Το θέμα που με άγγιξε πρόσφατα είναι γιατί οι single γυναίκες (25+) κυρίως της πόλης δεν έχουν παρέα και έχουν μόνο άνδρες φίλους και γνωστούς. Θα μπορούσες να το πεις και αποξένωση στην πόλη για πολλές, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι το ζήτημα. Τις συναντάς καθημερινά έξω στον δρόμο, στο σούπερ άρκετ, στις στάσεις των λεωφορείων, παντού. Δεν είναι κρυμμένες στη σπηλιά τους, απεριποίητες και κλεισμένες στα σπίτια τους. Μπορεί να είναι η αδελφή σου, η ξαδέλφη σου, η συνάδελφός σου στη δουλειά, η γειτόνισσα που σε καλημέρισε το πρωί, με λίγα λόγια είναι οι γυναίκες της διπλανής πόρτας.
Άθελά μου θα πάρω ως παράδειγμα τις 4 φιλενάδες του Sex and the City που μερικές τις έχουν ως παράδειγμα. Ακόμη και εκεί, μόνες τους ήταν οι πρωταγωνίστριες και ψαχνόντουσαν για ταίρι. Τώρα γιατί πασάραν σε εμάς ότι υπήρχε μεταξύ τους μια ισχυρή φιλία δεν ξέρω τι να σας πω. Άβυσσος η ψυχή των σεναριογράφων. Μάλλον έπρεπε να διαφημίσουν τα ρούχα τους οι σχεδιαστές μόδας αφού η κάθε μία είχε και το δικό της στιλ. Επίσης έπρεπε να κάνουν κοινές εξόδους λόγω των επιχειρήσεων που σπονσοράρανε τη σειρά. Χόλιγουντ είναι αυτό, είναι πολλά τα λεφτά, Άρη. Πίσω στη γη τώρα.
Αυτές οι γυναίκες λοιπόν, οι single αυτής της ηλικίας που δεν έχουν μια σταθερή παρέα να μετράει χρόνια, μια σχέση, μια κολλητή φίλη, δεν είναι ότι έχουν πρόβλημα κοινωνικοποίησης, ούτε είναι ακραίες περιπτώσεις μοντέλων ή αξύριστες φεμινίστριες. Σίγουρα κι αυτές είχαν κάποτε μια παρέα που διαλύθηκε, μια κολλητή που δεσμεύθηκε κι έκανε παιδιά, μια σχέση που τελείωσε.
Η ζωή τους ήταν κανονική (σχετικός ο όρος), όπως η δική σου. Ωστόσο, κάτι συνεβη. Πες το ατυχία, πες το λάθος επιλογές, πες το όπως θες. Τώρα όμως πια νιώθουν μόνες, και αυτό τις σοκάρει, γιατί στο παρελθόν δεν περιμένανε την εξέλιξη αυτή στις προσωπικές τους σχέσεις. Πράγματα που θεωρούσαν δεδομένα στην τότε καθημερινότητα τους δεν τα κάνουν πια.
Όπως το να πάνε να δούνε μια ταινία στο σινεμά και να διστάζουν, γιατί δεν έχουν παρέα, καθώς η θέα του εαυτού τους, ως μόνη γυναίκα, σε χώρους κοινωνικής εστίασης τις κάνει να νιώθουν ντροπή. Θέλουν να κάνουν ένα ταξίδι αναψυχής και δεν είναι κανείς διαθέσιμος από το φιλικό τους περιβάλλον. Άρα να βγουν μόνες τους δεν είναι επιλογή.
Να βγουν με τις παλιές τους φίλες που ζευγαρώθηκαν; Δεν είναι διαθέσιμες ούτε για ένα καφέ μεσοβδόμαδα. Η μια θα ταΐζει το μωρό της και η άλλη θα καλλωπίζεται για να βγει με τον σύντροφό της. Να προτείνουν ένα ποτό βράδυ είναι ακόμη πιο δύσκολο, καθώς θα ζηλέψει ο σύντροφος της φίλης τους. Θα της βάλει λόγια όπως το «θα σε παρασύρει η ελεύθερη φίλη σου και θα σας φλερτάρουν» ή το κλασικό γενικότερο «θα σε ξεμυαλίσει αυτή». Αλλά ούτε λόγος να βγουν όλοι μαζί – μα τι λέω; Τα «σοβαρά» ζευγάρια ως γνωστόν βγαίνουν με ζευγάρια και ο ψωριάρης χώρια, και στην προκειμένη περίπτωση η «ψωριάρα». Μπορεί μια φορά το χρόνο να την προσκαλέσουν για ποτό ή φαγητό να γνωρίσει το άλλο μπακούρι φίλο του ζευγαριού (φάση προξενιό). Εδώ γελάει και ο κάθε πικραμένος με την κατάληξη της εκάστοτε γνωριμίας. Αν του κάτσει (του μπακουριού) χαρακτηρίζεται «εύκολη», αν όχι, «είναι κομπλεξική και δε θα βρει ποτέ άντρα, μια χαρά παιδί της γνώρισαν. Τι ψάχνει δηλαδή τον τέλειο;»
Οι προτάσεις που δέχονται πλέον είναι συνήθως από κάποιον φίλο ή γνωστό τους. Για να λέμε και τα πράγματα με το όνομα τους, κι οι άνδρες γουστάρουν να έχουν μια φίλη που θα τους δώσει τις συμβουλές της για να ρίξουν τα δίχτυα τους στην γκόμενα που γνώρισαν τις προάλλες. Προτιμούν κι αυτοί να βγουν μαζί της για ψώνια επειδή εμπιστεύονται το γούστο της σε όλα· από το να τους βοηθήσουν να διαλέξουν ένα δώρο μέχρι μια βόλτα στο Ικέα για να αλλάξουν τη διακόσμηση του σπιτιού τους. Αλλά μέχρι εκεί· δεν μπορούν να συζητάνε με ανδροπαρέες ό,τι θα συζητούσαν παρουσία γυναικών.
Για αναρωτηθείτε. Η single γυναίκα έχει το πρόβλημα ή όλοι οι υπόλοιποι με τα ταμπού και τη νοοτροπία που κουβαλούν; Ένα απλό παράδειγμα: αν μια ελεύθερη γυναίκα πάει μόνη της για ποτό σε ένα μπαράκι είναι κατάντια ή «ψάχνεται». Αν πάει ένας ελεύθερος άνδρας; Βγήκε να ξεσκάσει και αν του κάτσει κι τίποτα καλό, μαγκιά του.
Μιας και δε μιλάμε για νεαρές δεσποινίδες αλλά για γυναίκες που έχουν ήδη μια διαμορφωμένη καθημερινότητα, αυτό σημαίνει ότι είναι πιο δύσκολο το να κάνουν νέες γνωριμίες. Είναι δυσκολότερο να βρουν κοινούς παρονομαστές με ανθρώπους για να γεννηθούν φιλίες κι έρωτες.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση ότι όσες έχουν μείνει καιρό χωρίς σχέση ίσως έγιναν πιο επιλεκτικές και απόμακρες προς τους άνδρες, και γι’ αυτό δεν πλησιάζονται εύκολα. Ίσως να μην μπορούν να ενταχθούν σε μια παρέα ή να μην μπορούν να κάνουν εύκολα μια σχέση όχι γιατί έχουν πρόβλημα αλλά γιατί ξέρουν τι ακριβώς θέλουν και δεν συμβιβάζονται με το μέτριο. Δεν αναλώνονται.
Ψάχνουν το ιδανικό τους και κάποια στιγμή θα το βρουν.
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
