«Θα μ’ αγαπάς και μετά το coming out;»

Είναι λίγα λεπτά πριν την καταστροφή του κόσμου ή λίγο πριν κρατήσουν πέτρες στα χέρια τους με σκοπό τον λιθοβολισμό σου. Λίγα λεπτά πριν οι εσωτερικοί σου επικριτές αποκτήσουν σώμα, φωνή κι απίστευτα ειρωνικά γέλια. Λίγα λεπτά πριν την περιφορά στο κέντρο της πλατείας με πίσσα και πούπουλα. Λίγα λεπτά πριν χάσεις τον άνθρωπό σου, ασχέτως με το ότι μόνος του δήλωνε πως θα ‘ναι για πάντα εδώ. Τα πόδια σου τρέμουν και μόνο λίγοι σου φίλοι ξέρουν τι πρόκειται να κάνεις, αλλά –δυστυχώς για ‘σένα– είναι τρελοί. Ένας απίστευτος πόνος που περνάει από διάφορα σημεία του σώματός σου και μια τάση για εμετό. Θα γίνεις η αιτία να βρουν και πάλι τη χαμένη τους χαρά οι πικραμένοι αυτού του κόσμου. Αλλά θα ‘σαι μόνος.

Κανείς δε θα ‘χει μένει δίπλα σου. Οι γονείς σου θα πέσουν κάτω με κρίση και θα ντρέπονται να βγουν απ’ το σπίτι, γιατί εσύ απλά ακούς το ένστικτό σου. Γιατί εσύ απλά ακούς τη φύση σου. Τα αδέλφια σου θα πάθουν καρδιακά επεισόδια ή μπορεί να αλλάξουν χώρα απ’ την ντροπή που αφήνεις γύρω σου με την άθλια ζωή σου. Η σχέση σου έμοιαζε στο ιδανικό που όλοι θα ζήλευαν, κι εσύ τώρα την καταστρέφεις. Ήταν ο τέλειος άνθρωπος για οικογένεια, ταξίδια και κυριακάτικα τραπέζια στο σπίτι με φίλους και συγγενείς. Όλα αυτά τα χαλάς για έναν εγωισμό. Ένα πείσμα που κοιτά την πάρτη του και νοιάζεται μόνο για το να περνάει καλά ο εαυτούλης του. Τι; Αισθάνεσαι πως καταπιέζεσαι; Μα πρώτα οι άλλοι και μετά εσύ, έτσι πάει το πράγμα σ’ αυτή τη ζωή.

Εσύ που έχεις ταΐσει κάμποσες ψευδαισθήσεις στους ανθρώπους σου, να χορτάσουν μέχρι να πιστέψουν πως είσαι καλά, πως ονειρεύεσαι τα ίδια με αυτούς και πως η ζωή σου είναι μια φυσιολογική συνηθισμένη ζωή, σαν τις δικές τους. Κι εκεί που πας να σπάσεις τα δεδομένα και ν’ ανοίξεις τα φτερά σου, ακόμα πιστεύεις πως η δική τους ζωή είναι η φυσιολογική, πως ίσως έτσι θα ‘πρεπε να ‘ναι κι η δική σου. Ακόμα πιστεύεις πως αυτός είναι ο σκοπός και της δικής σου ύπαρξης και πως μόνο ένας δρόμος υπάρχει για την αποδοχή και την αγκαλιά. Ο δρόμος του τι θέλουν και τι αντέχουν οι άλλοι. Κι εσύ είσαι στην πρώτη γραμμή. Ξέρεις κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη τι θέλει ο κόσμος να ξεστομίσει. Και σου είναι τόσο δύσκολο να βρεις τον εαυτό σου μέσα σ’ αυτήν την ομίχλη που μοιράζουν οι ανάσες τους.

