Από μικρά κοριτσάκια μας μεγαλώνουν -καλώς ή κακώς- σαν πριγκίπισσες. Ό,τι θέλουμε στα πόδια μας και κανένα χατίρι δεν μας χαλάνε. Μεγαλώνοντας, βέβαια, μπορεί να εγκαταλείπουμε το ροζ τρισχαριτωμένο κόσμο μας, για να έρθουμε αντιμέτωπες με την πραγματικότητα, δε σταματάμε όμως ποτέ ν’ αναζητάμε τον άντρα που θα μας χαρίσει ξανά εκείνο το αίσθημα των παιδικών μας χρόνων και που θα μας κάνει να νιώσουμε και πάλι μοναδικές.
Ναι, λοιπόν, το παραδέχομαι, γουστάρω να κάνεις κάθε επιθυμία μου πράξη, πριν καν το ξεστομίσω. Μου αρέσει το πρωινό στο κρεβάτι, τα τρυφερά και χαλαρωτικά χαδάκια ύστερα από μία κουραστική μέρα και το έτοιμο φαγητό, όταν γυρίζω στο σπίτι. Τρελαίνομαι για μικρές εκπλήξεις και μ’ ανακουφίζει απίστευτα το γεγονός να μη χρειάζεται να τρέξω πίσω από κάποιο λεωφορείο ή τρένο, για να ‘μαι στην ώρα μου εκεί που πρέπει, όταν ξέρω πως υπάρχει κάποιος που θα με πάει όπου κι αν του ζητήσω. Τι 10, τι 500 χιλιόμετρα μακριά, τι στο φεγγάρι;
Θέλω μετά από μια εξαντλητική έξοδο κι ενώ τ’ ανυπόφορα παπούτσια μου με πεθαίνουν, να με παίρνεις αγκαλιά, γιατί δεν αντέχω να κάνω βήμα. Να σε παίρνω ένα τηλέφωνο και να εμφανίζεσαι σε πέντε λεπτά, τις μέρες που δεν είμαι καλά. Ζω για τις βραδιές που δε θα ‘χω καμιά όρεξη και θα ‘ρχεσαι με πιτόγυρα κι ό,τι άλλη φαγώσιμη σαβούρα κυκλοφορεί για να γουρουνιάσουμε στον καναπέ. Για τις μέρες που δε θα έχω διάθεση, εσύ μ’ ένα μαγικό τρόπο να μου τη φτιάχνεις.
Ζητάω πολλά; Όχι. Γιατί αν το καλοσκεφτεί κανείς, πρόκειται για πράξεις μικρές κι απλές. Πρόκειται για πράξεις-λεπτομέρειες. Όμως, τελικά, αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά γιατί σ’ αυτές σε κερδίζει ο άλλος. Εμείς οι γυναίκες, είμαστε πλάσματα μοναδικά και μας αξίζει αυτός που θα μας το θυμίζει κάθε μέρα, ακόμα κι όταν μερικές φορές το ξεχνάμε.
Σας θέλουμε άντρες κι ο άντρας για να καλύψει πραγματικά μία γυναίκα, ας μη γελιόμαστε, πρέπει να την κάνει πού και πού να νιώθει βασίλισσα. Όλη την προσοχή σου τη θέλω πάνω μου. Όλα δικά μου, όλα για μένα κι όλα πολύ.
Επίσης, θ’ ακούσεις από πολλούς να λένε πως η πρώτη αγάπη μιας γυναίκας είναι πάντα ο μπαμπάς της. Αν θέλεις, λοιπόν, να το ξεπεράσεις αυτό (πράγμα δύσκολο), φέρσου της ανάλογα. Οι ίδιοι μας οι γονείς μας έχουν μεγαλώσει στα πούπουλα, γιατί να επιδιώξουμε κάτι λιγότερο, δεν κατάλαβα;
Μέσα από τις πράξεις σου αυτές, βοήθησέ με ν’ αφήσω πίσω μου ανασφάλειες κι άμυνες και κάπως έτσι θα σ’ ερωτευτώ. Γιατί κάνοντάς με να νιώθω ξεχωριστή, ερωτεύομαι πρώτα εγώ τον εαυτό μου και μετά εσένα. Άλλωστε εκεί είναι το μυστικό: Να βρεις κάποιον που σε κάνει ν’ αγαπάς τον εαυτό σου.
Κι αυτό που θέλω πιο πολύ απ’ όλα είναι δυο χέρια να με τυλίγουν και μια αγκαλιά που μέσα της να χωράνε όλα μου τα ελαττώματα. Γιατί ξέρω πως είμαι γκρινιάρα, ζηλιάρα και γεμάτη παράπονα, όμως θέλω κάποιον που θα τ’ αγαπήσει όλα αυτά και μέσα από τα χατίρια που θα μου κάνει, σιγά-σιγά να διώξει ότι αρνητικό κουβαλάω. Κακόμαθέ με, για να βγάλω τον καλύτερο μου εαυτό!
Ας μην κρυβόμαστε άλλο. Γουστάρουμε αρρωστημένα τους άντρες που μας κακομαθαίνουν κι αυτοί όμως κρύβουν μια αδυναμία στα κακομαθημένα κοριτσάκια τους.
Και μη χαμπαριάζεις αν υπάρξει και λίγο δούλεμα από τα φιλαράκια σου. Όσα αξίζει η καρδιά μιας γυναίκας, δεν αξίζουν οι θησαυροί του κόσμου όλου, μου ‘λεγαν εμένα!
Επιμέλεια Κειμένου Ελευθερίας Ηλιοπούλου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Ελευθερία Ηλιοπούλου
