Ένα ζευγάρι επιλέγει συνειδητά το σεξ χωρίς προφύλαξη

Στον αιώνα που διανύουμε, στον 21ο, τον αιώνα της πληροφόρησης, η ενημέρωση γύρω απ’ το σεξ βρίσκεται σε μεγαλύτερη άνθιση από ποτέ. Στον αποκαλούμενο δυτικό κόσμο, όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε τη σημασία της προφύλαξης και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει σε γεγονότα, όπως μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή στην προστασία από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Το ερευνητικό έργο καθώς κι οι μέθοδοι έχουν κάνει αρκετά βήματα μπροστά, δίνοντας τη δυνατότητα για μια πληθώρα επιλογών που μπορούν να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως σε αντίθεση με προηγούμενες δεκαετίες, έχει εντρυφήσει η συνήθεια της πρόληψης στην κουλτούρα μας. Συνειδητά ή ασυνείδητα, η γνώση είναι διάχυτη σε πολύ μεγάλο βαθμό κι εκεί έρχεται ο παράγοντας της επιλογής.

Για τις ασυνείδητες επιλογές θα μπορούσε κανείς να γράψει βιβλίο. Για τις συνειδητές επίσης, αλλά δε θα είχε μάλλον τόσο ενδιαφέρον. Εκτός ίσως από τη συνειδητή επιλογή για ελεύθερο σεξ. Σεξ χωρίς προφύλαξη, αν θέλετε διαφορετικά.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στο πρώτο άκουσμα είμαστε επιφυλακτικοί, αν όχι απόμακροι, απόρροια της εκλογικευμένης μας συνήθειας-κουλτούρας. Ετεροχρονισμένα, το ισορροπούμε στο μυαλό μας με την πιθανή εκδοχή για την επιθυμία ενός ζευγαριού για τεκνοποίηση ή στο τράβηγμα πριν την εκσπερμάτωση. Μας είναι δύσκολο να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε ότι ένα ζευγάρι μπορεί συνειδητά να επιλέξει το σεξ χωρίς προφυλάξεις, χωρίς να στοχεύει σε καμία από τις δύο προαναφερθέντες εκδοχές.

Η συναισθηματική εγγύτητα περνάει σε υποδεέστερη μοίρα μπροστά στην ελεγχόμενη σεξουαλική κι όχι μόνο ζωή. Η δυσπιστία κι ο φόβος που υπάρχει στους ανθρώπους, όπως είναι φυσικό, έχει περάσει και στη σεξουαλική μας ζωή. Σε σημείο τέτοιο που η ευκολία που γίνεται η σεξουαλική επαφή είναι αντιστρόφως ανάλογη με το συναισθηματικό δέσιμο. Μάλιστα όταν νιώσουμε το παραμικρό δέσιμο, μας είναι πιο εύκολο να το βάλουμε στα πόδια, πάρα να κάτσουμε και να το αντιμετωπίσουμε. Σχέσεις μηχανικές, φαινομενικά ξεκάθαρες, βυθισμένες στις μεγαλύτερές μας ανασφάλειες. Εκπέμπουν μια θολούρα, σε μια κοινωνία που κάνει τα πάντα για να προστατεύσει την αγάπη, εκτός απ’ το να την καλλιεργεί. Ξέρει τα πάντα γύρω απ’ αυτή αλλά όχι αυτή.

Σ’ αυτήν την κοινωνία υπάρχουν λοιπόν και κάποιοι άνθρωποι διαφορετικοί. Κάποιοι άνθρωποι επαναστάτες, που δεν κάνουν τίποτα πιο ηρωικό απ’ το να αγαπούν τον εαυτό τους και τους άλλους. Τα ζευγάρια αυτά έχουν ένα δέσιμο διαφορετικό απ’ όλα τα υπόλοιπα. Μια οικειότητα που αποτινάζει από πάνω τους τη λέξη οικείο γιατί πολύ απλά πόσο οικείος μπορεί να είναι ο εαυτός σου; Από μόνη της η λέξη προϋποθέτει δύο πόλους, που αυτοί εκ των προτέρων έχουν εκμηδενιστεί. Η σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό είναι η ολοκλήρωση της συνθήκης και όχι η προϋπόθεση.

Χορεύουν ελεύθερα στην πίστα της ζωής με παρτενέρ ο ένας τον άλλον. Το σεξ γι’ αυτούς είναι ένας ακόμη χορός. Ίσως ο πιο παθιασμένος. Ίσως αυτός που τους ολοκληρώνει. Η δύναμη για να επιλέξεις κάτι τέτοιο προϋποθέτει προπάντων δύναμη ψυχής. Τα οφέλη της οποίας καμία ψυχή δεν μπορεί να χωρέσει.

Γέμισα από ευτυχία όταν άδειασε η ψυχή μου.

Δύο παιδιά γεννιούνται! Και όχι δεν είναι δίδυμα…

Υ. Γ. Ατύχημα δεν είναι να σπάσει μια καπότα. Ατύχημα είναι να επιλέγουμε ανθρώπους που φοβόμαστε να σπάσει.