Οι προξενητές είναι οι καλύτεροι διαφημιστές

Όλοι μας έχουμε, κάποτε, βρεθεί singles σε ζευγαροπαρέες. Κι ενώ εσύ μπορεί να μη διαμαρτύρεσαι που ενίοτε αναγκάζεσαι να κρατάς το φανάρι, εκείνοι, για κάποιο περίεργο λόγο, θεωρούν πως είναι ώρα να βρεις ένα αμόρε ή απλά πως θα ‘ναι καλύτερα αν είστε όλοι ζευγάρια, άρα προσπαθούν να σου βρουν κι εσένα ταίρι.

«Α, έμαθα πως ο Πέτρος, ο φίλος του αγοριού μου γύρισε απ’ το εξωτερικό. Φοβερός τύπος, ψηλός, όμορφος, ευγενικός, με καλή δουλειά, κελεπούρι». «Η Φαίη απ’ το γραφείο έμαθα πως είναι ελεύθερη. Ξέρεις, εκείνη η γλυκούλα, με τα ωραία μάτια και τα ψηλά πόδια.» Κάπως έτσι απλώνουν τα δίχτυα τους οι προξενήτρες, κατά τη διάρκεια ενός κατά τα άλλα χαλαρού καφέ ή ποτού. Ζόρικο πράγμα η μοναξιά, θα σου πουν. Κι ας ξέρουν πως μόλις χώρισες ή ότι θέλεις να επικεντρωθείς στο μεταπτυχιακό που παλεύεις να τελειώσεις. Όχι. Πρέπει να ερωτευτείς. Και ξαφνικά γίνονται όλοι διαφημιστές ενώ ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιος έχει το ιδανικότερο ταίρι για ‘σένα.

Με τα πολλά πείθεσαι κι εσύ να δοκιμάσεις την ερωτική σου τύχη, έστω και μέσα από φιλικά συνοικέσια. Σκέφτεσαι πως κολλητοί σου είναι, ξέρουν το γούστο σου και θέλουν το καλύτερο για ‘σένα, άρα δε θα σου προτείνουν ό,τι να ‘ναι. Οπότε δέχεσαι μια πρώτη συνάντηση για γνωριμία.

Συνήθως βγαίνετε με το φιλικό ζευγάρι που θέλει να σας γνωρίσει και σχεδόν πάντα είναι ενήμερες κι οι δύο μεριές. Ο συνδυασμός τεσσάρων ατόμων είναι ο καλύτερος και για να σας αφήσουν μόνους να μιλάτε αλλά και για να υπάρχουν τουλάχιστον δύο αυτοκίνητα στην παρέα, μήπως τρελαθείτε από έρωτα και θέλετε να γυρίσετε μαζί. Όλα υπολογισμένα.

Πριν φτάσετε, βέβαια, σε ‘χουν ενημερώσει οι φίλοι για το πόσο κελεπούρι είναι το υποψήφιο ταίρι. Σου ‘χουν πει τα καλύτερα. Ούτε η γιαγιά του τέτοια προώθηση! Ακόμα και κάποιο ελάττωμα να έχει, θα το πλασάρουν ιδανικά του τύπου «Όχι, καλέ, δεν είναι από τσιγκουνιά, αν θέλει να πάτε για βρόμικο στο πρώτο ραντεβού, είναι που ήταν καιρό στο εξωτερικό και δεν το είχε, άσε που είναι και πρωτότυπη ιδέα!» ή «Όχι, δεν κεράτωνε την πρώην σχέση του, απλά ήταν μαζί πιο ελεύθερα». Εκεί ακούς εσύ κάποια καμπανάκια, αλλά τα αγνοείς.

Βρίσκεστε, λοιπόν, κι είσαι σε φάση ότι οκ, είναι κοντά στα γούστα σου, θα δώσεις μια ευκαιρία στη βραδιά. Περνάς ευχάριστα, βλέπεις ότι ισχύουν πολλά από αυτά που σου είπαν τα φιλαράκια σου –που κάθονται απέναντι με το χαμόγελο της επιτυχίας στα πρόσωπά τους– αλλά όχι όλα. Εντάξει, πάντα οι φίλοι μας έχουν την τάση να τα παρουσιάζουν όλα λίγο πιο ιδανικά. Αλλιώς, ίσως να μη δεχόμασταν ποτέ αυτή την έξοδο.

Το «Είναι πολύ καλό παιδί/καλή κοπέλα» είναι το πρώτο που ακούς, όταν σου προξενεύουν κάποιον. Αυθόρμητα σου έρχεται η απάντηση «Ε, να κεράσουμε μια πάστα τότε» ως αντιδραστικό πλάσμα που είσαι, γιατί, όντως, αυτό δεν είναι επιχείρημα, δε θα σου γνώριζαν κάποιον “κακό”, σε ψήνουν, όμως, λίγο. Γενικά, όσο κι αν δε θες να το παραδεχτείς, επηρεάζεσαι απ’ τα καλά λόγια που ακούς απ’ τους φίλους σου, φτιάχνεις στο νου σου μια ωραιοποιημένη εικόνα κι αρχίζεις να έλκεσαι απ’ το πρόσωπο αυτό, πριν καν κάτσει δίπλα σου. Ξεκινάς τη γνωριμία με μια θετική προκατάληψη κι αν από κοντά φανεί να ‘χετε κάποια χημεία κι αμοιβαίο ενδιαφέρον, οι φίλοι δίνουν ρεσιτάλ.

Βλέπεις τα θετικά που μπορεί και να μην παρατηρούσες, αφού τα ‘χουν φωτίσει με προβολείς τα φιλαράκια σου κι αφού πάντα –συνειδητά ή ασυνείδητα– υπολογίζεις τη γνώμη των άλλων. Παράλληλα, όμως, έχεις και τις αμφιβολίες σου. Είναι σαν να ‘χεις στους ώμους σου δύο φωνές. Απ’ τη μία –το αγγελάκι– είναι φίλοι σου που θέλουν να πετύχει το κονέ κι η καλή άποψη του κόσμου για το συγκεκριμένο πρόσωπο που σε επηρεάζει κι απ’ την άλλη –το διαβολάκι– ο εαυτός σου που ψάχνει να βρει παραξενιές κι ιδιοτροπίες, σε ένα πλαίσιο μαζοχιστικής αυτοάμυνας.

Τελικά, υπερισχύει το αγγελάκι, κι αν σου αρέσει έστω και λίγο, με την έντονη παρότρυνση των φίλων, προχωράς. Και να σου πω και κάτι; Δεν έχεις τίποτα να χάσεις, αν εκείνη την περίοδο δεν υπάρχει άλλο ενδιαφέρον. Αν δε σου αρέσει καθόλου, αν δεν σου κάνει το γνωστό «κλικ», τότε κέρνα μια πάστα και προχώρα στο επόμενο φιλικό ζευγάρι που θέλει να σου γνωρίσει το δικό του κελεπούρι.

Τελικά, έχουμε γούστο ή ερωτευόμαστε μόνο με το μυαλό και μέσα από αυτά που ακούμε;