Τα γλυκά είναι η λύση για όλα

Υπάρχει ακατάσχετη επιθυμία για κατανάλωση γλυκών, συνήθως τα απογεύματα μετά τη δουλειά ή τα βράδια με πολλές σκέψεις, τις στιγμές με χάλια ψυχολογική διάθεση ή έντονο στρες, τις δύσκολες μέρες των γυναικών ή τους μήνες χωρίς σεξ.

Υποκατάστατο είναι εκείνα τα αμαρτωλά γλυκά εδέσματα διαφόρων σχημάτων, χρωμάτων ή συστατικών που διώχνουν κάθε στενοχώρια. Κοινό συστατικό η ζάχαρη κι οι ενοχές στην τελευταία κατάποση.

Όταν το καμπανάκι της υπογλυκαιμίας κτυπήσει κόκκινο, η εικόνα του γλυκού μοιάζει έργο τέχνης στα μάτια σου κι εσύ αρπαχτικό έτοιμο να επιτεθεί. Όπως και να το κάνουμε, είναι δύσκολο να καταφέρει κανείς να αντισταθεί.

Πώς μπορεί το γλυκό να αφήνει πίκρα; Ε, δεν μπορεί! Η γλυκιά γεύση ξυπνά ευχάριστες αισθήσεις. Η κατανάλωση ζάχαρης αυξάνει τα επίπεδα ορμονών όπως η σεροτονίνη κι οι ενδορφίνες που ρυθμίζουν τη διάθεση. Δεν είναι διόλου τυχαίο που σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής μας όπως είναι οι εξετάσεις, ο χωρισμός, η κούραση, το άγχος, η κακή ποιότητα ύπνου, η κακή ψυχολογία, τα έχουμε ανάγκη για να μας τονώσουν, να μας δώσουν ενέργεια και να γλυκάνουν τον πόνο.

Εκείνες τις στιγμές τα γλυκά μάς προσφέρουν μια παροδική δόση θετικότητας, πως κάτι σε αυτό τον κόσμο μπορεί να είναι πραγματικά γλυκό για εμάς. Ο αυτοέλεγχός μας εξαφανίζεται, ακόμα κι αν είμαστε στο μέσο υγιεινής διατροφής. Βέβαια, δε χρειάζεται να υπάρχει πάντα λόγος για να χώσεις το χέρι μέσα στο μπολ με τα σοκολατάκια ή για να αγοράσεις τρία, τέσσερα, εφτά γλυκά για να τα φας μόνος.

Είναι μια «ένοχη» απόλαυση που προσφέρει καύσιμα στον οργανισμό κι άμυνα στις δύσκολες χρονικές περιόδους της ζωής μας. Τα γλυκά είναι αγχολυτικά, μεταβιβαστές θετικής ενέργειας και γιατρικό στις πίκρες. Είναι σαν ανασταλτικός παράγοντας του άγχους, σαν διαλύτες στη λύπη, σαν βάλσαμο στη μοναξιά. Τα γλυκά μας παρηγορούν, μας καταλαβαίνουν, δε διαμαρτύρονται και κυρίως δε μας κρίνουν! Κάθε στεναχώρια που πνίγεται στις θερμίδες, δε μένει στεναχώρια.

Σε περιπτώσεις που τα πράγματα βαίνουν καλώς με τα οικονομικά ή επαγγελματικά ή ερωτικά θέματα του καθενός μας, χρειαζόμαστε μια επιβράβευση. Μια κρέπα με έξτρα σοκολάτα, καρύδια και σαντιγί ή μια ζεστή άσπρη σοκολάτα ή ένα frozen yoghurt με φρέσκα φρούτα είναι ικανά να επαινέσουν τον εαυτό μας πιο πολύ απ’ οτιδήποτε άλλο.

Η ζάχαρη έχει κατηγορηθεί συχνά για διάφορες παθήσεις κι αδίκως την έχουν συνδέσει με τα περιττά κιλά. Τα περιττά κιλά κι οι παθήσεις έχουν να κάνουν με την υπερβολική κατανάλωση πολλών τροφίμων, όχι μόνο της ζάχαρης και βέβαια με συνδυασμό άλλων παραγόντων.

Κάποιοι είναι οπαδοί της σοκολάτας. Είτε σοκολάτας γάλακτος είτε κακάου είτε κουβερτούρας είτε σοκολάτας υγείας. Αν είναι να κάνετε την αμαρτία τι θέλετε την «υγείας»; Άλλοι πάλι είναι της καραμέλας, άλλοι της τάρτας με φρούτα, άλλοι των σιροπιαστών, άλλοι των cakes. Τούρτες με γλάσο, τρούφες, κρουασάν με κρέμα ή σοκολάτα ή μαρμελάδα, κρέπες με πραλίνα και φράουλες και μπανάνες και σαντιγί και παγωτό και καραμελωμένα αμύγδαλα, πάστες, τάρτες, λάβα cakes, black forest, cheesecakes, τσουρέκια, μπακλαβάδες, γλυκά του κουταλιού, ζεστά marshmallows, λογής ζαχαρωτά. Δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτή τη Γη που να μη θέλει απεγνωσμένα τουλάχιστο μια φορά τη βδομάδα κάτι γλυκό για να συνέλθει, ακόμα κι αυτοί που προτιμούν τις αλμυρές γεύσεις.

Πρόκειται για μια μορφή εξάρτησης που είναι μεταξύ οργασμού της γεύσης κι υπέρμετρης ευχαρίστησης. Είναι αδύνατο, ακατόρθωτο, ανέφικτο να αντισταθείς στη γλυκόζη. Αλλά, γιατί να αντισταθείς; Δε λέμε όχι στα γλυκά, δεν μπορούμε να πούμε όχι στα γλυκά. Είναι αμαρτία να πούμε όχι στα γλυκά!

Παλαιότερα τα γλυκά και κυρίως η σοκολάτα ήταν πολυτέλεια μόνο των βασιλιάδων. Λόγω της διατροφικής της αξίας γρήγορα εξαπλώθηκε η κατανάλωσή της σε όλα τα στρώματα. Όσοι τρώμε γλυκά είμαστε βασιλιάδες. Είμαστε γλυκούληδες, ζαχαρωτοί τύποι και ξέρουμε να απολαμβάνουμε αυτά που οι άλλοι θεωρούν αμαρτίες.

Τα γλυκά έχουν συστατικά που τα χρειάζεται ο οργανισμός μας. Τα αναζητάμε γιατί φταίει η ψυχολογία μας. Απλώς έπεσε η γλυκόζη στο αίμα μας. Σας αφήνω γιατί με κοιτάει περίεργα μια τάρτα. Αμάρτησα.