Πώς να σε πείσω λατρεμένε μόνε ότι χάνεις τόσο πολύ την ουσία; Τι να σου πρωτοπώ; Για τα σεντόνια σου που παραμένουν ατσαλάκωτα ακόμη και μετά τη χρήση; Πώς αντέχεις εκείνη την κάθετη τσάκιση στο κρεβάτι σου, όμοια μ’ εκείνη στην ψυχή σου κάποια βράδια;
Δε λέω, γλιτώνεις πόνο, γλιτώνεις καψούρα ατελεύτητη, αλκοόλ και διπλά τσιγάρα. Κοιμάσαι περισσότερες ώρες, η μουρίτσα σου είναι φράπα σε σχέση με τα πρόσωπα άλλων από ρυτίδες έκφρασης (αγωνίας) που αν είχαν όνομα θα λέγονταν «να στείλω ή να μη στείλω;» ή «μα τι μαλάκας!». Η πίεσή σου είναι σε κανονικά,για την εποχή σου, επίπεδα. Δεν παίρνεις λογαριασμό, δε δίνεις λογαριασμό. Δεν ισχύει μόνο στα καρτοκινητά αυτό. Το ωράριό σου είναι νορμάλ. Η νύχτα είναι νύχτα και η μέρα είναι μέρα. Κάπου τα έχεις βρει επιτέλους και με τον εαυτό σου.
Μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο νιώθεις, μα και είσαι ενεργός πολίτης αυτού του κόσμου. Στηρίζεις σθεναρά το Hollywood εφόσον είσαι εκεί σε κάθε νέα σεζόν των αγαπημένων σου σειρών. Κάπως πρέπει να ζήσουν κι εκείνοι. Στηρίζεις και το Σύλλογο Βιβλιοπωλών καθώς ο χρόνος τα βράδια είναι άφθονος. Και δη τα χειμωνιάτικα. Γενικά είσαι και των Γραμμάτων και των Τεχνών. Αρχίζεις και καινούρια χόμπι καθώς ανακαλύπτεις ότι ο χρόνος είναι πολύς. Και πάντα ήθελες να μάθεις βελονάκι και κηπουρική, μαντολίνο και πολεμικές τέχνες. Αποφασίζεις να δώσεις κι εκείνα τα εννιά μαθήματα που χρωστούσες για πτυχίο γιατί είσαι τόσο συγκεντρωμένος σ΄αυτή τη φάση. Μάνι-μάνι κάνεις κι ένα μεταπτυχιακό και χωρίς καλά καλά να το καταλάβεις βρίσκεσαι και Επίκουρος καθηγητής με έδρα το Καποδιστριακό.
Στηρίζεις και το περιβάλλον εφόσον οι μετακινήσεις σου περιορίζονται στο ελάχιστο. Το ίδιο και οι βενζίνες. Συγυρίζεις καθημερινά το σπίτι σου και δεν αναβάλλεις τα ραντεβού σου. Γενικά όλα είναι σε τάξη. Τόσο τάξη στο παρόν που φτιάχνεις και το μέλλον! Ένα σωρό οικονομίες τον τελευταίο χρόνο και το ποσό μαζεύτηκε. Χρήματα που δεν ξοδεύτηκαν για ακριβές λοσιόν και ενυδατικές σώματος, αποτριχωτικές συσκευές και after shave με γάλα γαϊδάρας, αρώματα μεγάλων γαλλικών οίκων και Victorias’ secret συντρόφια, γραβάτες Ιταλών μόδιστρων και λεφτά για καφετζούδες, χαρτορίχτρες με κληρονομικό χάρισμα και σπρέι για τους τοίχους όλων των ακατοίκητων Αττικής και Βοιωτίας.
Συν τα έξοδα από κοινές διακοπές, θέατρα και συναυλίες. Ιδίως αν είσαι και άντρας, δε θα νοίκιαζες κι ένα σκάφος να την πας μια βόλτα; Ορίστε, το πήρες εκείνο το στρέμμα στο Πόρτο Ράφτη, έχτισες κι ένα διώροφο. Λίγο καιρό έμεινες single και βρέθηκες επίτιμος διδάκτορας της ΝΟΠΕ, με ακίνητη περιουσία στο εξωτικό Πόρτο Ράφτη κι ένα ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες για τις επιδόσεις σου στο βελονάκι (όταν δε διάβαζες κάτι έπρεπε να κάνεις). Τόσο σε αποπροσανατολίζει ο έρωτας όταν υπάρχει. Ποιος ο λόγος να μπεις σε σχέση;
Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος. Κι αν τον έρωτα δεν τον περνάς σαν έναν ελαφρύ πονοκέφαλο αλλά του δίνεις και καταλαβαίνει, τότε ετοιμάζεσαι για ξεχωριστές εμπειρίες στο χώρο των αισθήσεων και των ταξιδιών του μυαλού. Όχι, ρε φίλε. Να μη μείνεις μόνος. Να την αρχίσεις εκείνη τη ριμάδα τη σχέση. Και να τη ζήσεις με όλο σου το είναι. Όχι χλιαρά. Χλιαρά πράγματα θέλουν οι τερηδόνες και οι ουλίτιδες. Καυτά να τη ζήσεις, το σμάλτο της ψυχής σου το αντέχει. Γιατί τελικά το να έχεις κάποιον στη ζωή σου έχει και τα οφέλη του.
