Κι ερωτευμένοι και συνάδελφοι!

Εσείς οι δύο μαζί και στη ζωή και στη δουλειά. Για άλλους εφιάλτης, για άλλους όνειρο ζωής. Κάποιοι το επιλέγουν συνειδητά, σε άλλους απλώς προέκυψε. Πολλοί λένε ότι στη δουλειά δε χωράνε οι προσωπικές σχέσεις, ενώ άλλοι εξυμνούν οικογενειακές επιχειρήσεις και ισχυρίζονται ότι ειδικά με τον άνθρωπό τους δίπλα τους είναι πολύ πιο παραγωγικοί, σε οτιδήποτε και αν κάνουν, όπου και αν εργάζονται.

Ευχή ή κατάρα λοιπόν να δουλεύετε μαζί; Πάντα εξαρτάται από το ζευγάρι, το πώς θα το χειριστεί αλλά και το ύφος αυτού που κάνουν. Είναι μεγάλη η διαφορά μιας αγχώδους δουλειάς σε γρήγορους ρυθμούς από ένα προσωπικό πρότζεκτ που το δουλεύετε μαζί με αγάπη. Τα θετικά και τα αρνητικά ξέρει ο καθένας να τα ζυγίζει καλύτερα για τον εαυτό του και επομένως να επιλέξει συνειδητά αν θέλει να δοκιμάσει κάτι τέτοιο ή όχι.

Ό,τι και να πούμε όμως είναι ευλογία το να σκεφτείτε και να δημιουργήσετε κάτι μαζί από το μηδέν και μάλιστα πολύ ρομαντικό. Αναπτύσσετε μαζί την ιδέα, σαν παιδί σας και τη βλέπετε να μεγαλώνει. Δεν γνωρίζετε εξ’ αρχής αν θα πετύχει αλλά είναι κάτι που αγαπάτε και κάνετε από κοινού κι αυτό από μόνο του σημαίνει πάρα πολλά.

Ωστόσο, δεν πρέπει να φοβίζει το ενδεχόμενο της αποτυχίας. Κάθε άλλο. Πρέπει να μας ωθεί να προσπαθούμε για το καλύτερο βάζοντας όλο και περισσότερο μεράκι, όλο και περισσότερη αγάπη, για να ξέρουμε ότι τουλάχιστον κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας. Μαζί, λοιπόν, ο ένας δίπλα στον άλλο και στις δύσκολες στιγμές μα και στις επιτυχίες.

Όταν ένα ζευγάρι δουλεύει μαζί, εμπνέεται ο ένας τον άλλο, τραβάει ο ένας τον άλλο να πηγαίνουν μπροστά. Κυνηγούν μαζί το όνειρο, αφιερώνουν ώρες μαζί σε κάτι διαφορετικό, σε κάτι καινούριο. Μαθαίνουν και δημιουργούν μαζί. Σέβονται ο ένας τον άλλο διαφορετικά, με τρόπους που δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα έκαναν. Φαίνεται η προσπάθεια του καθενός να βγάλει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και να προσφέρει κάτι παραπάνω στην κοινωνία και τη ζωή, όχι απλά στη σχέση.

Αυτού του είδους η σχέση απαιτεί το να έχετε ο ένας τον άλλο ψηλά, όχι απλά το ζητάει. Όταν τουλάχιστον δεκαέξι ώρες το εικοσιτετράωρο, για να μην πω 24/7, είστε μαζί οφείλετε να διαχειριστείτε τις ζωές σας, να μην τις αφήσετε να σας απορροφήσουν. Γι΄αυτό τα ζευγάρια που εργάζονται μαζί τείνουν να γίνονται πιο πρακτικά, να βάζουν κανόνες, να προγραμματίζουν μέχρι και τι ώρα θα πιουν τον καφέ τους. Πώς θα κυλήσουν τα πράγματα ομαλά σε μια τέτοια περίπτωση; Βάζοντας μια νοητή αλλά διακριτή γραμμή ανάμεσα στα «της δουλειάς» και τα της «σχέσης».

Σίγουρα κάτι τέτοιο μόνο απλό δεν είναι, μιας και είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες σε μια τέτοια περίπτωση αλλά με διαρκή προσπάθεια και από τις δύο μεριές όλα είναι εφικτά και φυσικά είναι κάτι που ισχύει σε κάθε σχέση.

Τη δουλειά που κάνεις με τον άνθρωπο που αγαπάς, την αγαπάς δύο φορές, προσπαθείς για αυτήν δέκα φορές και θα θυσιαστείς ενδεχομένως γι’ αυτήν ακόμα περισσότερες. Γιατί έχεις το κίνητρο να το κάνεις, με όσες δυσκολίες και αν συναντήσετε. Στο κάτω-κάτω της γραφής τίποτα δε θα άξιζε τον κόπο αν ήταν εύκολο.