Οι εμφανίσεις στην παραλία πλησιάζουν και μαζί με τις λοιπές ανησυχίες έρχεται κι εκείνη για το σώμα μας που δε δείχνει ελκυστικά μαυρισμένο και για εκείνες τις ατέλειές μας που θα φαίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα υπό το φως του ήλιου. Στη σύλληψη και μόνο της παραπάνω σκέψης πολλοί δεν το συζητάνε καν ενώ άλλοι αμφιταλαντεύονται για το αν θα πρέπει τελικά να ενδώσουν στον πειρασμό ενός αφύσικα μαυρισμένου σώματος με ό,τι συνέπειες το συνοδεύει.
Το σολάριουμ μαζί με λοιπές καταστροφικές τάσεις της μόδας και της ομορφιάς είναι εκεί για να μας κάνουν να ξεχάσουμε τη στοιχειώδη λογική μας και βασικές ιατρικές μας γνώσεις ενώ βασίζονται στις ανασφάλειες που μας περιβάλλουν όλο και πιο έντονα αυτό το διάστημα. Το άγχος γνωστό: η παραλία γεμάτη από καλογυμνασμένα σώματα με εξαιρετικό μαύρισμα και με σένα να αναρωτιέσαι αν με καμιά δεκαριά σολάριουμ προλαβαίνεις να δείξεις καλύτερα (αν όχι να μη φαίνονται τόσο έντονες οι πίτσες μετά τις έντεκα) ή έστω να μη φαίνεσαι σαν αλμπίνο σε παραλία της Ζιμπάμπουε.
Λίγο που οι μισοί γνωστοί σου είναι χρόνια στο sport, λίγο που οι αντιστάσεις σου αρχίζουν να πέφτουν απ’ το πολύ ψήσιμο που σου κάνουν, λίγο τα αποτελέσματα πάνω τους, δε θέλεις και πολύ. Ε λοιπόν, όχι! Φέτος το καλοκαίρι μην ξεκινήσεις ή μη συνεχίσεις το σολάριουμ. Έτσι για την αλλαγή. Για το καλό σου. Για την υγεία σου. Για να έχεις έναν καλό λόγο να σε αλείφουν το πρωί με αντηλιακά (άντε και το βράδυ με κάνα γιαούρτι) συν δώρο το ανάλογο μασαζάκι.
Γιατί όχι, μπορεί ο ήλιος να είναι πλέον πολύ επικίνδυνος αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία γι’ αυτό που σκέφτεσαι να κάνεις και πόσο μάλλον ελαφρυντικό. Κι όχι δεν είναι ούτε οι λίγες συνεδρίες που σκέφτεσαι που το καθιστούν ξαφνικά ακίνδυνο. Γιατί είναι τουλάχιστον απερίσκεπτο κι ανώριμο να βλάψεις τον εαυτό σου συνειδητά. Το να μπεις σε μία καμπίνα τεχνητού μαυρίσματος μοιάζει με αργή κι επώδυνη αυτοκτονία για το δέρμα σου και την υγεία σου γενικότερα σε βάθος χρόνου.
Δερματολόγοι και γιατροί ανά τον κόσμο εκφράζουν τις ανησυχίες τους και συνδέουν αυτή την πρακτική με αυξημένα ποσοστά μελανώματος κι εσύ κοιτάς τι ωραία αντίθεση κάνει το λευκό μαγιό της Λίτσας με το τροπικό μαύρισμά της ή τι καλά που δείχνουν οι κοιλιακοί του κολλητού σου όντας μαυρισμένος; Σοβαρέψου! Ξέρω, άνθρωπος είσαι κι εσύ. Λίγο μια μικρή ζήλια, λίγο ένα θέλω κι εγώ, λίγο η αίσθηση « Παναγιά μου, πώς θα βγω έτσι» σε σπρώχνουν στο να καταφύγεις σε μία λύση αδιέξοδο.
Πρέπει όμως να παραμερίσεις όλα τα παραπάνω και να δράσεις με γνώμονα τη λογική και τον ανάλογο σεβασμό προς το σώμα σου – πέρα απ’ το ότι είναι τουλάχιστον γελοίο να μετατραπείς από γάλα σε καοτόνικ. Άσε κατά μέρος τα must της παραλίας που σου έχουνε πλασάρει. Αποτίναξε από πάνω σου παράλογες πρακτικές για ένα προσωρινό φαίνεσθαι θυσιάζοντας το πολύτιμο αγαθό της υγείας.
Και στο κάτω-κάτω βγες εκεί έξω ακομπλεξάριστα παρέα με το αντηλιακό υψηλού δείκτη προστασίας που αν και σε ‘λουζε στα νιάτα σου η μάνα σου κατέληγες να θυμίζεις παιδί από άλλη ήπειρο μετά τα πρώτα μπάνια!
Επιμέλεια Κειμένου Έλενας Αργύρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Έλενα Αργύρη
