Γοητευτικό το παρελθόν, δεν μπορώ να πω, έχει κάτι από χρυσόσκονη. Μας αρέσει να του κάνουμε παρέα, να βυθιζόμαστε σ’αυτό, να αναπολούμε, να θυμόμαστε, να κάνουμε απολογισμούς κι αναλύσεις. Ειδικά αν έχουμε επενδύσει. Ειδικά εκεί. Άνθρωποι του παρελθόντος, λοιπόν, οι οποίοι υπήρξαν ορόσημα, άφησαν στίγμα, ίσως ήταν πολλοί, μα εγώ τώρα θα σου μιλήσω γι΄αυτόν τον ένα, που χωρίς να του δίνω όνομα εσύ κατευθείαν σχηματίζεις στο μυαλό σου με απόλυτη ευκρίνεια κάθε χαρακτηριστικό του. Αυτός ο ένας άνθρωπος που σε σημάδεψε, που αλληλοσακατευτήκατε σε μια προσπάθεια απέλπιδου έρωτα, που όχι μόνο δεν πέτυχε, αλλά άφησε και μια παρακαταθήκη ερωτικής αποτυχίας που σε ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Δε θέλεις να γυρίσει. Δε θέλεις κι υπάρχουν δέκα ολόκληροι λόγοι που το αποδεικνύουν.
1. Γιατί αφού δεν πέτυχε τότε, δε θα πετύχει ούτε τώρα. Είναι απωθημένο γιατί προφανώς διακατέχεται από μια αίσθηση του ημιτελούς. Ως γνήσια ψυχάκια οι άνθρωποι δε θέλουμε να αφήνουμε πράγματα στη μέση, μας δημιουργείται μια ευχαρίστηση όταν κάτι οριοθετείται με αρχή-μέση-τέλος. Επομένως σου λείπει το τέλος ή η μέση, ή και τα δύο. Αυτό που σου λείπει πάντως, είναι η συνθήκη, όχι ο άνθρωπος. Δε θα πετύχει επειδή θα συνεχιστεί. Θα συνεχιστεί μέχρι να αποτύχει ξανά.
2. Γιατί είσαι πληγωμένος. Οι πληγωμένοι άνθρωποι γίνονται κομπλεξικοί κι αυτό γιατί έχει παραβιαστεί η αξιοπρέπεια κι ο εγωισμός τους. Δε σκέφτεσαι απαραίτητα λογικά, έχεις θολώσει από την προσπάθεια διαχείρισης συναισθημάτων που δε ζήτησες ποτέ να έρθουν και να τα αντιμετωπίσεις. Άρα ακόμη και τον καλύτερο άνθρωπο του κόσμου να έχεις απέναντί σου, εσένα πάντα θα σε δεσμεύει όλο αυτό το αίσθημα ανικανοποίητου που είχες πριν το λήξετε μεταξύ σας. Καλώς ή κακώς δεν ξεφορτωνόμαστε εύκολα αυτά που μας γείωσαν και σίγουρα δεν αφήνουμε και κανέναν άλλο να τα ξεχάσει. Δε γυρνάς ανοιχτός, γυρνάς θυμωμένος. Δε θα πάει καλά.
3. Γιατί κλείνεις πόρτες σε κάτι καινούριο. Μπορεί να μην υπάρχει τώρα, αυτή τη δεδομένη στιγμή, μα σίγουρα θα υπάρξει, εκτός κι αν έχεις αποφασίσει να μονάσεις κάπου μετά από μια ερωτική αποτυχία. Θα έρθει, θα είναι καινούριο και θα μπορείς να φερθείς δίκαια και στους δυο σας.
4. Γιατί το κίνητρο μετά από καιρό δεν είναι -σχεδόν- ποτέ ευγενές. Και δηλαδή συγγνώμη, εμένα χρειάζεσαι για να σου πω ότι εφόσον υπήρξε απόσταση και μετά πισωγύρισμα ουσιαστικά, μάλλον είσαι αναπληρωτής κάποιου άλλου; Γιατί δέχεσαι να βρίσκεσαι στη δεύτερη θέση κάποιου, ενώ εξαρχής δεν ήσασταν στην ίδια σελίδα;
5. Γιατί θα μπεις σε μια διαδικασία εκδίκησης. Όχι με την έννοια του θα πάρεις κανέναν μπαλτά και θα εμφανιστεί η ωραία σου φάτσα στις ειδήσεις, αλλά να, πώς να στο πω, μας αρέσει να είμαστε θύματα, κυρίως γιατί κάποια στιγμή ακολουθεί αυτή η ιερότητα της κάθαρσης. Μόνο που αυτή η κάθαρση δεν έρχεται μέσα από αυτοκριτική κι εσωτερικό διάλογο με τον εαυτό μας, αλλά μετά από αλλεπάλληλα συναισθηματικά χτυπήματα στον άνθρωπο που δεν ήταν εκεί για μας όταν εμείς θέλαμε. Αυτός ο άνθρωπος, για τον όποιο λόγο, δεν ήταν συμβατός. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τιμωρείται γι’ αυτό αιώνια. Έκανες μια λάθος επιλογή, αλλά ήταν επιλογή σου. Και δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι το να δεχτούμε κάτι ως επιλογή μας -κυρίως αν δε μας συμφέρει- είναι τόσο εύκολο όταν το αντικείμενο της καψούρας μας είναι έτοιμο να ξαναμπεί στη ζωή μας. Όχι;
6. Γιατί είσαι πολύ μικρός για δράματα. Ακόμη κι αν κοντεύεις τα εξήντα -πράγμα λίγο πιο απίθανο γιατί τα απωθημένα φθίνουν με τον καιρό- είσαι πολύ μικρός για να υπάρχει τόση σαπουνόπερα και τόσο δράμα στην καθημερινότητά σου. Ωραίο το έντονο, δε λέω, μα για κάποιο ανεξήγητο λόγο θεωρούμε ότι αξίζει συναισθηματικά κυρίως ό,τι είναι προϊόν πόνου ή μπερδεμένων καταστάσεων. Σταμάτα να ξεμπερδεύεις κουβάρια σαν μια άλλη Αριάδνη και κοίτα να απολαύσεις την ομορφιά του απλού και του ξεκάθαρου. Καιρός είναι.
