Γουστάρεις αλλά… πολλά «αλλά» κι άλλα τόσα «θα δείξει» γεμίζουν το χρονικό διάστημα που είστε και δεν είστε μαζί. Σίγουρα δεν είναι μια ξεπέτα, αλλά ούτε και νορμάλ σχέση. Σαν απ’ αυτές που είχες στο παρελθόν, αυτές που έχουν οι φίλοι κι οι γνωστοί σου. Αυτό που έχεις τώρα, θα μπορούσε να είναι η επιλογή του facebook στις προσωπικές πληροφορίες του προφίλ σου: «it’s complicated» μα κανείς δε θα ‘θελε να χαρακτηρίζει κατά αυτόν τον τρόπο τη ζωή του. Δεν είπαμε να φτάσετε και στο άλλο άκρο, αυτό με τα κοινά προφίλ ζευγαριών που όσο πάνε και πληθαίνουν, αλλά ούτε και να βιώνετε μια ίσως και μονομερή, αβεβαιότητα σχέσης.
Ζευγάρια που είναι και δεν είναι μαζί. Σχέσεις μετέωρες, με συναισθήματα μαγκωμένα. Εσύ, που δεν τα έχεις ακουστά, υπάρχουν ανάμεσά μας. Κάποια κρύβονται, κάποια άλλα το παραδέχονται και το αφήνουν όπως είναι. Προσπαθούν να κρατηθούν, να κατανοήσουν τι είναι αυτό που έχουν, να καταλάβουν αν αξίζει, αν το θέλουν, αν είναι εφικτό να συνεχίσουν να συνυπάρχουν.
Τώρα θα μου πεις, μήπως ο ένας γνωρίζει τι κάνει και πού πάει ενώ ο άλλος όχι; Ο ένας θέλει να παίξει κι ο άλλος δειλά-δειλά ξεκινά να ερωτεύεται; Όχι. Κι οι δύο μεριές είναι πάνω-κάτω στο ίδιο μήκος κύματος. Πότε έτσι, πότε αλλιώς. Συνήθως λειτουργούν σε διαφορετικές συχνότητες, σπανίως συγχρονίζονται. Όταν ο ένας τραβάει μπροστά, ο άλλος μένει στάσιμος ή κάνει πίσω και το αντίθετο. Αν κάνουν ένα βήμα μαζί, στο δεύτερο ο ένας θα σκοντάψει κι ο άλλος θα προχωρήσει και πάει λέγοντας. Σαν μια επικοινωνιακή διελκυστίνδα.
Να συμπληρώσουμε πως ένας απ’ τους σημαντικότερους παράγοντες που καθιστούν «δυσλειτουργική» τη σχέση τους, είναι η έλλειψη επαφής. Δε βρίσκονται και πάρα πολύ μα θα τύχει αναλύσουν διάφορα μιλώντας με αμέτρητα μηνύματα από κινητά τηλέφωνα κι υπολογιστές. Μιλάνε στο τηλέφωνο αρκετά συχνά κι ορισμένοι σχεδόν καθημερινά. Βγαίνουν με τις παρέες τους, αλλά είναι όλη την ώρα με το κινητό στο χέρι και συνομιλούν.
Δυσανάλογη η σχέση μεταξύ του «βρισκόμαστε μαζί» και του «μιλάμε πίσω από δυο οθόνες κι από το ακουστικό του τηλεφώνου». Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι το ίδιο όταν μοιράζεται μαζί σου μια φωτογραφία με το τι κάνει, τι φοράει, πώς περνάει εκεί που είναι χωρίς εσένα, με το να μοιράζεστε τις ώρες σας μαζί κι η φωτογραφία να περιλαμβάνει εσάς τους δυο, στο ίδιο μέρος, την ίδια χρονική στιγμή.
Τις περισσότερες φορές που συναντιέστε είναι από ανάγκη για μια εφήμερη επαφή, για σεξ, να περνάτε λίγες όμορφες στιγμές κι έπειτα το φιλί του αποχαιρετισμού. Δε λέει κανείς πως είναι κακό. Αντιθέτως είναι καλό, αρκεί να καταλαβαίνεις ότι είναι απλά αυτό, όσο αντιλαμβάνεσαι πως μένει εκεί. Μια κατάσταση που δε θυμίζει σε τίποτα όσα περίμενες στην αρχή, όσα λαχταρούσες, φανταζόσουν κι ονειρευόσουν.
Μπορεί να κάνετε σχέδια μαζί όταν συναντιέστε, να τάζετε διάφορα και τη στιγμή που τα ξεστομίζετε όντως να τα πιστεύετε μα αν στην πορεία δε γίνονται πράξη, τι γίνεται;
Όταν οι ολιγοήμερες διακοπές που σχεδιάζατε έμειναν στα λόγια. Η εκδρομή που θα πηγαίνατε αναβλήθηκε κι έτσι ξεχάστηκε, τι κάνετε; Μένετε και περιμένετε αν θα αλλάξει κάτι στη συμπεριφορά του άλλου; Πιέζετε την κατάσταση ή το αφήνετε κι όπου βγει;
Αν υπήρξες ποτέ ο πρωταγωνιστής της συγκεκριμένης ιστορίας, θα συμβούλευες τους παθόντες; Ή μήπως θα τους άφηνες στην τύχη τους, γιατί θεωρείς πως η κάθε ιστορία είναι διαφορετική και πλάθεται, κόβεται, ράβεται στα μέτρα και στις διαστάσεις του καθενός;
Λένε πως η μοίρα δεν ορίζεται και το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, οπότε τι γυρεύει αυτός ο αναποφάσιστος άνθρωπος απ’ τη ζωή σου; Είναι ένας περαστικός που έχασε το δρόμο του και βρέθηκε μπροστά σου, ένας περαστικός που ξέχασε να φύγει ή εκείνος που ενώ σταμάτησε στη στάση του προορισμού του, ο οδηγός δεν του ανοίγει την πόρτα για να κατέβει;
Θυμήσου πως οι δικαιολογίες τύπου κατάλληλο timing και περίπλοκες συνθήκες, είναι οι εξαιρέσεις στον κανόνα. Ή θα γίνει το μεγάλο «μπαμ» και θα ξεκαθαριστούν τα πράγματα μεταξύ σας ή συμβιβασμός κι όσο αντέξετε.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κατσουλίδη: Πωλίνα Πανέρη