Και εκεί που είμαστε μια μεγάλη γυναικοπαρέα, πίνουμε χαλαρά τον καφέ και συζητάμε ως γνωστόν για σεξ, δέχομαι την εξής ερώτηση: «Εσείς πως κάνετε έρωτα;». Μένω για λίγα δευτερόλεπτα κοιτώντας τη φίλη μου στα μάτια, είμαι σίγουρη πως το βλέμμα μου είναι αυτό της αγελάδας, με τα γουρλωμένα μάτια. Προφανώς δεν είχα κανένα πρόβλημα να απαντήσω στην ερώτηση, αν είχε τυπωθεί σωστά. «Εμείς δεν κάνουμε έρωτα, σεξ κάνουμε», της απαντάω. Μπερδεύτηκε. Με κοίταξε με απορία, τραβήχτηκε λίγο πιο πέρα και σχεδόν σοκαρισμένη μου λέει «Δηλαδή δεν είσαι ερωτευμένη;».
Καταρχήν, για να πάρω το θέμα από την αρχή. Για να βρίσκεται κανείς σε μια ερωτική σχέση δεν απαιτείται να είναι ερωτευμένος. Μένεις εκεί που είσαι καλά. Είτε είσαι ερωτευμένος είτε όχι. Μαζί με κάποιον που σε εξιτάρει, που σε ακουμπάει και αυτόματα όλο το σώμα σου ανατριχιάζει. Αν είσαι ερωτευμένος, ακόμη καλύτερα για εσένα. Αν όχι, τουλάχιστον περνάς καλά κατά επιλογή.
Κατά δεύτερον, προσωπικά είμαι ερωτευμένη. Έτυχε μια φορά να ερωτευτώ και εγώ. Και; Τι σημαίνει αυτό; Πως πλέον κάνω έρωτα και όχι σεξ; Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω αν όσοι αποκαλούν το σεξ «έρωτα» είναι λίγο πουριτανοί, λιγάκι χαζορομαντικοί ή δεν έχουν εξοικειωθεί ποτέ τους με την ιδέα και την συζήτηση περί σεξ. Και επιπλέον δεν μπορώ να δω καμία διαφορά πρακτική στις δυο λέξεις. Λένε ο έρωτας πραγματοποιείται ανάμεσα σε δυο ερωτευμένους και έχει συναισθηματικό δέσιμο, έχει συναίσθημα, ρομαντισμό. Συναίσθημα έχει και η κάβλα στο βλέμμα κάποιου που έχεις σταμπάρει ώρα μέσα στο μπαρ και το μόνο που σκέφτεσαι είναι πότε θα πας τουαλέτα και «τυχαία» πάντα θα σε ακολουθήσει. Εκεί δεν είναι έρωτας ε;
Επίσης, αυτό με το ρομαντισμό με τρελαίνει. Δεν είμαστε όλοι βρε αγάπες μου, ρομαντικοί. Δεν αρέσουν σε όλους μας τα κεριά, τα τριαντάφυλλα, τα αργά φιλιά και τα απαλά αγγίγματα. Και όχι, δεν αλλάζει αυτό όταν είμαστε ερωτευμένοι. Παραμένουμε το ίδιο ωμοί, βρώμικοι και άγριοι. Προς Θεού, άνθρωποι είμαστε και εμείς, μια αγκαλιά θα θέλουμε πού και πού. Θα κάνουμε και κανένα νάζι. Αλλά ως εκεί. Ύστερα πάλι θα θεριέψει μέσα μας η έντονη μανία της λαγνείας, η κόρη των ματιών μας θα διασταλεί και νικητής στο παιχνίδι που ακολουθεί είναι εκείνος με τις περισσότερες δαγκωματιές στο κορμί του και το πιο δυνατό βογκητό οργασμού! Ναι, υπάρχουμε και εμείς που δεν καθόμαστε αγκαλίτσα μετά το σεξ, που δίνουμε ένα φιλί στα πεταχτά για επιβράβευση, ρίχνουμε κάτι πάνω μας και βγαίνουμε με τον καπνό στο χέρι για τσιγάρο.
Όπως και να το κάνουμε, το σεξ είναι βρώμικο, είναι ωμό. Το σεξ πρέπει να είναι άβολο, λίγο δύσκολο, πολύ κουραστικό. Να μετακινείται από έπιπλο σε έπιπλο και από χώρο σε χώρο. Να φουντώνει με λίγο πόνο.
Και πείτε μου εσείς που θέλετε συναίσθημα στο σεξ, ποια φορά που τελειώνατε νιώσατε αγάπη και όχι ηδονή; Δεν είναι πως η έννοια του έρωτα σαν σεξουαλική πράξη δεν είναι κατανοητή, αλλά αισθάνομαι να προσβάλλεται η νοημοσύνη μου κάθε φορά που παίρνω μέρος σε συζήτηση περί έρωτος και σεξ. Και δεν είναι πως είμαι απόλυτη και ξεροκέφαλη (που ίσως είμαι), απλά έχω μάθει να λέω τα πράγματα με το όνομα τους. Το σεξ είναι μια πράξη. Είτε αυτή είναι ρομαντική είτε όχι. Ο έρωτας είναι συναίσθηση. Είτε είναι ζωώδης, είτε όχι.
Συντάκτης: Πένη Σίμου
