Τις τελευταίες δεκαετίες πολλές γυναίκες για ψυχολογικούς λόγους προτιμούν να γεννήσουν στον προσωπικό τους χώρο. Πιστεύουν πως η θαλπωρή κι η ζεστασιά του σπιτιού, καθώς κι η δυνατότητα να ‘χουν δίπλα τους όλα τα αγαπημένα τους πρόσωπα σ’ αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής τους καθιστά την επώδυνη διαδικασία του τοκετού πιο εύκολη και λιγότερο ψυχοφθόρα. Κατά την άποψή τους το να φέρουν στον κόσμο το μωρό τους στο δωμάτιο στο οποίο πρόκειται να μεγαλώσει δε συγκρίνεται με το αποστειρωμένο και μη οικείο νοσοκομειακό περιβάλλον.
Ωστόσο το ερώτημα που απασχολεί πολλές γυναίκες είναι αν και κατά πόσο το σπίτι είναι όντως ένα ασφαλές μέρος για τοκετό, ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις κι οι συνθήκες αντισηψίας που πρέπει να πληρούνται και σε τι βαθμό τίθεται σε ενδεχόμενο κίνδυνο η υγεία της μητέρας αλλά και του μωρού, αν προκύψουν ανεπιθύμητες επιπλοκές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολύ λιγότερες γυναίκες από όσες έχουν σκεφτεί σαν εναλλακτική το ενδεχόμενο της γέννας στο σπίτι να το αποφασίζουν, τελικά, και να το επιλέγουν.
Δυστυχώς στη χώρα μας, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, εκλείπουν οι κατάλληλες υποδομές που υποστηρίζουν τη γέννα στο σπίτι. Πριν πάρει αυτή την απόφαση μια έγκυος γυναίκα θα πρέπει, βέβαια, να συμβουλευτεί τον γιατρό της και να ζητήσει τη γνώμη του, καθώς είναι ο μόνος που μπορεί να συνεκτιμήσει όλους τους παράγοντες. Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος θα πρέπει να βεβαιωθεί κατά περίπτωση ότι έχει προβλέψει όλους τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου κι έχει ενημερώσει το ζευγάρι και τη μαία που θα αναλάβει τον τοκετό, ώστε να μεριμνήσει γι’ αυτούς.
Στην πραγματικότητα, οι πιθανότητες να επιλέξει μια γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι κι όλα να πάνε καλά, χωρίς επιπλοκές, είναι συντριπτικά υπέρ της. Δε θα ‘θελε, όμως, καμία να ανήκει σε αυτό το 1% που αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του μωρού της και της ίδιας. Γι’ αυτό απ’ τη στιγμή που κάνει αυτή την επιλογή πρέπει να έχει υπόψιν της κάθε πιθανό σενάριο, να γνωρίζει τι μπορεί να μην πάει καλά και να ‘ναι βέβαιη ότι υπάρχει η λύση για την αντιμετώπισή του.
Υπάρχον επιπλοκές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του τοκετού στο σπίτι, οι οποίες απαιτούν επείγουσα μεταφορά στο νοσοκομείο για χειρουργική παρέμβαση ή καισαρική τομή. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα ταχείας μεταφοράς σε νοσοκομείο απ’ τον χώρο του σπιτιού στον οποίο θα γίνει ο τοκετός. Αν, για παράδειγμα, μια οικογένεια ζει σε περιοχή που δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αμέσως η διαδικασία καθίσταται μακράν πιο επικίνδυνη έως κι απαγορευτική.
Υπάρχουν, επίσης, ορισμένες περιπτώσεις τοκετών που θεωρούνται υψηλού κινδύνου και σ’ αυτές δε συνίσταται απ’ τον γιατρό η επιλογή εξωνοσοκομειακού περιβάλλοντος. Τέτοιες περιπτώσεις είναι όταν έχει προηγηθεί καισαρική τομή, σε πολύδυμες κυήσεις, σε υπερτασικές, διαβητικές ή με υψηλό βαθμό μυωπίας γυναίκες, σε περίπτωση πρόωρου τοκετού, σε ανωμαλίες της κύησης, όπως μη φυσιολογική προβολή ή θέση του πλακούντα και σε λοιπές συννοσηρότητες που αυξάνουν την επικινδυνότητα του τοκετού.
Επίσης, οι συνθήκες αντισηψίας στις αίθουσες τοκετού του νοσοκομείου και στα χειρουργεία, που εξασφαλίζονται μετά από κατάλληλη αποστείρωση, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να επιτευχθούν σε περιβάλλον σπιτιού. Ένα ακόμη πρόβλημα στο οποίο θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα είναι κι η διακομιδή των μολυσματικών αποβλήτων μετά τον τοκετό στο εξειδικευμένο κέντρο που είναι υπεύθυνο για τη συλλογή τους, μιας και νομικά απαγορεύεται να συγκαταλέγονται στα κοινά οικιακά απορρίμματα.
Σε κάθε γυναίκα δίνεται η δυνατότητα να γεννήσει εκεί που νιώθει ασφάλεια, εφόσον έχει εξασφαλιστεί η παροχή κατάλληλης φροντίδας. Ωστόσο, η ίδια θα πρέπει να αποφασίζει ώριμα και συνειδητά, θέτοντας ως πρωταρχικό στόχο την υγεία της και την υγεία του μωρού της και κατόπιν ψυχολογικούς παράγοντες, την άνεσή της ή οικονομικά κριτήρια. Κάθε απόφαση θα πρέπει να συνοδεύεται απ’ τη γνώμη του μαιευτήρα, αφού είναι ο μόνος που μπορεί να κρίνει κάθε περίπτωση εξατομικευμένα και να συμβουλέψει το ζευγάρι για τις πιθανές επιλογές, καθώς και για τα θετικά αλλά και τους κινδύνους καθεμία από αυτές.
Συντάκτης: Βασιλική Γ.
