«Μπαίνω για μπάνιο. Θα σου στείλω μετά», μου λες.
Και κάπου εκεί αρχίζει η φαντασία μου να οργιάζει. Ίσως να μου το λες κι επίτηδες, γιατί ξέρεις ότι φτιάχνω εικόνες. Η θέα του κορμιού σου και μάλιστα βρεγμένου με εξαγριώνει από μόνη της. Η δική σου εικόνα κάτω απ’ το νερό, να είσαι γυμνή και ν’ αγγίζεις τον εαυτό σου στα πιο απόκρυφα σημεία του, είναι για μένα κατάσταση συναγερμού.
Διακτινίζομαι νοερά. Έρχομαι αμέσως δίπλα σου, μαζί σου. Θέλω να μετατρέψω αυτό το μπάνιο σε μια υγρή κόλαση. Θέλω την πίεση που νιώθεις εκεί όταν το νερό περνάει από πάνω σου και σ’ ερεθίζει να την αισθανθείς από μένα και να μου τα δώσεις όλα.
Να ταξιδέψω πάνω στο κορμί σου παρέα με τις σταγόνες του νερού που με θράσος τρυπώνουν παντού και να σε δω να το απολαμβάνεις στο έπακρο. Να χαϊδέψουν τα χέρια μου τα μέρη εκείνα που αγγίζεις κι εσύ απαλά όταν ξεπλένεσαι λίγο πριν τελειώσεις και βγεις. Θέλω να σε τελειώσω.
Θέλω να σε νιώσω παντού, να αισθανθείς τα δάχτυλά μου να γλιστρούν πάνω στο βρεγμένο δέρμα σου τόσο, όσο χρειάζεται για ν’ ακούσω την ανάσα σου να βαραίνει. Θέλω να φιλήσω τα υγρά σου χείλη που η αίσθησή τους θα με παραπέμψει να σε γευτώ αργότερα κι αλλού.
Με τρελαίνει όταν σκέφτομαι το νερό να κυλάει πάνω στο ερεθισμένο στήθος σου. Με φαντάζομαι να το γλείφω και να ξεδιψάω ρουφώντας, απαλά στην αρχή, τις σταγόνες από πάνω του. Είσαι στην κυριολεξία υγρή κι αυτό με φτάνει στο αμήν.
Γι’ αυτό σου λέω, φαντάσου με εκεί κι εγώ θα έρθω. Και σου υπόσχομαι ότι θα περάσεις πολύ καλά, γιατί έχεις καταφέρει να με ερεθίσεις τόσο, ήδη μόνο με τη σκέψη. Σε θέλω έτσι, όρθια. Εδώ και τώρα.
Ένας μικρός «καταρράκτης» να πέφτει πάνω μας και τα κορμιά μας γυμνά, να μην ξεκολλάνε ενώ καίγονται και δροσίζονται την ίδια στιγμή. Σκέφτομαι τις καμπύλες σου να γυαλίζουν και θέλω να σε αρπάξω απ’ τη μέση, να σε κολλήσω πάνω μου και να σε κάνω δική μου.
Φαντάζομαι τα μαλλιά σου βρεγμένα, να πέφτουν στην πλάτη σου και σκέφτομαι πόσο σου πάει, γαμώτο, αυτό το αναθεματισμένο το wet look! Με κάνει να θέλω να ξεφύγω, να γίνω άγρια, μου βγάζει κάτι το ζωώδες, αυτό που ξεκάθαρα λέμε wild and natural.
Σε φαντάζομαι να με κοιτάζεις μ’ εκείνο το γεμάτο πρόκληση και υποσχέσεις βλέμμα, καθώς θ’ αγγίζεις τον εαυτό σου εκεί. Σε φαντάζομαι να παίρνεις το χέρι μου, να το καθοδηγείς και να μου ψιθυρίζεις εσύ η ίδια τώρα «νιώσε με, είμαι υγρή για σένα».
Κι εγώ να ξέρω πια ότι δεν εννοείς μόνο το νερό. Σε φαντάζομαι να με αφήνεις να σε τρίψω εγώ, παντού. Άλλα όταν λέω παντού το εννοώ. Παντού. Μυρίζω ακόμη και το αφρόλουτρό σου στον αέρα. Και στο τέλος παραδομένη σε ακούω να μου ζητάς να τελειώσω ό,τι άρχισα.
Κι εγώ που ανυπομονώ να σε δω ν’ αφήνεσαι για να κάνω ό,τι θέλω στο κορμί σου, μπορώ τώρα να κατέβω επιτέλους να σε γλείψω, ενώ ξεπλένεσαι και μαζί με τη φωτιά σου να γευτώ και το υγρό στοιχείο σε κάθε του μορφή.
Θέλω να μπω μέσα σου κι όσο σε κατακτώ, να σε νιώθω ιδρωμένη αλλά κι ανακουφισμένη, καθώς θα ξεπλενόμαστε πλέον κι οι δύο από έναν χείμαρρο φτιαγμένο με νερό, ανάσες κι αρώματα.
Μπαίνω για μπάνιο, μου λες, κι εγώ ακούω δίπλα στη φράση αυτή κι ένα «έλα» να με καλεί ανελέητα βουίζοντας στ’ αυτιά μου σαν απωθημένος πειρασμός. Γι’ αυτό και την επόμενη φορά που θα μου το πεις, να ξέρεις ότι όντως θα έρθω.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου