Φεύγεις για εξωτερικό μόνος, γυρνάς με φίλους από το μισό πλανήτη!

Θα πίστευες εάν σου το έλεγαν, πως μια μέρα θα περιτριγυριζόσουν από άτομα διαφορετικής υπηκοότητας και εκείνες οι στιγμές μαζί τους θα σου αποτυπώνονταν σαν φωτογραφίες και slow motion χορογραφίες στο μυαλό; Θα έλεγα πως είναι τύχη να σου δίνονται τέτοιες ευκαιρίες, γιατί μέσα από τέτοιες καταστάσεις μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου και τους δρόμους, συναισθηματικούς και μη, που έχεις κρυμμένους μέσα σου. Μαθαίνεις τον κόσμο γύρω σου, μακριά από τη ζώνη οικειότητάς σου.

Βρίσκεις τον εαυτό σου, να θέλει να περνάει όλο και περισσότερο χρόνο μαζί τους για να τους μάθεις καλύτερα, να ξεχάσεις τις σκοτούρες σου και να πιεις όσες μπίρες δεν έχεις πιει τα τελευταία πέντε χρόνια– καλά μην τα παραλέω, σαν τις ελληνικές βραδιές που κατεβάζετε τις μπίρες δέκα-δέκα δεν έχει.

Έχεις ανάγκη από ανθρώπους δίπλα σου κι εκείνοι το ίδιο. Δημιουργείτε μια πολυπολιτισμική παρέα που σύνορα δεν κοιτάει. Νιώθεις πως κι εκείνοι ανυπομονούν για την ώρα και τη στιγμή που θα βγείτε. Κανονίζετε την πρώτη σας ομαδική έξοδο. Κάποιος θα λείπει πάντα, όμως αυτό σας δίνει την ευκαιρία να γνωριστείτε βαθύτερα με κάποια άτομα. Παραγγέλνετε τις μπίρες σας και τα μη αλκοολούχα ποτά, γιατί κάποιος πάντα θα ισχυρίζεται ότι δεν πίνει, όμως γι’ αυτό είσαι εσύ εκεί. Στην αρχή μιλάτε για τη σχολή ή τη δουλειά, τους τόνους εργασιών και το άγχος που σας κάνει παρέα σε κάθε έξοδο. Ύστερα από την τρίτη μπίρα φυσικά αποφασίζει να σας καληνυχτίσει.

Ύστερα, έρχεται η ώρα να γίνετε μεταφραστές των βασικών εννοιών. Ξεκινάς με την αλφάβητο και τις λέξεις που θα χρειαστούν για να επικοινωνήσουν μαζί σου. «Μαλάκα»,  «γαμώ το σπίτι μου» και ούτ’ ο καθεξής. Γελάς με την προφορά τους και τη δυσκολία τους να αρθρώσουν, επιμένεις πως δεν είναι δύσκολες– με τους διφθόγγους έχουμε ένα θεματάκι. Ένα φιλαράκι πετάει τη λέξη «Εξάρχεια» και η καρδιά σου αρχίζει να πεταρίζει. Αναρωτιέσαι, πού στο καλό ξέρει τι και πού είναι τα Εξάρχεια και του υπόσχεσαι πως την επόμενη φορά θα πάτε μαζί!

Οι μέρες, οι εβδομάδες κι οι μήνες περνούν κι έρχεστε όλοι πιο κοντά. Μιλάς με άτομα που στην αρχή δεν είχες παρατηρήσει και το αντίστροφο. Μοιράζεστε φαγητό, κουλτούρα και τσιγάρα και χτίζετε μια άλλη σχέση. Συνεργάζεστε, συμπαραστέκεστε στις δύσκολες μέρες και πάνω από όλα σέβεστε ο ένας τον άλλον. Είναι μια από τις πιο δύσκολες καταστάσεις, να βρίσκεστε μακριά από το σπίτι σας κι όλοι έχετε την ανάγκη να δημιουργήσετε έναν χώρο και μια ατμόσφαιρα που θα σας βοηθήσει να νιώσετε λίγο πιο άνετα κι όμορφα. Ένα δεύτερο σπίτι βρε παιδί μου.

Επειδή και σ’ αυτήν την περίπτωση μιλάμε για κοινωνικές σχέσεις κι ανθρώπινες καταστάσεις  δε θα μπορούσαν να λείπουν τα προβλήματα κι οι εντάσεις. Ο ανταγωνισμός, το άγχος και τα νεύρα σε βοηθούν να καταλάβεις καλύτερα τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου και να γνωρίσεις σε μεγαλύτερο βαθμό τους χαρακτήρες τους. Δεν είναι κακό. Αντιθέτως είναι μια τεράστια ευκαιρία να ανταπεξέλθεις και να αποδεχτείς τους νέους σου συνεργάτες. Δεν έχει σημασία ούτε  η χώρα σου, ούτε εάν θεωρείσαι ψυχρός ή πιο φιλικός ανάλογα με τη γεωγραφική σου θέση. Είναι μια φοβερή απομυθοποίηση των στερεότυπων περί βορείων και νοτίων κατοίκων της Ευρώπης. Είναι σπουδαίο να μπορείς να επικοινωνήσεις με διαφορετικής καταγωγής άτομα.

Τώρα, αρχίζεις να συνειδητοποιείς πού βρίσκεσαι. Εύχομαι να βρίσκεσαι σε μια παμπ ή σε κάποιο μπαράκι και να γελάς με τους νέους σου φίλους. Πάτα το κουμπί και φωτογράφησε τη στιγμή, γιατί είναι μία στο εκατομμύριο. Βάλε στους σελιδοδείκτες του κινητού σου το Google translate, διότι θα το χρειαστείς. Και διάψευσέ με εάν ύστερα δε γυρίσεις σπίτι σου γνωρίζοντας δύο-τρεις καινούργιες λέξεις διαφορετικών γλωσσών.