Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά, λέει ο σοφός λαός μας. Για πολλά έχει κατηγορηθεί η νύχτα. Για ανεπανάληπτα μεθύσια, αξέχαστες συμπεριφορές και λανθασμένες αποφάσεις. Όμως, κυρίως για βρώμικα παιχνίδια και παράνομες δουλειές.
Στους περισσότερους μόνο το άκουσμά της προκαλεί φόβο. Το σκοτάδι της είναι μυστήριο και πρωτόγνωρο για όλους. Το μαύρο πέπλο της είναι κακός οιωνός για οποιαδήποτε δραστηριότητα. Η έλλειψη φωτός τρομοκρατεί, παρόλο που οι αληθινοί κίνδυνοι κρύβονται στην πλειονότητά τους κάτω απ’ το φως του ήλιου.
Έτσι, η πλειοψηφία προτιμά την αδράνεια αυτές τις ώρες. Ο ύπνος φαντάζει η καλύτερη επιλογή. Εξάλλου, όταν κοιμάσαι δεν έχεις επίγνωση για το τι συμβαίνει γύρω σου. Με έναν έμμεσο τρόπο αποποιείσαι τις ευθύνες σου.
Ωστόσο η νύχτα είναι παρεξηγημένη. Υπάρχουν αμέτρητες δραστηριότητες που μπορείς να πραγματοποιήσεις με τεράστια επιτυχία. Πρώτα απ’ όλα το διάβασμα. Ναι, καλά άκουσες. Το διάβασμα.
Παρόλο που λένε πως όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες κι ας μην πω τι άλλο πατεί, ισχύει ότι όποιος βράδυ μελετά, τις σελίδες γρήγορα περνά. Το μεταμεσονύχτιο διάβασμα αδιαμφισβήτητα είναι διαφορετικό, αλλά και πιο ποιοτικό. Για να διαβάσεις τον ίδιο αριθμό σελίδων μπορεί να χρειαστείς μέχρι και τη μισή ώρα απ’ ό,τι θα έκανες ένα αντίστοιχο μεσημέρι.
Κύριο πλεονέκτημα της νυχτερινής μελέτης είναι η ησυχία. Το βράδυ είσαι εσύ, το βιβλίο σου κι η σκέψη σου. Η συγκέντρωσή σου είναι στα ύψη. Έχεις προσηλωθεί σ’ αυτό που διαβάζεις και σχεδόν κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σε αποσπάσει. Δεν έχεις τη γειτόνισσα να βάζει ηλεκτρική σκούπα, τα μωρά από τους γύρω ορόφους να κλαίνε ή κόσμο να μπαινοβγαίνει στο σπίτι. Επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή.
Στη χειρότερη περίπτωση να περάσει κανένας οδηγός τύφλα μεθυσμένος με τη μουσική τέρμα, αλλά ακόμη κι αυτό είναι ένα ευχάριστο διάλλειμα. Σταματάς αυτό που διαβάζεις και σιγοψιθυρίζεις τους στίχους ενώ κουνιέσαι πάνω στην καρέκλα.
Αλλά αυτή η διακοπή δεν μπορεί να διαρκέσει πάνω από δέκα λεπτά ακόμη κι αν το θέλεις, αφού δεν έχεις κάποιον να πιάσεις κουβέντα. Φυσικά, όλοι στο σπίτι κοιμούνται ενώ στο Facebook οι μόνοι ενεργοί στη συνομιλία είσαι εσύ και κανένας πονεμένος καψούρης. Τζάμπα κόπος να ανοίξεις τα δεδομένα.
Όμως, πάνω απ’ όλα, όταν διαβάζεις το βράδυ λυπάσαι τον ίδιο σου τον κόπο. Εκείνη την ώρα θυσιάζεις τον ύπνο σου και θέλεις οι θυσίες σου να πιάσουν κόπο. Δε μένεις ξάγρυπνος για να χαζολογάς και να κουτσομπολεύεις. Είναι και ψυχολογικό το θέμα. Έχεις ένα στόχο και πρέπει να τον εκπληρώσεις.
Από την άλλη πλευρά, σίγουρα το διάβασμα, τις ώρες που οι μόνοι ξύπνιοι είναι οι βρικόλακες, έχει και τις δυσκολίες του. Δεν είναι όλα ρόδινα κι εύκολα.
Τα μάτια σου πολλές φορές είναι κατακόκκινα σαν τη φωτιά. Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και θεωρείς ότι αρχίζεις να μεταμορφώνεσαι σε βαμπίρ. Τσούζουν και θέλουν διακαώς να κλείσουν για λίγα λεπτά, αλλά εσύ τους το αρνείσαι ρίχνοντας κρύο νερό στο πρόσωπό σου και βάζοντας εφεδρικά ξυπνητήρια.
Επίσης, κάνεις τους καφέδες και τα ενεργειακά ποτά τους καλύτερούς σου φίλους. Η καφεΐνη αυτά τα βράδια είναι άκρως απαραίτητη. Αναγκαία. Αντί να πίνεις νερό καταναλώνεις οποιαδήποτε μορφή της.
Όμως, ό,τι κι αν κάνεις αδιαμφισβήτητα τις πρώτες φορές που θα το επιχειρήσεις μπορεί να σε πάρει ο ύπνος πάνω στα βιβλία. Με λίγα λόγια μπορεί να καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία. Να οδηγηθείς σε ολέθρια καταστροφή και να μην προλάβεις να βγάλεις την ύλη.
Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, αξίζει να το προσπαθήσεις. Σίγουρα αυτός ο τύπος διαβάσματος δεν είναι για όλους κι έχει τα θετικά και τα αρνητικά του.
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ετοιμάσεις το καφεδάκι σου, να ανοίξεις το βιβλίο σου και να καθίσεις αναπαυτικά στην καρέκλα σου. Προσοχή, όχι στο κρεβάτι σου.
Μήπως, τελικά ανήκεις κι εσύ στο κλαμπ των βαμπίρ αναγνωστών; Δοκίμασέ το για να μάθεις.
Επιμέλεια Κειμένου Χάρη Παυλίδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Χάρης Παυλίδης
