Ένα κομπλιμέντο για το δρόμο παρακαλώ

Κάθε αρχή και δύσκολη. Κανόνας από τον οποίο λίγοι ξεφεύγουν εντελώς.

Ο κάθε ένας προσαρμόζεται διαφορετικά σε κάθε του ξεκίνημα. Πολλοί εξοικειώνονται γρήγορα με το χώρο και τα πρόσωπα γύρω τους όντας ενδεχομένως πιο κοινωνικοί και δεκτικοί. Δεν κομπλάρουν να μιλήσουν με πλήρη άνεση στον οποιονδήποτε, ακόμα και να βρίσκονται σ’ ένα παντελώς άγνωστο μέρος. Δε φοβούνται τις αλλαγές καθώς έχουν τη δυνατότητα να ελίσσονται σε οτιδήποτε προκύψει, αφού έχουν την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά πως θα μπορούν να τις προσαρμόσουν στις δυνατότητές τους ώστε να τις αντιμετωπίσουν και το καταφέρνουν.

Μα υπάρχουν κι αυτοί που δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά. Σου ‘χει τύχει να νιώθεις αταίριαστος με το σύνολο ή να μην μπορείς να συνηθίσεις ό,τι σε περιβάλει; Δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να σου συμβεί. Νιώθεις ότι σε πνίγει κάθε στιγμή που βρίσκεσαι μακριά από την ασφάλεια του σπιτιού ή της οικογένειάς σου. Μέσα από το ψεύτικο χαμόγελό σου προσπαθείς να δείξεις πως όλα είναι μια χαρά, ενώ σε πλημμυρίζουν οι σκέψεις ότι οι περισσότεροι αγνοούν επιδεικτικά την ύπαρξή σου και κάποιους άλλους τους δυσανασχετεί. Έτσι σταδιακά σε ωθούν αυτές οι σκέψεις στο να συρρικνωθείς σε μια ασφαλή -για σένα- γωνίτσα.

Είναι τυχερός ο άνθρωπος που δεν το νιώθει αυτό. Μπορεί να φαίνεται παράλογο μα σε κατακλύζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς κάθε φορά που παλεύεις να το αποβάλλεις και να εναρμονιστείς με τους γύρω σου ειδικά όταν κάθε απόπειρα που κάνεις για να ενσωματωθείς στο σύνολο πέφτει στο κενό. Αρχίζεις να ενοχοποιείς τον εαυτό σου νομίζοντας πως κάνεις κάτι λάθος αφήνοντάς τον στο περιθώριο ενώ θα έπρεπε να αφήνεις στους άλλους το περιθώριο και τη δυνατότητα να σε πλησιάσουν. Μα τι τους νοιάζει άλλωστε πώς αισθάνεσαι εσύ όταν εκείνοι είναι καλά; Στην τελική τους είσαι ένας άγνωστος.

Μπορεί ο καθένας να το νιώσει αυτό έστω και για μια στιγμή όταν πάει στην καινούρια του δουλειά καθώς του είναι όλα άγνωστα ή όταν βρίσκεται στο σχολείο ανάμεσα σε τόσα άγνωστα παιδάκια πριν ξεκινήσει δειλά-δειλά να κάνει τα πρώτα βήματα στο μονοπάτι που ονομάζουμε φιλία.

Είσαι τυχερός αν ανήκεις σ’ αυτούς που το ένιωσαν μονάχα για λίγα δευτερόλεπτα. Φαντάσου όμως για λίγο πώς θα ήταν να το κουβαλάς μέσα σου μια ζωή. Φαντάσου να σε καθορίζει και να ζεις με την ευχή να είχες λίγο κουράγιο και θάρρος παραπάνω για να μιλήσεις, να γελάσεις και να κερδίσεις τους ανθρώπους γύρω σου με το χιούμορ σου. Να είχες την αυτοπεποίθηση πως είσαι έξυπνος, κοινωνικός και κυρίως ότι μπορείς να σταθείς παντού.

Εσύ λοιπόν που είσαι πιο κοινωνικός, πιο άνετος, ανεξάρτητα την ηλικία σου ή αν βρίσκεσαι στο σχολείο, στη δουλειά ή ακόμα και σε καφετέρια, παρακολούθησε λίγο τον κόσμο γύρω σου. Μη διστάσεις να χαρίσεις την καλημέρα σου σε κάποιον, ακόμη κι αν δεν τον ξέρεις. Βρίσκεστε ίσως και καθημερινά στον ίδιο χώρο οπότε εν μέρει γνωρίζεστε. Μια απλή καλημέρα συνοδευόμενη από ένα χαμόγελο, μπορεί να του φτιάξει τη μέρα. Ξεστόμισε αυτό το «Γεια!» σε εκείνους τους οποίους συναναστρέφεσαι κάθε μέρα. Δείξε πως τους ξεχωρίζεις μέσα σε τόσο κόσμο. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις μα τους δίνεις τη σημασία που χρειάζονται και την αξία που δε αντιλαμβάνονται πάντοτε πως έχουν για να νιώσουν καλύτερα.

Υπάρχουν στον περίγυρό σου πολλοί που αισθάνονται παραγκωνισμένοι και μερικοί το κρύβουν πίσω από ένα ψεύτικο μισό χαμόγελο. Κρύβονται πίσω από ένα «Δεν ξύπνησα καλά σήμερα» ενώ είναι ενδεχομένως κάθε μέρα έτσι. Μην τους αγνοείς. Κι εδώ που τα λέμε ξέρεις ήδη ποιοι είναι αυτοί. Θα τους έχεις παρατηρήσει, είναι διστακτικοί, τα λόγια τους είναι μετρημένα και μιλάνε με το ζόρι σε δύο-τρεις ανθρώπους κι αυτό μόνο όταν τους απευθύνουν το λόγο.

Αφιέρωσε λίγα λεπτά να μιλήσεις σε αυτούς που είναι κλεισμένοι στο κλουβί τους. Χάρισέ τους ένα χαμόγελο παραπάνω, προσπαθώντας να τους τραβήξεις προς τα έξω. Εκείνοι οι άνθρωποι που αφήνονται από μόνοι τους στο περιθώριο γιατί φοβούνται, θέλουν απλώς μια ενθάρρυνση ή ένα μικρό σπρώξιμο για να αποκαλυφθούν. Ένα φίλο να μιλήσουν, μια δουλειά στην οποία αποδίδουν και τους αναγνωρίζεται φανερά, ακόμα κι ένα μικρό κομπλιμέντο, δε χρειάζεται υπερβολές. Μια ζεστή καλημέρα κι ένα χαμόγελο, για να αρχίσει να γίνεται αυτή η αλλαγή μέσα τους.

Συλλογίσου πόσα σκοτάδια έχει τη δύναμη να διώξει η παρουσία ενός θετικού ανθρώπου δίπλα μας και πόσες στεναχώριες μπορεί να καταπολεμήσει.  Φτάνει μια κουβέντα για να ξεδιαλύνει τα άγρια σύννεφα που γεννιούνται καθημερινά μέσα μας και να καθαρίσει το τοπίο μπροστά μας.

Γι’ αυτό και μόνο, μη διστάσεις να γίνεις εσύ η αφορμή κάποιου να χαμογελάσει.