Πώς να βρεις τη δύναμη να αγαπήσεις τον εαυτό σου όταν σε ‘καναν να πιστεύεις πως ό,τι είναι διαφορετικό δεν είναι φυσιολογικό; Είσαι λίγα λεπτά πριν τη στιγμή που θα πεις την αλήθεια στο σύντροφό σου. Λίγα λεπτά πριν γίνεις ένας απ’ τους ελάχιστους ανθρώπους εκεί έξω που ψάχνουν την αλήθεια κι όταν τη βρίσκουν, δεν την κρύβουν, τη μοιράζονται. Θες να ‘σαι ένας ειλικρινής κι ας μην έχουν μεγάλη πέραση αυτοί οι τύποι-αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν κι άλλοι σαν εσένα. Σ’ αυτήν την κοινωνία, τα καλά παραδείγματα τείνουν να εξαλείφονται. Εσύ, όμως, ξέρεις πως η αγάπη δεν υπάρχει στο «για πάντα» που λέγεται συχνά και σπάνια εννοείται. Η αγάπη πάντα θα κρύβεται στις σκέψεις. Αυτές τις απλές ιδέες που σκάνε με ταχύτητα φωτός και που γίνονται πράξεις. Πράξεις που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο σου.

Να πάρουν από πάνω σου όλη τη σκόνη που σου άφησαν στο πέρασμά τους άνθρωποι που είχαν δυο ζωές. Να φύγει από πάνω σου κάθε μη δική σου εικόνα για τον κόσμο και τον εαυτό σου και να ‘ρθει να ριζώσει αυτό που πάντα ήθελες να ‘σαι. Πρόκειται σύντομα να κάνεις το άνοιγμα και να δηλώσεις στον άνθρωπό σου την αλήθεια σου. Αυτή που ισχυρίζεται πως αγαπά. Πρόκειται όλοι γύρω σου να μάθουν τον πραγματικό σου εαυτό. Αυτόν που υποτίθεται λατρεύουν να μοιράζονται. Κάν’ το άφοβα. Είναι η στιγμή που η αγάπη τους θα μοιάζει με εισιτήριο που έχει ημερομηνία λήξης. Θα μοιάζει με διαδρομή που σταματά στη μέση του πουθενά για να αλλάξεις τρένο. Γιατί πήρες το λάθος τρένο αν θεωρείς πως δεν τους αφορά το ποιος είσαι. Αν δεν τους αφορά ποιος είσαι, ζήσε μόνος σου κι όχι επάνω στις ζωές τους.

Η δική σου ζωή είναι αυτή που επηρεάζει τον κόσμο γύρω σου. Κι αν εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να δεις τον δρόμο προς τον εαυτό σου, τότε όλα γύρω σου πάντα θα μοιάζουν διπρόσωπα, επιπόλαια και μισητά. Ο άνθρωπος που τώρα είναι δίπλα σου, ίσως να μην είναι ξανά στη ζωή σου. Ίσως να σε διώξει με τον χειρότερο τρόπο. Εσύ, όμως, θα γνωρίσεις έναν άλλον που δε θα σε αφήσει ποτέ από κοντά του. Θα γνωρίσεις κάποιον που θα ‘ναι δίπλα σου, ό,τι κι αν συμβεί. Τώρα μπορεί να κοιμάται ή μπορεί να φοβάται. Οφείλεις να κάνεις την αρχή και να τον ξυπνήσεις. Οφείλεις να διώξεις τους φόβους του. Είναι ο εαυτός σου. Και σ’ αυτόν οφείλεις μια ανιδιοτελή αγάπη χωρίς μυστικά και μάσκες.

Άσε τον κόσμο να βλέπει ίσιους, ανώμαλους, κουνιστούς κι ό,τι άλλο θέλει να βαφτίζει. Όταν ξεκινήσεις να βλέπεις μέσα σου, δε θα χωρούν στο οπτικό σου πεδίο τέτοιοι άνθρωποι. Και τότε θα καταλάβεις πως κανείς δεν αγαπά με όρους. Η πραγματική αγάπη δε χωρά σε ευθυγραμμίσεις, δε στριμώχνεται, δεν τσαλακώνεται. Η πραγματική αγάπη έρχεται όταν την έχεις μέσα σου. Ψάξ’ την!