10 μυστικά που ξέρει μόνο ο καναπές μας!

Αν με ρωτήσεις, θα σου πω ότι το αγαπημένο μου σημείο στο σπίτι μου είναι ο καναπές μου. Όσο και να μη θέλουμε να το παραδεχτούμε, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς –αν όχι όλοι– κρύβουμε μέσα μας έναν τεμπέλη σπιτόγατο, που δεν έχει καλύτερο απ’ το να κάθεται στην αγαπημένη του θέση, να βλέπει σειρές και να τρώει ό,τι βρει μπροστά του. Κι ενώ δεν υπάρχει τίποτα το κακό ή το λάθος σε όλο αυτό, οι στιγμές που περνάμε στο αναπαυτικό αυτό έπιπλο είναι καθαρά προσωπικές, και δεν τις γνωρίζει κανείς άλλος πέρα από εμάς κι εκείνο.

Άραγε, τι μυστικά θα είχε να ξεφουρνίσει ο καναπές μας αν μπορούσε να μιλήσει;

1. Η λεγόμενη «άβυσσος»

Αν νομίζεις ότι μόνο το πλυντήριο ρούχων έχει το θράσος να παίρνει κάλτσες για ομήρους, τότε δεν έχεις κοιτάξει ποτέ κάτω απ’ τον καναπέ σου. Αναπτήρες, κέρματα, τσιμπιδάκια, οδοντογλυφίδες, μπατονέτες, και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, καταπίνονται, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, απ’ τα μαξιλάρια και δεν επιστρέφονται ποτέ, παρά μόνο αν κάνεις κάποια θυσία στον θεό του σκουπόξυλου. Το πιο αστείο, δε, είναι όταν, τη στιγμή που καταλαβαίνεις ότι έχεις χάσει κάτι, χώνεις το χέρι όσο πιο βαθιά μπορείς στα έγκατα του κόσμου, και το μόνο που βγάζεις είναι κάτι ενοχλητικά χνουδάκια και μια τσίχλα από πρόπερσι. Στην πρώτη θέση της λίστας μας, λοιπόν, ο καναπές στον ρόλο του κουτιού απολεσθέντων.

2. Ο μυστικός λεκές

«Αν γυρίσω αυτό το μαξιλάρι απ’ την ανάποδη, κανείς δε θα καταλάβει ότι είναι λερωμένο.» Ένα φαινόμενο παρόμοιο με το «Φέρ’ τα να τα χώσουμε κάτω απ’ το χαλί!», το οποίο, όμως, έχει το εξής υπέρ: Κανείς δεν ξέρει τι υπάρχει εκεί που κάθεται, εκτός από ‘σένα. Στη δεύτερη θέση της λίστας οι λεκέδες από φαγητό, ποτό κι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς, που ποτέ δεν είδαν το φως του ήλιου, αλλά θάφτηκαν βαθιά, γεμάτοι ντροπή. Βέβαια, η ιστορία είναι που μας νοιάζει, όχι ο λεκές!

3. «Έχω να φάω πατατάκια πέντε μήνες.»

Άκουσέ με: Πατατάκια έφαγες το Σάββατο, βλέποντας «Φιλαράκια», και μαζί ήπιες και μία κόκα κόλα. Το ξέρεις εσύ, το ξέρει ο καναπές, κι επίσης το ξέρει κι ο ντελιβεράς που ήρθε με τα σουβλάκια λίγο αργότερα.

4. Το παιχνίδι της αναβολής

Στην τέταρτη θέση της λίστας, σου παρουσιάζω ένα απ’ τα λιγότερο αγαπημένα μου πράγματα, κάτι που –δυστυχώς– κάνω κι εγώ και που, αν κάνεις, αναγνώρισες ήδη απ’ τον τίτλο. Μιλάμε για εκείνη τη στιγμή που βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι έχεις κάτι να κάνεις (να ετοιμαστείς για μια έξοδο, να διαβάσεις, να καθαρίσεις κ.λπ.), κι αντ’ αυτού κάθεσαι, χυμένος στον καναπέ, με τα μάτια καρφωμένα στο κινητό, κι εξαντλείς κάθε πιθανή δυνατότητα του ίντερνετ, μέχρι που καταλήγεις στη γνωστή μαύρη τρύπα, και χάνεσαι από προσώπου γης. Ξαφνικά, κοιτάς το ρολόι σου και συνειδητοποιείς ότι έχουν περάσει τριάντα χρόνια, έχεις παιδιά, ο ένας πάει φαντάρος, η άλλη παντρεύεται, κι εσύ ακόμα παλεύεις να περάσεις τη δύσκολη πίστα του candycrush. Έλεος.

