Πριν από λίγες μέρες είδα μια εικόνα που έλεγε «μπορεί να μη δουλέψει, αλλά το να δούμε αν θα δουλέψει ή όχι θα είναι η καλύτερη περιπέτεια». Κάπου εκεί, λέω ναι, ρε φίλε. Αν ακολουθούσαμε όλοι αυτό το μότο στη ζωή μας, είμαι θετική πως ο κόσμος θα ήταν καλύτερος.
Μέσα σε αυτή τη φράση, θρηνούμε σχέσεις που δεν άρχισαν ποτέ από φόβο, από πείσμα ή ανασφάλεια. Σκεφτόμαστε όλους εκείνους που χώρισαν λόγω της απόστασης, που δεν τα έριξαν όλα στον αέρα να μπουν στο πρώτο αεροπλάνο για μια ακόμη αγκαλιά. Εκείνους που είχαν μια υπέροχη επιχειρηματική ιδέα, ωστόσο έμειναν στη δουλειά που μισούσαν για σιγουριά και στο τέλος κάποιος άλλος πέτυχε με την ιδέα τους. Όλες εκείνες τις ευκαιρίες που δε δώσαμε κι αργότερα κάπου, κάποια στιγμή είπαμε «πώς λες να ήταν η ζωή μου αν το έκανα;»
Οι στρατηγικές κινήσεις στις ανθρώπινες σχέσεις, είναι πολύ ωραίες στα λόγια. Στημένες, μετρημένες κι όμορφα τοποθετημένες στη σειρά. Συνήθως εκφράζονται από ήρεμους ανθρώπους με σταθερά και ρηχά συναισθήματα. Τι γίνεται όμως όταν τα συναισθήματα αγριέψουν κι οι ανάγκες φωνάζουν πολύ πιο δυνατά από τη λογική; Τότε γράφονται κάτι αποφθέγματα σαν το παραπάνω κι έρχονται να καταρρίψουν την κάθε ορθολογιστική άποψη.
Καταλαβαίνω πως έχεις αμφιβολίες και ναι, σε πιστεύω πως την έχεις πάθει στο παρελθόν. Ε και τι έγινε; Εγώ σε βλέπω εδώ, γεμάτο ζωή και πάθος, γεμάτο συναισθήματα. Θα αφήσεις μια φορά το χρόνο και τις εμπειρίες να σου δείξουν καλύτερα αν κάτι αξίζει ή όχι;
Αν σου έλεγα πως σημασία δεν έχει η Ιθάκη αλλά το ταξίδι, θα μου ‘λεγες να κόψω τις κλισεδούρες. Όμως αν το σκεφτείς η φράση πιο πάνω κι η Ιθάκη, σου λένε το ίδιο πράγμα. Να το ζήσεις ρε. Να αφήσεις μια φορά τους ενδοιασμούς, τις αρνητικούρες και τα «αν» και να απολαύσεις τη διαδρομή. Γίνεται για μια φορά όλα σου τα «αν» που σε οδηγούν σε αδιέξοδο να τα μετατρέψεις σε « τι κι αν γίνω ευτυχισμένος;».
Κανένας χρόνος δεν είναι χαμένος, αντιθέτως το μόνο που σου δείχνει είναι τη σωστή κατεύθυνση. Ατυχείς εκφράσεις του στιλ «έχασα τα καλύτερά μου χρόνια», δεν έχουν χώρο πουθενά στις ζωές μας.
Οι εμπειρίες κι οι περιπέτειες, είναι τα πιο βασικά συστατικά του χαρακτήρα μας. Προσπάθησες να τις χρησιμοποιήσεις για να γίνεις καλύτερος, ή σκοπεύεις να κατηγορείς τις εμπειρίες σου για όλα τα κακά που σου συμβαίνουν; Οι περιπέτειες κι οι αναμνήσεις είναι ό,τι σε κρατάει ζωντανό.
Ξεκίνα να τα σκέφτεσαι μια φορά λιγότερο κι όταν η διαίσθησή σου λέει πήγαινε, τότε να πας με όλη σου την καρδιά. Στο κάτω-κάτω, αν νομίζεις πως όλα είναι λάθος, προτίμησε να κάνεις λάθη, παρά να ζήσεις μια αλάνθαστη ζωή χωρίς ζωή.
Επιμέλεια Κειμένου Χαράς Αναξαγόρα: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Χαρά Αναξαγόρα
