Το facebook λίγο-πολύ μας έχει κυριεύσει τη ζωή. Ποιος δεν τσεκάρει τις ενημερώσεις του όταν ξυπνήσει, ποιος δεν κάνει βαθυστόχαστα ή μη posts ανάλογα την ψυχολογική του κατάσταση και ποιος δεν ανεβάζει τα στιγμιότυπα της ζωής του; Πολύ λίγοι κακά τα ψέματα.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά που συμβαίνουν εκεί. Είναι και τα άλλα τα κρυφά. Θεατές μόνο εσύ κι ο συνομιλητής σου. Εκείνα που αν κάποιος –που δεν πρέπει– τα διάβαζε, θα επιθυμούσες διακαώς να ανοίξει η γη να σε καταπιεί ή να μεταναστεύσεις στην άλλη άκρη του κόσμου. Ο λόγος για τα μηνύματα στο facebook, λοιπόν.
Αν ανοίξουν ποτέ τα inbox, θα κλείσουν σπίτια, θα ξεσπάσει τρίτος Παγκόσμιος. Φιλίες θα διαλυθούν, σχέσεις θα τελειώσουν, οικογένειες θα καταστραφούν. Πολύς κόσμος θα ξεφτιλιστεί και τα μυστικά τους δε θα είναι πλέον ασφαλή. Κοινώς θα γελάσει κι ο κάθε πικραμένος.
Έχουν έναν μυστικιστικό χαρακτήρα. Είναι κάτι δικό σου, που νομίζεις, πως δεν μπορεί να αποκαλυφθεί. Και πάνω σε αυτό το απόρρητο της κατάστασης επαναπαύεσαι. Ποιος άλλωστε θα μάθει ότι φλέρταρες με άλλον ενώ ήσουν σε σχέση; Ποιος θα καταλάβει, ότι έθαβες εκείνον το φίλο σου με κάποιον άλλον; Ή θα δει τα σχόλιά σου με άλλον συνάδελφο για τον διευθυντή. Θεωρητικά κανείς. Αλλά αν γίνει, τότε τι;
Αν για παράδειγμα η γυναίκα του παντρεμένου ανοίξει τα μηνύματά του και δει πως την πέφτει σε άλλες τότε ένας μικρός χαμός θα γίνει. Θα ζητήσει εξηγήσεις στην καλύτερη. Στη χειρότερη θα τον χωρίσει.
Ναι, ορισμένες φορές θα ευχόσουν να ανοίξουν τα μηνύματα. Να αποκατασταθεί λίγο η τάξη των πραγμάτων. Να δεις τι λένε οι γύρω σου για σένα, αν σε σχολιάζουν, τι γνώμη έχουν. Πλάκα δε θα ‘χε; Θα ήθελες να μάθει η γυναίκα του παντρεμένου τι καπνό φουμάρει ο δικός της. Ή να μάθει ο πρώην σου τα λάθη του, που τον έκαναν ανυπόφορο και δεν τολμούσες να ξεστομίσεις, μπας και συμμαζευτεί.
Στα μηνύματα αυτά λες αλήθειες που δύσκολα θα ξεστόμιζες στον ενδιαφερόμενο. Τα λες και ξαλαφρώνεις σε κάποιον φίλο σου ή δικό σου άνθρωπο και νιώθεις καλύτερα και μόνο που τα έβγαλες από μέσα σου. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας.
Αλλά σκέψου και πάλι να τα άνοιγε κάποιος που δεν έπρεπε. Απ’ τους γονείς σου να βλέπανε τον αριθμό των πρώην σου, τη σχέση να έβλεπε πως έστω μιλάς με άλλους κι ας μη φλερτάρεις, τη δήθεν φίλη σου που την έθαψες κανονικότατα.
Δε θα μίλαγε κανείς με κανέναν. Όλοι θα κρατούσαμε μούτρα και κακίες. Θα ήμασταν μια κοινωνία ξένων. Θα χάναμε ανθρώπους απ’ τη ζωή μας. Ανθρώπους που κακώς τους θεωρούμε δεδομένους και που δεν κάνουμε και πολλά να τους κρατήσουμε.
Είναι άτιμο το ρημάδι το facebook. Όσα ξέρει αυτό δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Κρατά κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα που λέει και το τραγούδι.
Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αροτσίδου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