5. Ξενοδοχείο «ο καναπές»

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μόνο εσύ κι ο καναπές σου ξέρετε ακριβώς πόσοι και ποιοι έχουν φιλοξενηθεί στο σπίτι σου; Πρόκειται για τη σουίτα που προσφέρεις στο κάθε φιλαράκι σου που έρχεται για να περάσει μια νύχτα, εφόσον το κρεβάτι σου είναι μόνο για VIP μέλη. Τα μαξιλάρια φεύγουν, τα καθαρά σεντόνια έρχονται, κι ο καναπές φτάνει να ξέρει την ιδιαιτερότητα του κάθε καλεσμένου. Creepy much?

6. Σε ‘χει δει όπως σε γέννησε η μάνα σου

Πέρα απ’ το ότι συχνά όλες οι ερωτικές μας περιπτύξεις ξεκινούν εκεί, στην εποχή που ζούμε, όλοι λίγο-πολύ έχουμε βρεθεί και στη φάση του να στέλνουμε πικάντικες φωτογραφίες σε κάποιο (εν δυνάμει ή σχεδόν) αμόρε. Κι επειδή το όλο σκηνικό συμβαίνει κατά κύριο λόγο την ώρα που χαλαρώνουμε με το κινητό αγκαλιά, είναι κοινό μυστικό ότι ο καναπές έχει δει όσα κι ο σύντροφός μας. Συν τις υπόλοιπες 30 φωτογραφίες που απορρίφθηκαν.

7. Δάκρυ κορόμηλο

Όσο δυσκολότερα κλαίμε σε δημόσιους χώρους, τόσο ευκολότερα κλαίμε στην άνεση του σπιτιού μας. Αγκαλιά με ένα μαξιλάρι, ξεσπάμε τα νεύρα μας χωρίς ντροπή, αφού κανείς δεν είναι εκεί για να δει την υστερία μας. Γεμίζουμε υγρασία χαρτιά και καλύμματα, κι αδειάζουμε από ένταση κι άγχος. Τόσο απλό, τόσο άψογο. Ευχαριστώ, καναπέ μου.

8. Ο κουτσομπόλης του σπιτιού

Έχεις σκεφτεί πόσες ώρες περνάς καμιά φορά στον καναπέ, μιλώντας στο τηλέφωνο, εξετάζοντας κάθε θέμα που σε απασχολεί με τα κολλητάρια σου; Ακόμα περισσότερο, όταν έχουν έρθει για επίσκεψη κι αναλύετε το καθετί, λες κι είναι το κυπριακό, πάλι, στην ίδια, αναπαυτική θέση. Το τι έχει ακούσει αυτός ο δόλιος ο καναπές δε λέγεται! Και καλύτερα που δε λέγεται, εδώ που τα λέμε…

9. Η πιο προσωπική στιγμή σου

Αν θεωρείς ότι το σεξ είναι η πιο προσωπική στιγμή δύο ανθρώπων, καταλαβαίνεις και τι εννοώ λέγοντας ότι ο καναπές γνωρίζει την πιο προσωπική στιγμή σου. Το να αγγίζεις τον εαυτό σου και να περνάς καλά, όταν είσαι μόνος σου, είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και, πολλές φορές, ακόμα κι αναγκαίο. Η μόνη μου παράκληση θα ‘ναι τουλάχιστον να μην ξεχνάς να αλλάζεις μετά το ριχτάρι.

10. Το παιχνίδι με τη λάβα

Το παιχνίδι με τη λάβα είναι κάτι που παίζαμε όλοι ως παιδιά.  Είναι εκείνη η συνθήκη που σε αναγκάζει να μετακινείσαι σε ένα δωμάτιο χωρίς να αγγίξεις το έδαφος. Μεγαλώνοντας, αυτό το παιχνίδι ενσωματώνεται στο κυνήγι των εντόμων. Ο καναπές είναι το καταφύγιο της υστερίας και του φόβου σου, και το υπόλοιπο σπίτι ένα πεδίο μάχης που θέλεις να γλυτώσεις. Τέλειο.

Όπως και να το κάνουμε, όλοι ξέρουμε ότι ο καναπές μας θα ‘χει πάντοτε μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Είναι το σπίτι μας μέσα στο σπίτι μας, άλλωστε!