Όσοι λένε ότι ο έρωτας κρατάει λίγο είναι κυνικοί

Έρως ανίκατε μάχαν λέει ο Σοφοκλής και μας ταξιδεύει σ’ έναν κόσμο μαγικό, μέσα στον έρωτα και το πάθος. Γιατί πάθος είναι ο έρωτας. Προσμονή, λαχτάρα. Θέλουμε τόσο πολύ να τον γευτούμε, κι όσοι δεν τον έχουν ζήσει, τον προσμένουν με ανυπομονησία.

Πώς γίνεται λοιπόν αυτόν τον έρωτα, αυτό το συναίσθημα, να το τοποθετούμε μέσα σ’ ένα μπουκαλάκι με χαρτάκι ημερομηνίας λήξεως; Προϊόν: Έρωτας. Ανάλωση πριν από: 20/10/2018.

Κάπως έτσι δηλαδή; Ακόμη και στην ιδέα αυτού, φαντάζει άσχημο. Κι ο έρωτας μόνο άσχημος δεν είναι. Γιατί ο έρωτας δεν κρατάει μόνο λίγο. Αν εσύ το θες, μπορεί να κρατήσει για πάντα. Ποιος είναι αυτός που θα σου πει ότι θα κρατήσει μόνο λίγους μήνες κι όχι για πάντα; Ποιος στην τελική μπορεί να το πει με σιγουριά;

Καταρχήν, πολλά παίζουν ρόλο για τη δημιουργία και την ύπαρξη γενικότερα του έρωτα. Αν το ζευγάρι είναι έτοιμο να δώσει ένα κομμάτι του εαυτού του στον άλλο, αν είναι έτοιμοι να προσπαθήσουν στις δυσκολίες και να μην το βάλουν κάτω.

Στη σχέση είναι λογικό πως υπάρχουν προστριβές και τσακωμοί. Άλλοτε πολλοί κι άλλοτε λίγοι. Άλλες φορές δυνατές φωνές κι άλλες η αδιαφορία μπορεί να χτυπήσει την πόρτα. Το θέμα είναι εσύ θα την ανοίξεις; Ή μήπως θα την κλείσεις με δύναμη πίσω σου βάζοντας και κλειδαριά ασφαλείας;

Η ρουτίνα είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας που διαλύει τις σχέσεις και τον έρωτα. Αλλά τι εννοούμε με τη λέξη ρουτίνα; Να ζεις με τον άνθρωπο σου κάθε μέρα στο ίδιο σπίτι, να μοιράζεστε τα ίδια και να μη συμβαίνει τίποτα το συναρπαστικό κάθε μέρα; Τότε ναι, αυτό είναι ρουτίνα, είναι όμως και μια περιπέτεια.

Γιατί κάθε μέρα καταφέρνεις να βγαίνεις πιο δυνατός, να είναι ο έρωτας σας για ακόμη μια φορά εκεί χωρίς να χαθεί, χωρίς να μπει στο περιθώριο. Νομίζουμε πως ο έρωτας έχει εξατμιστεί, μα έχει απλά μπει σ’ ένα συρτάρι. Όταν το συρτάρι ανοιχτεί θα ξεχυθεί από μέσα του. Γιατί ο έρωτας δε χάνεται, δε λήγει, δε φεύγει από μόνος του. Μόνο εμείς μπορούμε να τον διώξουμε.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν πως ο έρωτας κρατάει λίγο; Είναι αυτοί που ζουν μέσα στον έρωτα, είναι οι αθεράπευτα ονειροπόλοι; Σίγουρα όχι.

Είναι αυτοί που ακόμη δεν έχουν ερωτευτεί. Δεν έχουν βιώσει ακόμη τις χαρές και τα χάδια του. Σαν χάδι απαλό είναι ο έρωτας, που σ’ αγγίζει, σε χαϊδεύει σαν το απαλό άγγιγμα μιας μητέρας στο παιδί της. Τόσο όμορφο, τόσο απλό. Στην απλότητά του κρύβονται τόσες όμορφες στιγμές. Είναι λογικό λοιπόν, όποιος δεν τον έχει ζήσει να πιστεύει πως ο έρωτας κρατάει λίγο.

