Δεν αρέσουμε σ’ όλους, το γνωρίζεις. Μοιάζουμε τόσο μεταξύ μας οι άνθρωποι, κι άλλο τόσο διαφέρουμε. Διαφορετικές προτιμήσεις, γούστα, απόψεις, συμπεριφορές. Ακριβώς αυτή η διαφορετικότητα είναι πολύτιμη, αλλιώς δε θα ‘χε νόημα να ερχόμαστε κοντά.
Εξαιτίας όλων αυτών των διαφορών, λοιπόν, δεν μπορείς να συμφωνείς με όλους, δεν είναι εφικτό, ούτε υγιές. Ίσως να μην έτυχε να γνωριστείς μ’ εκείνους που δε σε συμπαθούν, ίσως να μην ήταν κατάλληλες οι συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η γνωριμία, ή να μην ήταν για σένα και να μην ήσουν εσύ για εκείνους.
Σίγουρα υπήρξε περίοδος στη ζωή σου, που η απόρριψη από κάποιους -ακόμη κι απ’ αυτούς που εσύ ο ίδιος δεν εκτιμούσες ιδιαίτερα- σε βασάνιζε και σε πλήγωνε. Προσπάθησες να τους πείσεις για την αξία σου, ή να βρεις τα αίτια αυτής της στάσης τους.
Τα χρόνια πέρασαν, τη θέση της ανησυχίας και της απογοήτευσης πήρε η αδιαφορία. Δυστυχώς για εκείνους, αφού δε θα ‘χει αποδέκτη ο φθόνος τους κι η εκδήλωση αυτού. Έτσι έχουν τα πράγματα, όχι μόνο γιατί συνειδητοποίησες πως δεν μπορείς να αρέσεις σ’ όλους, αλλά και γιατί δε χρειάζεσαι καμία επιβεβαίωση πια.
Ακόμη κι αν τη χρειάζεσαι, σίγουρα δεν την περιμένεις από ανθρώπους που δε σε εκτιμούν και δε χαίρουν της δικής σου εκτίμησης. Όταν ξέρεις ότι υπάρχουν εκείνοι που σ’ έχουν στη μαύρη λίστα, στα μάτια σου ανεβαίνουν περισσότερο όσοι σε θαυμάζουν γι’ αυτό που είσαι.
Έχεις αποδεχθεί ότι όποιος κι αν είσαι, όπου κι αν είσαι, οι κακοθελητές θα σπεύσουν να εκδηλώσουν την αντιπάθειά τους προς το πρόσωπό σου, καμιά φορά χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Είναι τέτοια η εποχή, τέτοιες οι συνθήκες υπό τις οποίες ζούμε που μας έκαναν καχύποπτους και κακεντρεχείς. Οι αληθινές σχέσεις κι οι ειλικρινείς συναναστροφές έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Παράλληλα, έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων στους οποίους δεν είμαστε αρεστοί.
Η αδιαφορία απέναντι σ’ όλους αυτούς, οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι δεν περιμένουμε πια παθητικά να μας επιλέξουν. Τους ανθρώπους από τους οποίους έχουμε κάτι να πάρουμε και να δώσουμε σ’ εκείνους, τους επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι. Ταυτόχρονα, διώχνουμε τους τοξικούς και τους κακόβουλους, αφού τίποτα δε μας προσφέρουν.
Τα σχόλια και τα λόγια τα επικριτικά που ειπώθηκαν για χάρη σου σ’ αφήνουν παγερά αδιάφορο. Αυτό συμβαίνει, γιατί τα στόματα απ’ τα οποία ξεχύθηκαν ανήκουν σ’ ανθρώπους επιφανειακούς, που γεμίζουν τη ζωή τους κατακρίνοντας τους άλλους. Η μόνη διέξοδός τους απ’ τη ρουτίνα τους είναι η ενασχόληση με τη ζωή τρίτων και σίγουρα η διαστρέβλωση της αλήθειας, για να είναι πιο πικάντικα τα λεγόμενα.
Πώς γίνεται να σ’ ενδιαφέρει η γνώμη ανθρώπων που οι ίδιοι δε σε ενδιαφέρουν; Πώς γίνεται να σ’ απασχολούν οι κακές σκέψεις που κάνουν για σένα, όταν αυτοί που τις κάνουν δεν υπάρχουν στη δική σου τη σκέψη;
Οι απόψεις σου είναι πλέον σταθερές -χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχει πιθανότητα να αλλάξουν με το πέρασμα του χρόνου- , σίγουρα όμως δεν έχεις ανάγκη τη συμφωνία τους. Δε θα αλλάξεις για χάρη αυτών, ούτε έχεις λόγο να αναλώνεσαι.
Θα πουν κάποιοι πως η κοινή γνώμη πάντα σ’ ακολουθεί, τη βρίσκεις μπροστά σου. Πολύ πιθανόν, μάλιστα, να σου στοιχίσει κάποια στιγμή η αποστροφή που εμπνέεις σ’ ορισμένους. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί η ζωή σου, ποιους θα χρειαστείς. Το θέμα είναι να φιλτράρεις όσα ακούς, να κρίνεις και να δέχεσαι την κριτική ανάλογα με το ποιόν εκείνου που σου την ασκεί.
Για όλους τους υπόλοιπους μπορείς και πρέπει να αδιαφορήσεις! Άλλωστε, βασική προϋπόθεση για την ψυχική σου γαλήνη είναι να μένεις ανεπηρέαστος απ’ τη γνώμη των πολλών, ειδικά όταν ξέρεις πως δεν είναι αγνές οι προθέσεις τους.
Τους παραδέχομαι εκείνους που την αντιπάθεια τη δείχνουν αβίαστα. Τους προτιμώ απ’ αυτούς που την καλύπτουν με μια γλοιώδη ευγένεια. Ας καταλάβουν κάποια στιγμή ότι οι ψεύτικες αντιδράσεις φαίνονται. Επιπλέον, το ένστικτο βροντοφωνάζει και βοηθά σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι ίδιοι εκτίθενται καθώς κρύβουν τα αισθήματά τους.
Αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι το μυαλό που σε κάνει να αντιπαθήσεις κάποιον, τα αισθήματα είναι. Ας τα δείχνουμε λοιπόν! Ας γίνουμε λίγο πιο αληθινοί και γιατί όχι πιο αδιάφοροι απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές. Ας στερήσουμε απ’ τους ανθρώπους αυτούς την ικανοποίηση της ενασχόλησής μας με τη στάση τους κι ας πάψουμε να προσδίδουμε αξία στα λεγόμενα και στον αθέμιτο ανταγωνισμό τους.
Αφού το είπαμε, βρε αδερφέ! Δε μας απασχολεί η απέχθεια που τρέφουν για ‘μας άνθρωποι που οι ίδιοι δε μας ενδιαφέρουν!
Επιμέλεια κειμένου Μαρίας Σουργιά: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Μαρία Σουργιά
