Είσαι εκεί.
Είσαι εκεί, με το φως να τρεμοπαίζει πάνω στις καμπύλες του κορμιού σου.
Είσαι εκεί, στέκεσαι ολόγυμνος και εντελώς παραδομένος στα δυο μάτια που σε καρφώνουν, διαπερνώντας ακόμα και τα πιο ενδόμυχα τείχη άμυνας που έχεις καταφέρει να χτίσεις.
Είσαι εκεί στα σώματα που κουμπώνουν λες και το ένα ήταν το χαμένο κομμάτι του άλλου, είσαι εκεί στις αναπνοές που συντονίζονται σε μια μοναδική ανάσα, την στιγμή που δύο άνθρωποι γίνονται ένας.
Ζεις πραγματικά, συναισθάνεσαι, αντιλαμβάνεσαι όλα όσα δεν μπορείς με λόγια να εξηγήσεις.
Γιατί το σεξ δεν είναι μόνο σάλια, υγρά και ανοιχτά πόδια. Η προστυχιά που έχει δοθεί σε αυτή την πράξη, έχει εδραιωθεί σαν κάτι βρώμικο, ενοχικό, σαν κάτι που πρέπει να απολαμβάνεις κρυφά και ύπουλα, παίζοντας για λίγο κάποιο ρόλο.
Πρόστυχο είναι που αρνείσαι την αμηχανία σου, λες και είσαι υποχρεωμένος να κάνεις σεξ όπως τις τσόντες που συχνά σου προκαλούν αηδία, ή που επιβάλεις στον εαυτό σου να ακολουθήσει μια πεπατημένη όπου μόλις χύσεις, πρέπει να εγκαταλείψεις το πεδίο της μάχης, μην τυχόν και εμφανιστούν τα πρώτα τραύματα πολέμου.
Χαζέ άνθρωπε, χαζέ!
Δεν το βλέπεις πως χάνεις όλη την ομορφιά; Κάποτε μου είχε πει η μαμά μου, τότε που σαν ψαράκι της ζητούσα να μου πει τα μυστικά της, το μεγαλύτερο απόσταγμα σοφίας που άκουσα ποτέ.
Μην προσπαθείς να περάσεις καλά μόνος σου. Μην είσαι εγωιστής. Ο έρωτας κοριτσάκι μου, δεν είναι εγωιστική πράξη.
Και όντως αν το καλοσκεφτείς, αυτή την ηλίθια λογική ακολουθούμε, γι αυτό και εν τέλει δεν απολαμβάνουμε τίποτα. Να περάσουμε καλά εμείς, να έχουμε τον οργασμό μας, να έρθουν όλα όσο το δυνατόν πιο εύκολα και μετά ο καθένας στη γωνιά του.
Μα αν καθίσεις και παρατηρήσεις τις μικρές φλεβίτσες στον λαιμό του άλλου, που πετάγονται καθώς τον φιλάς κοντά στο αυτί, ή τα χέρια του που τρέμουν από ηδονή όταν τον βασανίζεις με το άγγιγμά σου, την αγκαλιά του που σε σφίγγει κοντά του για να μην τρυπώσει η βαβούρα του κόσμου ανάμεσά σας, θα δεις πως εκεί κρύβονται όλα όσα τα προφανή δεν μπορούν να αγγίξουν.
Εκεί που δυο σώματα μιλάνε μια γλώσσα κοινή και που για λίγο αδειάζει το σύμπαν από οτιδήποτε περιττό, δίνοντας σάρκα, οστά και υπόσταση σε κάθε μικρή ή μεγαλύτερη απόλαυση.
Γιατί απόλαυση μεγαλύτερη απ’ το να είσαι εντελώς και άνευ όρων παραδομένος απέναντι σε κάποιον που είναι εξίσου έτοιμος να σου παραδοθεί, δε θα βρεις σε όσους οργασμούς της πλάκας και αν ψάξεις.
Κι αυτοί που κορδωμένοι και υπεροπτικοί φωνάζουν πως το σεξ χωρίς συναίσθημα είναι το ιδανικό, εσένα θα σου ακούγονται σαν φασαρία γιατί θα ξέρεις.
Θα ξέρεις πως τη στιγμή που τα σώματά σας θα τρέμουν, κουμπωμένα το ένα πάνω στο άλλο, γεννήθηκε κάτι παραπάνω από ένα καλό κρεβάτι.
Μια γλώσσα, μόνο για δύο.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
