Όταν μια σχέση τελειώσει, οι περισσότεροι τείνουμε να μεταμορφωνόμαστε σε αναλυτές και να εμβαθύνουμε σε κάτι που τελικά είναι πολύ απλό. Μια σχέση δεν κρατάει όταν δεν θέλουν και οι δύο τα ίδια πράγματα. Είναι πολύ απλό σαν σκέψη και απίστευτα δύσκολο στην κατανόηση.

Οι παράγοντες που συντελούν για να είναι μαζί ένα ζευγάρι και να περνάει όμορφα, είναι πάρα πολλοί.  Δεν είναι μόνο ο έρωτας, είναι ένα σύμπλεγμα από συναισθήματα και ενέργειες. Είναι ένα σύνολο από καταστάσεις πολύπλοκα απλές που σχετίζονται και έχουν ως αποτέλεσμα τη σχέση. Στις μέρες μας που ο χωρισμός δεν αποτελεί ταμπού όπως στο παρελθόν, έρχεται πολλές φορές ως λύτρωση ή και ως ευκαιρία για καλύτερη τύχη για τους εμπλεκόμενους.

Έχει νόημα να είσαι μαζί με έναν άνθρωπο, όταν δεν υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς; Έχει νόημα να μοιράζεσαι τη ζωή σου μεταξύ φθοράς και καθημερινότητας που σε πνίγει;

Η έννοια της σχέσης έχει κατά βάση την έννοια της λύτρωσης. Η σχέση με έναν άλλο άνθρωπο μας βοηθάει να μετριάσουμε το βάρος της καθημερινότητας. Το ψυχικό μοίρασμα μας οδηγεί στην προσωπική μας βελτίωση και ανάταση. Όταν κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, η σχέση μεταμορφώνεται σε μέγγενη. Και τότε μονόδρομος είναι ο χωρισμός. Παλαιότερα που ο χωρισμός θεωρούταν δαιμονοποιημένος, δικαιολογία για να χωρίσει κάποιος είχε μόνο αν ήταν θύμα κακοποίησης. Η κακοποίηση όμως δεν είναι μόνο σωματική. Κακοποιώ την ψυχή μου όταν καταπιέζομαι συναισθηματικά και δεν μπορώ να βρω έδαφος έκφρασης και ικανοποίηση. Όταν συμβαίνει αυτό τότε πολύ πιθανό να νοσήσω και σωματικά. Γιατί λοιπόν σε ένα χωρισμό υπάρχει τόση πολύ στεναχώρια και αρνητικά συναισθήματα; Γιατί οι άνθρωποι στο άκουσμα του χωρισμού αντιδρούν αρνητικά; Ας δούμε και τις δύο πλευρές των εμπλεκομένων.

Ας ξεκινήσουμε με την πλευρά του ατόμου που θέλει να χωρίσει. Αυτός πήρε την απόφαση να βάλει τέλος σε κάτι που ένιωσε ότι δεν μπορεί να τραβήξει. Δε θα εξετάσουμε τα κίνητρα που έδωσαν ώθηση για να πάρει μια τέτοια απόφαση. Θα μείνουμε στο γεγονός, δηλαδή στο ότι δε θέλει άλλο να συνεχίσει. Αυτό από μόνο του δε σηκώνει ανάλυση. Ερωτήσεις και τοποθετήσεις του τύπου: «Μα γιατί; Είναι καλό παιδί. Δεν θα βρεις άλλον σαν κι αυτό», «Σκέψου τα παιδιά σας» «Πού θα βρεις καλύτερο; Όλοι ίδιοι είναι», «Θα μείνεις μόνος/η», καλύτερα να λείπουν.

Ωστόσο συχνά κάνουν την εμφάνισή τους και έχουν την τιμητική τους τέτοιες ερωτήσεις. Αλλά αν δει κανείς από απόσταση όλο αυτό το σκηνικό, αντιλαμβάνεται πως δεν υπάρχει λογική. Όχι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε και μένει μόνος του κάποιος όταν δεν το θέλει πραγματικά. Και στην τελική, τι θα πει μόνος; Η μοναξιά και η μοναχικότητα είναι δύο διαφορετικές έννοιες. Να είσαι μέσα σε μια σχέση και να νιώθεις μοναξιά είναι πολύ δύσκολο. Εκεί φεύγεις. Άσχετα από τι θα ακούσεις από τους γύρω σου. Ακούς τη φωνή τη δική σου που κάποια στιγμή δε θα έχει δύναμη να βγει και τότε θα είναι αργά.

Έχουμε λοιπόν και τη θέση του ατόμου που δε θέλει να χωρίσει, για τους δικούς του λόγους, επειδή είναι ακόμα ερωτευμένος, από συνήθεια, επειδή έχει βολευτεί στη σχέση αυτή. Αν τους αναλύσουμε όμως, καταλήγουμε ότι όταν κάποιος σου ζητάει να χωρίσετε κι εσύ παρακαλάς να προσπαθήσετε ξανά τις περισσότερες φορές έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πολλές οι περιπτώσεις αντρών και γυναικών που δέχτηκαν να είναι μαζί με συντρόφους μετά από μοιχεία, ως ένδειξη συγχώρεσης. Κοινωνικά θα λάβουν συγχαρητήρια, μπράβο θα πει η γειτονιά και η θεία, αφού δέχτηκε και συγχώρεσε, ώστε να μείνουν μαζί για τα παιδιά τους. Πολλές οι περιπτώσεις που ο γάμος ή η σχέση είχε τελειώσει και τα δύο άτομα εθελοτυφλουσαν μπροστά στο φόβο της αλλαγής.

Τελικά είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πως όταν το γυαλί ραγίσει, τίποτα δεν είναι το ίδιο πια. Όταν μια σχέση τελειώσει, ας κρατήσουμε τα θετικά, μην την αγιοποίουμε βέβαια, αλλά ούτε να τη διαγράφουμε απ΄τη μνήμη μας προσπαθώντας απεγνωσμένα να προχωρήσουμε παρακάτω. Άλλωστε τα πάντα στη ζωή είναι πολύτιμα μαθήματα για την εξέλιξή μας.

Συντάκτης: Ευαγγελία Βεργανελάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.