Τα καλύτερα παιδιά έχουν ψυχολογικά

Έχεις τα ψυχολογικά σου και δε θέλω να σ’ ενοχλήσω. Βιώνεις, όμως, με τον τρόπο σου τις απόλυτες υπαρξιακές ανησυχίες σου και τις εσωτερικές συγκρούσεις σου. Σε βαραίνει αυτή η Κυριακή που πρέπει υποχρεωτικά να δώσει τη σκυτάλη της στη βαρετή Δευτέρα και σε μια ακόμη εβδομάδα με τρέξιμο, άγχος, έρωτες, γρήγορους καφέδες, γρήγορες κουβέντες στο τηλέφωνο κι ένα κορμί, στο τέλος της ημέρας, να πέφτει με τα χέρια ανοιχτά στον καναπέ λιωμένο.

Αλλά είσαι μία μοναδική, ξεχωριστή, αναντικατάστατη κι ανεπανάληπτη οντότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με τους άλλους και τον κόσμο. Το πώς όμως αντιλαμβάνεσαι αυτή την ύπαρξή σου, ορίζει και τον τρόπο σου. Ορίζει την ψυχή σου. Λίγο γελαστός και λίγο γελασμένος. Λίγο αγαπησιάρης και λίγο αποκρουστικός. Λίγο μοναχικός και λίγο βαρετός. Κι άλλοτε ερωτικός και μερικές φορές ακόμη πιο σεξουλιάρης. Αυτός είναι ο χαρακτήρας σου κι αλλάζει με τη διάθεσή σου.

Έχεις σκεφτεί, όμως, ότι η ενέργεια εκτονώνεται στο σώμα, το μυαλό και τη διάθεση; Κι αυτά με τη σειρά τους έρχονται να σου υπενθυμίσουν ότι η ψυχή χρειάζεται μέσα στην ημέρα λίγη ξεκούραση και ηρεμία; Γιατί τα δυσάρεστα συναισθήματα, η καταπίεση, η έλλειψη έκφρασης συναισθημάτων, το άγχος και η αμφιβολίες επηρεάζουν και απορυθμίζουν το εσωτερικευμένο υποσυνείδητό σου. Έρχεται κι από δίπλα η αδρεναλίνη κι η κορτιζόλη που βάζουν το χεράκι τους και εκτοξεύουν εκείνα τα ψυχολογικά σου στον αέρα.

Τι σου φταίει τελικά; Μπορεί τα πάντα αλλά και τίποτα. Ξυπνάς το πρωί με μια άρνηση ν’ αφήσεις το μαξιλάρι σου και σου φταίει το ξυπνητήρι. Δε θέλεις να πας πουθενά και σου φταίνε τα ρούχα σου -που εντελώς ξαφνικά- στένεψαν από εχθές. Ο καφές που έγινε πικρός ενώ τον έφτιαξες με τα χεράκια σου. Οι γονείς σου που δε φρόντισαν να είναι εκατομμυριούχοι για να μη χρειάζεται να δουλέψεις. Η κολλητή σου που ξενύχτισε εχθές με άλλη παρέα γιατί εσύ βαριόσουν να βγεις. Ο συνάδελφος που έχει διάθεση για πλάκα κι εσύ να θέλεις να τον δείρεις.

Κανένα ενδιαφέρον κι ένας ψυχαναγκασμός για το κάτι καλύτερο. Ένας βαθύς αναστεναγμός και μια απορία ζωγραφισμένη στη φατσούλα σου. Για να’ ρθουν κι εκείνες οι σκέψεις για τα ερωτικά σου, προκειμένου, να σε αποτελειώσουν. Η ανάγκη να έρθει κάποιος να σε απαγάγει απ’ τη μοναξιά σου και να σε πετάξει σ’ έναν κόσμο μαγικό. Γιατί είσαι το καλύτερο παιδί κι αξίζεις το ακόμα καλύτερο.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το έχεις. Απλά μερικές φορές το ξεχνάς. Γιατί θέλουμε και λίγο δράμα μέσα στην καθημερινότητά μας. Είναι η κληρονομιά μας απ’ τα αρχέγονα ένστικτά μας. Δε φταις εσύ. Ούτε το σύμπαν που μερικές φορές σε κυνηγάει. Απλά όταν είσαι καλά, σκέψου, ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος άλλος που έτυχε να γνωρίσει το πρώην αίσθημά σου και τώρα –εντελώς τυχαία- το θεωρεί και ξεχωριστό. Είναι αστείο. Το ξέρω. Αλλά έτσι είναι.

Άλλωστε χρειάζονται κι αυτά για να φέρνουν τις ισορροπίες μας. Κάνε λίγο περισσότερο σεξ. Ψώνισε μέσα απ’ το διαδίκτυο. Δες τηλεόραση. Κλάψε και γέλασε. Αγόρασε σοκολάτα. Σχεδίασε διακοπές. Και έπειτα ρίξε κι έναν ύπνο. Η επόμενη μέρα θα σου φέρει σίγουρα κάτι καινούργιο και διαφορετικό. Αν όμως είσαι εξακολουθήσεις να είσαι έτσι δε θα το δεις ποτέ. Χαμογέλα και λίγο. Σου πάει.