Ίσως πάλι, πολλοί να τον έχουν βιώσει και πάρα πολλές φορές. Τώρα θα μου πείτε πώς γίνεται αυτό; Κι όμως γίνεται να ερωτευτούμε πολλές φορές. Είπαμε ήδη πως ο έρωτας είναι πάντα ανοιχτός σε προτάσεις και μόλις τον καλέσεις εμφανίζεται, κι αν εσύ δεν τον διώξεις, αυτός δε φεύγει από μόνος του.

Προφανώς κι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν βαρεθεί να τον παίρνουν τηλέφωνο. Λες και δεν υπάρχουν άλλα χόμπυ θα μου πείτε. Τι να κάνουμε όμως, συμβαίνει κι αυτό.

Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος κάθε μέρα θαυμάζει το ωραίο και το κάνει δικό του, πώς να μην το ερωτευτεί κιόλας; Αν βέβαια το θεωρήσουμε έρωτα. Γιατί δε σας κρύβω πως πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς γίνεται κάποιος να ερωτεύεται τόσες πολλές φορές, ενώ κάποιοι άλλοι ποτέ.

Μπορεί όμως αυτοί να είναι πιο δεκτικοί στον έρωτα, ενώ οι υπόλοιποι να έχουν σφραγίσει τις πύλες της καρδιάς τους και να μη δέχονται τίποτα και κανέναν. Ή μήπως αυτοί που έχουν ερωτευτεί τόσες φορές είναι απλώς κυνικοί; Δεν μπορούν να δεχτούν το ρομαντισμό και την ευαισθησία που η ίδια η λέξη από μόνη της σου δημιουργεί.

Όσοι πιστεύουν πως ο έρωτας κρατάει λίγο, δεν είναι παρά άνθρωποι που δεν έχουν ερωτευτεί ποτέ ή έχουν ερωτευτεί αμέτρητες φορές. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είναι τόσο ωμοί, όταν αναφέρονται στον έρωτα, στο πάθος, στην ορμή, στη μαγεία;

Μόνο όσοι έχουν μπει στο τριπάκι αυτό του έρωτα μπορούν να μιλήσουν γι’ αυτόν χωρίς απαίχθεια, κυνισμό, ή ακόμη και φόβο. Μόνο αυτοί μπορούν να σου πουν, πόσο πολύ μπορεί να κρατήσει ο έρωτας.

Πιο πάνω ανέφερα το για πάντα. Ίσως να υπερέβαλα λίγο, μιας και το για πάντα είναι μεγάλη κουβέντα και καλό θα ήταν να μη χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή χωρίς σκέψη. Ίσως το για πάντα είναι πολύ, αλλά ας μη βάζουμε όρια στο χρόνο που μπορεί να διαρκέσει το συναίσθημα. Μπορεί λιγότερο απ’ το πάντα μπορεί και περισσότερο απ’ αυτό.

Είναι εντελώς υποκειμενικό το για πάντα και κρίνεται βάσει του ζευγαριού και της σχέσης τους. Θα ήταν σωστό να ειπωθεί αυτό προς τους ανθρώπους αυτούς που υποστηρίζουν πως ο έρωτας κρατάει για λίγο.

Ζήστε τον, ποθήστε τον, αγγίξτε τον, ερωτευτείτε τον έρωτα. Φέρτε τον κοντά σας και μην τον αφήνετε να φύγει, μην απωθείτε τα συναισθήματά σας. Θα καταλάβετε πόσα χάνατε τόσο καιρό. Κι όσοι πολλές φορές τον ζήσατε, προσπαθήστε μια φορά να μείνετε λίγο παραπάνω σε μία σχέση, σ’ έναν έρωτα. Μπορεί να αλλάξετε γνώμη γι’ αυτόν!