Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς θα μας σώσουν από τον καθημερινό συνωστισμό στους δρόμους και θα βοηθήσουν στην καλύτερη εξυπηρέτηση μας, λένε. Κολοκύθια τούμπανα θα έλεγα εγώ!
Εντάξει, δε λέω, καλά είναι σαν μέσα μεταφοράς για να ξεβρομίσουν λίγο οι δρόμοι των μεγαλουπόλεων. Εξίσου καλά είναι για την μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που βασανίζει τον πλανήτη μας εδώ και χρόνια.
Αλλά, ρε παιδιά, τι γίνεται με τη «ρύπανση» και τη βρωμιά που κυκλοφορεί μέσα στα ΜΜΜ;
Κάθε φορά που πάω να μπω σε ένα αστικό, ψάχνω να βρω παράθυρο, έστω και μισάνοιχτο, για να παίρνω λίγο καθαρό αέρα. Δεν είναι κατάσταση αυτή, να πρέπει κάθε φορά να έρχεσαι αντιμέτωπος με κάθε είδους μυρωδιά και ήχο και να υποβάλλεις τα ρουθούνια σου σ’ αυτή τη συνεχόμενη διαδικασία.
Καταλαβαίνω πως όλοι μπορεί να είχαν μια δύσκολη ημέρα στη δουλειά και να έχουν ιδρώσει, αλλά από την άλλη, γιατί θα πρέπει να ανέχομαι κι εγώ όλη αυτή τη μυρωδιά και να πρέπει να απολογούμαι για αυτό;
Κι άντε, ας δεχτώ πως αυτά τα ανέχονται άλλοι τόσοι χιλιάδες άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ καθημερινά. Αλλά εκτός από αυτό, γιατί στο κάτω-κάτω να ανέχεσαι το ποδοπάτημα και το στρίμωγμα, όταν έχεις πάρει τη μεγάλη απόφαση να τα χρησιμοποιήσεις;
Η αλήθεια είναι πως σπάνια θα μπεις σε κάποιο αστικό ή τραμ και θα είσαι άνετος να απολαύσεις τη διαδρομή. Γιατί αν αρχίσουν οι συνεχόμενες στάσεις και μαζεύεται όλο και περισσότερος κόσμος, τότε ξεκινάει ένας πανζουρλισμός που τελειωμό δεν έχει.
Από την άλλη, δε βλέπω και το λόγο να χρησιμοποιώ τα ΜΜΜ, όταν ξέρω πως ένα οδηγός ή κάποιος συνεπιβάτης θα μου χαλάσει την καλή μου διάθεση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Είναι κι αυτό συχνό φαινόμενο στις ημέρες μας. Σπάνια θα συναντήσεις κάποιον χαμογελαστό οδηγό ή επιβάτη που χαρούμενος θα σου παραχωρήσει τη θέση του ή θα σου πει κι ένα «Καλημέρα» για να σου φτιάξει τη διάθεση.
Το πιο πιθανό είναι να σε βρίσει και να σου κάνει μανούρα για τον οποιοδήποτε λόγο, να στο παίξει νταής κι αντράκι, παρά να σε βοηθήσει με αυτό που θα του ζητήσεις. Και μετά κάτσε σα το χαζό να σκέφτεσαι τι στο καλό είπες ή έκανες και πυροδότησες τα νεύρα του άλλου.
Παράλληλα, γιατί θα πρέπει να πληρώσεις τόσο ακριβά το εισιτήριό σου που πλέον έχει γίνει είδος πολυτελείας ακόμη και στα ΜΜΜ; Και σκέψου τι έχει να γίνει τώρα που θα αυξήσουν και τις τιμές τους σε όλα τα μέσα και θα πρέπει να πληρώνουμε ακόμη περισσότερα για να μετακινηθούμε.
Δεν είναι θέμα μιζέριας και τσιγκουνιάς, αλλά με αυτά τα λεφτά θα μπορούσες να πάρεις ένα καφέ στο χέρι κι ένα νεράκι, να κάνεις τη βόλτα σου στους δρόμους και στα μαγαζιά και να πας σιγά-σιγά στον προορισμό σου, εφόσον δε σε κυνηγάει κανείς.
Για να μη θυμηθώ από την άλλη και τα κρούσματα ληστείας στα ΜΜΜ. Πιο ασφαλής είσαι όταν περπατάς στο δρόμο, παρά όταν στέκεσαι όρθιος ή και καθιστός μέσα στο αστικό για παράδειγμα. Πόσους φίλους και γνωστούς έχουμε ακούσε να παραπονιούνται και να νευριάζουν γιατί κάποιος τους έκλεψε το πορτοφόλι όταν ήταν μέσα στο μετρό ή το αστικό;
Κι υπάρχουν σίγουρα άλλα τόσα αρνητικά που μπορώ να γράφω μέχρι να λιώσει το πληκτρολόγιο, αλλά θα περιοριστώ μόνο σε αυτά, τα οποία και τα θεωρώ αρκετά σημαντικά. Δεν είναι θέμα περιέργειας κι ιδιοτροπίας το να μη μας αρέσει να μετακινούμαστε με τα ΜΜΜ. Ούτε και θέμα τσιγκουνιάς, επειδή δε θέλουμε να πληρώσουμε το εισιτήριο που αναγκαστικά μας επιβάλλεται.
Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε αυτοκίνητο ή μηχανάκι, επειδή αποφεύγουμε τα ΜΜΜ όπως ο διάολος το λιβάνι. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις πολύ εύκολα κι ένα ποδήλατο ή και τα ίδια σου τα πόδια για να κάνεις τη δουλειά σου.
Φτάνει, όμως, με το κράξιμο κι αυτό το στραβοκοίταγμα, κάθε φορά που λέμε πως μισούμε τα μέσα μεταφοράς. Δε βλέπω το λόγο που θα πρέπει να απολογούμαι σε κάποιον για τις αιτίες μη χρήσης τους.
Γιατί, προσωπικά, το χαμόγελο που θα εισπράξω τη στιγμή που θα ξεκινήσει η ημέρα μου, μετράει περισσότερο από όλα. Κι όταν θα μου το πηδήξει εκείνος ο οδηγός ή σταθμάρχης, τότε θα πάει στραβά όλη η υπόλοιπη μέρα.
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
