Ναι, κυρίες και κύριοι υπάρχουμε κι εμείς. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, υπάρχουν κι άνθρωποι που δε μετράνε τις μέρες μέχρι να έρθουν τα γενέθλιά τους και δε χοροπηδάνε από χαρά την ημέρα που ξημερώνει. Είμαστε κι εμείς φυσιολογικοί άνθρωποι, με ζωή και φίλους, γι’ αυτό σας παρακαλώ όποτε το αναφέρουμε στη συζήτηση μη μας κοιτάτε λες και φωνάξαμε ότι μισούμε τη σοκολάτα.

Αρχικά, είναι ξεκάθαρο ότι ωραία γενέθλια περνάς όταν είσαι σε μικρή ηλικία. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι πού θα τα κάνεις, τι φαγητό θα έχει και πόσα δώρα θα πάρεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημά σου ήταν ότι έχεις γυρίσει τους περισσότερους παιδότοπους, οπότε δεν έχεις και πολλές επιλογές. Μη μιλήσω για τα παιδάκια που έχουν γενέθλια το καλοκαίρι κι άντε να τρέχεις εσύ τώρα να μαζέψεις τους φίλους σου και να δεις αν έχουν γυρίσει απ’ τις διακοπές ή δεν έχουν πάει ακόμα. Και στο τέλος, ο ένας θα ήταν στο νησί, ο άλλος στο χωριό κι εσύ θα καταλήξεις να περάσεις τα γενέθλια μόνος σου.

Κι έρχεται κι άλλος ένας χρόνος να συμπληρωθεί στην ηλικία σου.

Το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς το νούμερο, αλλά το γεγονός ότι πίσω απ’ το νούμερο κρύβονται άλλα πράγματα. Όσο μεγαλώνεις καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις πολλά περιθώρια. Μέχρι πότε θα σπουδάζεις; Πότε θα κάνεις το μεταπτυχιακό; Κι ο γάμος; Και τα παιδιά;

Ο χρόνος γίνεται ο μεγαλύτερος εχθρός σου κι εσύ απελπίζεσαι  καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι σου εύχονται «χρόνια πολλά». Νομίζεις ότι αν πας στον καθρέφτη την επόμενη μέρα, θα δεις ένα εντελώς διαφορετικό άνθρωπο κι εκεί σίγουρα σε πιάνει κρίση ηλικίας. Κι εσύ πρέπει να είσαι κομπλέ με αυτό, δείχνοντας άνεση και καλή διάθεση στην παρέα. Όταν όμως θα δεις ότι οι αντοχές σου δεν είναι πια όπως παλιά, έλα να μου πεις πόσο ωραία είναι τα γενέθλια.

Επίσης, δεν ξέρω αν ισχύει γα τους περισσότερους, αλλά εκείνη την ημέρα σε κυνηγάει μια κατάρα. Δεν έχει σημασία αν εσύ έχεις πει να ξεπεράσεις το φόβο σου και να προσπαθήσεις να δεις την ημέρα αυτή με άλλο μάτι. Όχι, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το σύμπαν γενικά δεν ασχολείται με τις απλές μέρες, αλλά μόλις έρθουν τα γενέθλιά σου, αυτομάτως θα γαμηθούν τα πάντα.

Είτε θα τσακωθείς, είτε θα θυμώσεις που κάποιος δε σε θυμήθηκε. Γενικά όλα θα πάνε σκατά. Το μόνο καλό είναι ότι θα έχεις άλλο ένα επιχείρημα όταν γουρλώνουν οι άλλοι τα μάτια τους στο άκουσμα ότι μισείς τα γενέθλιά σου, περνώντας σε για τρελό. Προφανώς κι όχι, ρε παιδιά, δεν είμαστε επικίνδυνοι.

Ένας λόγος που αγαπάμε να τα μισούμε είναι η προσοχή. Ξαφνικά απ’ την ώρα που ξυπνάς σου φέρονται λες κι άλλαξες θέση με τη βασίλισσα της Αγγλίας. Δε σου αντιμιλάει κανείς, ό,τι ζητήσεις, το έχεις. Όλοι βρίσκονται γύρω σου, προσπαθώντας να περάσεις τα τέλεια γενέθλια, που συνήθως δε συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή δε μένεις λεπτό μόνος σου.

Γενικά εκείνη την ημέρα, ξέχνα τον προσωπικό χώρο και χρόνο. Και ναι, χαίρεσαι που υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που προσπαθούν για σένα, να περάσεις καλά και να σου φτιάξουν το κέφι, απλά ξέρεις ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Είναι λάθος να φερόμαστε τόσο όμορφα μόνο την ημέρα των γενεθλίων του καθενός. Το θέμα είναι αυτό να το κάνουμε κάθε μέρα, γιατί είναι περίεργο όλες τις προηγούμενες 364 μέρες να μην έχεις ιδιαίτερη προσοχή και ξαφνικά όταν έχεις γενέθλια, όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα πάνω σου.

Κι εκτός αυτού, όταν έχεις περάσει πολύ λίγες φορές καλά στα γενέθλιά σου, είναι δύσκολο να τα αγαπήσεις και να θέλεις να έρθουν. Θέλεις να το πεις παιδικές αναμνήσεις, άσχημες στιγμές -ο καθένας το ορίζει ανάλογα με αυτά που έχει περάσει. Κι όχι, δε θα κουράζομαι ποτέ να αναλύω αυτό το θέμα. Δεν είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να έχουμε ένα τεράστιο χαμόγελο μία μέρα που μισούμε.

Ναι, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τους άλλους να περάσουν καλά, γιατί και θα βγεις και θα πιεις και θα χορέψεις, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό θα μπορούσες να το κάνεις και κάποια άλλη μέρα, δεν είναι κάτι διαφορετικό. Το θέμα λοιπόν είναι να περνάμε όμορφα κάθε μέρα, είτε έχουμε γενέθλια εμείς, είτε οι φίλοι μας, είτε και κανείς. Αυτό έχει σημασία.

Επιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Νικολοπούλου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Χριστίνα Νικολοπούλου