Το πρώτο και κύριο όφελος είναι εκείνα τα τρία γράμματα που σε ταλανίζουν από την εφηβική σου ηλικία. Σεξ. Άφθονο σεξ. Ανάλογα και το τι τύπος είσαι, θα βάλεις κι ένα επίθετο. Άγριο, κολασμένο, ακόλαστο, διεκπεραιωτικό ή χαλαρωτικό σεξ. Όπως το θες, όπου το θες. Μ’ έναν άνθρωπο που γουστάρεις κι όχι με ό,τι λάχει στο διάβα σου. Σχέση σημαίνει ότι δεν έχεις ανάγκη να δοθείς όπου να’ ναι για να καλύψεις ανάγκες. Επίσης σημαίνει να ανακαλύπτεις τη χαρά της συνεύρεσης με κάποιον για τον οποίο νιώθεις πράγματα και θα τον ξαναδείς αύριο. Και μεθαύριο. Ίσως και παραμεθαύριο.
Και, επιτέλους, έως πότε θα ψάχνεις ερεθίσματα προς εκτόνωση σ’ εκείνον τον παγκόσμιο ιστό; Άσε που το ψυχολογικό που απέκτησες αργά ή γρήγορα θα σου άφηνε κουσούρια. Κάθε που ήσουν έτοιμος να ολοκληρώσεις με το ζευγαράκι στο βιντεάκι, πάντα έμενες μ’ ένα γλυκό απωθημένο κάθε που διάβαζες watch full video after you subscribe. Και ξαναανέβαζες το εσώρουχο με κείνη την αίσθηση του ανολοκλήρωτου.
Και δεν είναι μόνο το σεξουαλικό. Όχι βέβαια ότι δεν αρκεί από μόνο του ως επιχείρημα. Δεν είσαι πια μόνος. Υπάρχει «πάντα» ένα άνθρωπος εκεί για σένα. Να νοιάζεται και να ανησυχεί. Να στέλνει και να παίρνει. Καλημέρες, καλησπέρες και καληνύχτες. Επιτέλους, το κινητό σου έχει την προσωπική του ζωή. Πάνε οι μοναχικές του στιγμές στο candy crush soda. Πλέον έχει αποστολή. Να κρατά «ζωντανή» αυτή τη σχέση.
Και το ταβάνι που μέχρι πρότινος νόμιζες ότι απλά θέλει ένα φρεσκαρισματάκι, τώρα φιλοξενεί τις σκέψεις σου. Και το δωμάτιό σου ενίοτε μεταμορφώνεται σε Πλανητάριο. Άσε που κάπου στο βάθος ακούγεται συχνά και ο Βογιατζής να τραγουδά «Ένας ουρανός με αστέρια». Και τα παραληρήματα δίνουν και παίρνουν. Γιατί έτσι είναι ο έρωτας! Ας μην ξεχάσω ν’ αναφέρω πως πλέον δεν είσαι μόνος για χίλια δύο πράγματα.
Άλλος θα τρέξει στο ΙΚΑ για τις αντιβιώσεις, άλλος θα κάτσει στις ουρές στην τράπεζα και τη ΔΕΗ. Γιατί αν δε βοηθήσεις τον άνθρωπό σου ποιον θα βοηθήσεις; Άλλος θα πάει σουπερμάρκετ, άλλος θα βγάλει κάποιες φορές και το σκύλο βόλτα. Θέλει θυσίες ο έρωτας, μάνα μου. Γιατί να μην τις κάνει ο άλλος; Να σου, λοιπόν, άπλετος ελεύθερος χρόνος από το πουθενά. Και μια ανάσα στη ζωή, ρε αδελφέ.
Ο κόσμος είναι φτιαγμένος για δυο, δεν είναι τυχαία καμιά ατάκα. Και πόσα ακόμη οφέλη να απαριθμήσω; Ναι. Να έχεις σχέση. Να έχεις τον άνθρωπό σου. Γιατί τι άλλο μένει σ’ αυτή τη ζωή να χαρούμε πέρα απ’ τις στιγμές που θα φτιάξουμε με κάποιον άλλον; Εντάξει, πλην σπανίων εξαιρέσεων που ο άλλος άνθρωπος αποδειχτεί ολίγον καριόλης στην ψυχή. Ουπς! Αυτό ίσως πονέσει αρκετά. Μήπως εξαρχής να έμενες με το εξοχικό στο Πόρτο Ράφτη; Δεν ξέρω. Μπερδεύτηκα. Ελπίζω εσύ να έχεις καταλήξει.
Συντάκτης: Ελευθερία Παπασάββα
