάνεις αποταμίευση, να έχεις πλεόνασμα υλικών αγαθών στην καθημερινότητά σου ή να μπορείς να αγοράζεις ανά πάσα στιγμή ό,τι χρειάζεσαι. Σε πολλούς ο μισθός δε φτάνει ως το τέλος του μήνα και μετράνε αντίστροφα μέρες ακόμα και χωρίς χρήματα στην τσέπη μέχρι να ξαναπληρωθούν, κάποιοι είναι άνεργοι και πασχίζουν να βρουν δουλειά ζώντας μόνο με ένα επίδομα ανεργίας, ενώ η σύνταξη των ηλικιωμένων συνήθως δεν αρκεί. Το σίγουρο είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν τόσο μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, που δεν τίθεται πλέον θέμα ποιοτικής ζωής, αλλά ζήτημα επιβίωσης.

Κι ενώ είναι εύκολο να κρίνεις τους άλλους, πιστεύοντας πως αν αλλάξουν κάποιες συνήθειές τους και με πιο ορθή διαχείριση, θα έχουν καλύτερη οικονομική κατάσταση, υπάρχουν κι εκείνοι που καταλαβαίνουν απόλυτα αυτούς που ξεμένουν από χρήματα, που είναι δίπλα τους να τους στηρίξουν όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και έμπρακτα, υλικά, οικονομικά -όπως μπορούν. Συνήθως είναι φίλοι πραγματικοί και ισχύει πως «ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται». Σε ποιον θα πας στα δύσκολα αν όχι στον κολλητό;

Αν γνωρίζουμε πως κάποιος φίλος μας έχει οικονομική ανάγκη, πρέπει να τον βοηθήσουμε, αν και εφόσον μπορούμε. Αυτό όμως να γίνει επειδή νοιαζόμαστε πραγματικά και όχι για να δείξουμε την οικονομική μας άνεση, ούτε για να ανέβουμε στα μάτια του ή για το «θεαθήναι». Και δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους και να τους κατηγορήσουμε που ξέμειναν γι΄ακόμη μια φορά χωρίς χρήματα ούτε να τους τονίζουμε πως είναι η τελευταία φορά που τους βοηθάμε. Αν είναι να δανείσεις χρήματα στον κολλητό φρόντισε να το κάνεις από καρδιάς και όχι από υποχρέωση, γιατί αλλιώς θα τον πληγώσεις αφάνταστα.

Πρέπει να καταλάβεις πως όταν ένας φίλος ζητά τη βοήθειά σου σε οικονομικά του προβλήματα, ίσως έχει πρώτα εξαντλήσει όλα τα άλλα περιθώρια του οικογενειακού του κύκλου και επιλέγει να απευθυνθεί στον αμέσως επόμενο κοντινό του άνθρωπο -αυτό μόνο χαρούμενο θα πρέπει να σε κάνει γιατί έρχεται σε εσένα επειδή σε θεωρεί άξιο εμπιστοσύνης, ώστε να μοιραστεί μαζί σου το πρόβλημά του. Σε καμία περίπτωση όμως μην κάτσεις και σκεφτείς πως νιώθει άνετα μ’ αυτή την κατάσταση, γιατί κατά πάσα πιθανότητα ντρέπεται και νιώθει πως εκτίθεται όταν σου ζητάει οικονομική βοήθεια.

Εσύ από την άλλη –όποια κι αν είναι αυτή η φορά που σου ζητάει χρήματα- το πρώτο που πρέπει να σκεφτείς είναι πως αν τον αγαπάς, του στέκεσαι με όποιον τρόπο μπορείς με «λίγα» ή «πολλά» αναλόγως την οικονομική σου δυνατότητα. Και πρέπει να κρατάς χαμηλό και εχέμυθο προφίλ και να μη μοιράζεσαι με τρίτους το πρόβλημα του φίλου σου γιατί τον εκθέτεις και μπορεί να τον φέρεις σε πολύ δύσκολη θέση.

Στη ζωή η οικονομική μας κατάσταση καθορίζεται από πολλές παραμέτρους. Η βασικότερη και πιο σημαντική είναι πως όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων, αλλά και υποχρεώσεων. Αν κάποιος έχει ένα δάνειο και πρέπει να πληρώσει τη δόση του, ώστε να μη χάσει το σπίτι του ή αν πρέπει να στηρίξει οικονομικά το παιδί του που ζει σε άλλη πόλη, μπορεί να αφήσει σε δεύτερη μοίρα φως, νερό, τηλέφωνο –λογαριασμούς που εσύ θεωρείς πρώτης γραμμής οικονομικές υποχρεώσεις. Μπορεί να μην πληρώνεται από την εταιρία του για κάποιο χρονικό διάστημα ή να τον απέλυσαν ξαφνικά και να ψάχνει απεγνωσμένα μια νέα θέση εργασίας. Μπορεί να μην πηγαίνει καλά η επιχείρησή του και να προσπαθεί με κάθε τρόπο να τη βοηθήσει να ανακάμψει.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να φέρουν κάποιον στην ανάγκη να ζητήσει λεφτά από τρίτους. Όσο ασήμαντος ή σημαντικός και να σου φαίνεται ο λόγος για τον οποίο έχει έρθει και σου «έχει χτυπήσει την πόρτα», εσύ δεν πρέπει να τον κρίνεις. Αν θέλεις να δώσεις δίνεις, αλλιώς λες απλώς πως δεν μπορείς, ότι δεν έχεις, ότι δε σου περισσεύουν, ότι δε βγαίνεις. Μπορείς όμως στο φίλο να σταθείς με όλη σου την καρδιά, αν ξέρεις ότι θα έκανε κι εκείνος το ίδιο για σένα σε αντίστοιχη περίπτωση.

Όλοι μας έχουμε αναγκαστεί κάποια στιγμή να δανειστούμε όχι μόνο από φίλο μας αλλά κι απ’ τους γονείς μας, τους κουμπάρους μας, τον αδελφό μας, από οποιονδήποτε νιώθουμε οικείο -δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να κατακρίνουμε εκείνους που δανείζονται και να μην βοηθάμε ενώ μπορούμε ή έχουμε και να θέλουμε να δείξουμε την οικονομική μας υπεροχή έναντι των ανθρώπων που δεν έχουν ή δεν τους φτάνουν.

Έχουμε έρθει σε αυτό τον κόσμο για να προσφέρουμε την αγάπη με όποιο τρόπο μπορούμε. Δε νοείται να μην την προσφέρουμε στον κολλητό μας, σε ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν, που έχουν βρεθεί σε μια δύσκολη στιγμή και μας έχουν ανάγκη. Πρέπει να βοηθάμε γιατί ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί και εμείς στο μέλλον να χρειαστούμε τη δική τους βοήθεια. Αν δεν είμαστε δίπλα στις δύσκολες οικονομικές φουρτούνες του κολλητού πότε θα είμαστε; Με ποιο άλλο τρόπο θα του δείξουμε την αγάπη μας και θα του παρεισφρήσουμε την ελπίδα αν όχι στο κάλεσμα της απόγνωσής του;