Λένε, ότι ο καθένας παίρνει μόνος του τις αποφάσεις και μ’ αυτές πορεύεται. Πως δεν πρέπει να δίνουν οι άνθρωποι σημασία στο τι θα σχολιάσουν οι τρίτοι και μόνοι να αποφασίζουν για τα βήματα της ζωής τους. Όταν όμως δε ζεις σε ένα κόσμο μόνος, αναγκάζεσαι να δίνεις λόγο και στους άλλους. Έστω κι αν αυτός ο λόγος περιορίζεται στην ανακοίνωση ενός γεγονότος.
Γεγονός και ο χωρισμός. Γεγονός και αναπόφευκτο να μείνει ιδιωτική η είδησή του. Τετελεσμένη κατάσταση που επιβάλλεται να μαθευτεί, ούτως ώστε να σταματήσουν οι ερωτήσεις από φίλους και γνωστούς για το «τι κάνει», «πώς περάσατε» και «πού πήγατε το προηγούμενο τριήμερο».
Για να τ’ αποφύγεις όλα αυτά, να μη φοβηθείς. Να τους μαζέψεις ένα απόγευμα και να τους το πεις. Να τους πεις ότι χωρίσατε, ότι είστε άγνωστοι, δύο ξένοι και τίποτα άλλο.
Να προετοιμαστείς καλά για αυτό. Να βάλεις τα καλά σου ρούχα και να τους υποδεχτείς με χαμόγελο. Μόλις έρθουν, άφησέ τους να αναζητούν ανύπαρκτες παρουσίες στο σπίτι σου. Να μην απαντήσεις στις περίεργες ερωτήσεις πώς, πού και γιατί. Να τους πεις ένα ξερό χωρίσαμε και να ανοίξεις τέρμα το ράδιο. Όταν η ζωή συνεχίζεται είναι γιορτή, όχι λύπη.
Να μη σε νοιάξει η γνώμη τους. Να μην τρομάξεις όταν σου πουν ότι έπρεπε να συμβιβαστείς γιατί πέρασαν τα χρόνια. Να μη δώσεις σημασία ούτε στις ελπίδες ότι ίσως γυρίσει που θα σε τρώνε από μέσα σου, μην ντραπείς και μην τους το κρύψεις. Αν κάποτε γυρίσει, θα τους μαζέψεις για ακόμα μια φορά και θα τους το πείτε μαζί.
Οι δικοί μας άνθρωποι είναι σημαντικοί, αλλά το να έχεις το θάρρος ν’ ανακοινώνεις αυτά που σου συμβαίνουν χωρίς να σε νοιάζουν τα σχόλια τους είναι σημαντικότερο. Γι’ αυτό να τους τα πεις, αυτοί που σε νοιάζονται δε θα πουν τίποτα. Θα χορέψουν μαζί σου στο ρυθμό που θα έχεις βάλει στο ραδιόφωνο, γιατί θα ξέρουν ότι αυτό θέλεις.
Δε θα κρίνουν, δε θα ρωτήσουν. Δε θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση, δε θα σχολιάσουν τα μάτια σου που είναι πρησμένα από το προηγούμενο βράδυ. Δε θα μιλήσουν καν. Θα ακούσουν όσα θέλεις εσύ να τους πεις και ύστερα θα σου συμπαρασταθούν.
Να τους μαζέψεις να τους τα πεις γιατί είναι δικοί σου άνθρωποι. Γιατί σ΄ αγαπούν και δε θα σε κρίνουν αν στο μέλλον ξανασμίξετε. Δε θα μετρήσουν την ηλικία σου σαν ληξίαρχοι και δε θα σου θυμίσουν ότι πέρασαν τα χρόνια. Δε θα σου πουν ακόμα, ότι έχεις κάνει λάθη και ας έχεις κάνει πολλά και το γνωρίζεις. Οι δικοί σου άνθρωποι θα σε στηρίξουν και στις αποφάσεις σου και σε όσα συνέβησαν χωρίς να το αποφασίσεις.
Θα είναι φίλοι και συγγενείς είτε βρίσκεσαι σε σχέση, είτε είσαι ελεύθερος.
Αυτοί που σ΄ αγαπούν θα είναι μαζί σου και θα σε βοηθήσουν να ξεχάσεις και να προχωρήσεις παρακάτω. Δε θα σε βάλουν σε δύσκολη θέση κι εσύ θα τους έχεις βγάλει από αυτήν της άγνοιας. Μίλησέ τους, γιατί πρέπει να ξέρουν αλλά κυρίως γιατί πρέπει κι εσύ να τ’ αποδεχτείς.
Συντάκτης: Πέννυ Πηττά