7. Γιατί δεν το διάλεξες εσύ. Ουσιαστικά και πάλι εκείνος ο άλλος άνθρωπος επέστρεψε κι εσύ παθητικά περίμενες κι ήλπιζες σ’αυτήν τη στιγμή. Αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι έχεις μια συναισθηματική εξάρτηση από αυτό το άτομο που σου απαγορεύει να είσαι κύριος του εαυτού σου. Κάθεσαι λοιπόν αναπαυτικά και περιμένεις τις καταστάσεις να έρθουν και να σε βρουν, όπως και τώρα. Αν όμως δεν αποφασίζεις τίποτα, δεν μπορείς μετά και να ζητάς τα ρέστα, αν κάτσει η στραβή. Που θα κάτσει.
8. Γιατί δε σου αρκεί. Για να είναι απωθημένο σημαίνει ότι υπήρχαν εξαρχής ελλείψεις, θες ο χρόνος, θες οι διακυμάνσεις, θες ο ανάδρομος, κάτι πάντως δεν αρκούσε και σου άφηνε αυτή τη γεύση του γλυκόπικρου στο τελείωμα, αυτή που δεν μπορείς να αποφασίσεις αν αυτό που τρως σου αρέσει ή θες να το φτύσεις. Υπάρχει καλύτερος έρωτας και τον θέλουμε.
9. Γιατί θα του δώσεις σκάρτη ευκαιρία. Το απωθημένο σου γυρνάει θεωρώντας ότι γυρνάει σε ό,τι άφησε, σε παρόμοια συναισθήματα και συνθήκες που απλώς έμειναν για λίγο μετέωρες στο χρόνο. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Άρα σκάρτη ευκαιρία δίνεις, γιατί εσύ θέλεις προφανώς κάτι άλλο που αυτός ο άνθρωπος δε σου δίνει και δε θα σου δώσει. Εκείνος πιθανότατα το γνωρίζει και περιμένει ν το γνωρίζεις κι εσύ. Δεν έχεις ανοίξει τα χαρτιά σου όμως, όπως δεν το έκανες και τότε, άρα δεν ξέρει ούτε με τι είχε να κάνει, ούτε με τι έχει να κάνει τώρα.
10. Γιατί η αγάπη καμιά φορά, αξίζει περισσότερο όταν είναι εύκολη. Όχι με την έννοια του -όλα είναι βατά-, καμία σχέση, αυτό είναι παραμυθάκι και δε μας αφορά. Με την έννοια της ροής, της φυσικότητας, του δε χρειάζεται όλα να τραβιούνται από τα μαλλιά για να έχουν αξία. Κι αν πρέπει να φθαρείς συναισθηματικά τόσο πολύ για κάτι που πρέπει να διακοπεί από την καθημερινότητά σου για να επανέλθει όταν θα έχεις και πάλι ενέργεια, σημαίνει ότι θα σου την ξαναφάει. Δεν είσαι μπαταρία.
Δε θέλεις να γυρίσει. Μέσα σου το ξέρεις, μα υπάρχει αυτή η γαμημένη φωνούλα που ουρλιάζει για πάθος και ρίσκο και μεγάλους μοιραίους έρωτες. Ίσως αν την αγνοήσεις αυτή τη φορά, να βγεις πιο δυνατός και πιο έτοιμος για μια αγάπη καθαρή, καινούρια. Αν πάλι όχι, εγώ θα έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Η απόφαση δική σου, βούτα ή κάνε μεταβολή και φύγε. Μπορεί στην επόμενη στροφή να βρεις την πιο όμορφη κρυμμένη παραλία. Γιατί να πας πάλι στο ίδιο μπιτσόμαρο;
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
